Revolted Masses-Savage Temper (Music/Lyric Video)

Παράξενος - Απ' το ποτάμι πίνω αίμα (Official Video)

Το τηλέφωνο του Πάνου ακόμα χτυπάει

της Μαριάννας Τζιαντζή

Με το έργο του ο Πάνος Γεραμάνης αποτύπωσε πτυχές του λαϊκού πολιτισμού που χωρίς αυτόν θα είχαν χαθεί, όμως ο ίδιος ήταν κάτι παραπάνω από απλός διασώστης. Στο μυαλό όσων των γνώρισαν, τον διάβαζαν η τον άκουγαν αποτυπώθηκε ο ίδιος σαν σπάνιο παράδειγμα ευφυΐας, γενναιοδωρίας και ευγένειας. Δεν χρειάζεται να φτάσει το Μεγάλο Σάββατο ή η παραμονή της Πρωτομαγιάς για να θυμηθούμε τον Πάνο Γεραμάνη που πέθανε το 2005. Το παράξενο είναι ότι δεν τον θυμούνται μόνο οι στενοί φίλοι και οι συγγενείς του, αλλά και άνθρωποι που τον έχουν συναντήσει πολύ λίγες φορές ή που τον γνώρισαν μόνο μέσα από τις ραδιοφωνικές εκπομπές και τα κείμενά του. Η μοίρα του δημοσιογράφου είναι να ξεχνιέται μόλις απομακρυνθεί από το Μέσο όπου εργάζεται. Η αναγνωρισιμότητα δεν κρατά πολύ. Πολύ όμως κρατά η αγάπη – και ο Πάνος αγαπήθηκε όσο λίγοι. Να τι έγραφε πριν λίγα χρόνια ο Λευτέρης Παπαδόπουλος στη στήλη του «Ματιές» των Νέων για έναν διακεκριμένο δημοσιογράφο του Βήματος, τον Παύλο Παλαιολόγο που κάποτε τα χρονογραφήματά του ήταν ευαγγέλιο για πολλούς: 

Υπεραστικοί: "Του Αδόλφου τα εγγόνια"

Πρώτη Μαγιά

ΠΡΩΤΗ ΜΑΓΙΑ

Μέσα, μας σκοτώνουνε

Κι έξω είναι πια πρωτομαγιά
Μέσα, μας αλώνουνε
Κι έξω είναι πια πρωτομαγιά

Μέσα, μας τυφλώνουνε
Κι έξω έχει ήλιο και φωτιά
Μέσα, μας σκοτώνουνε
Έξω, είναι πια πρωτομαγιά

Μέσα, μας φωνάζουνε
Έξω οι φωνές μας αντηχούν
Μέσα, μας προστάζουνε
Έξω, η προσταγή είναι ν' αρθούν

Οι μέσα, αυτοί οι υποτελείς
Έξω, στα οδοφράγματα εμείς
Μέσα, αντιστέκονται
Έξω, εσύ είσαι εκεί; Θ' αντισταθείς;

Μέσα, μας πιστώνουνε
Έξω, εκατομμύρια φλουριά
Μέσα, έχουν τα μέσα αυτοί
Έξω, εαυτούλη εξωστρεφή

Μέσα όλους μας έβαλαν
Έξω, μας χτυπάνε στα στενά
Μέσα, μας κλειδώνουνε
Κι έξω είναι ξανά πρωτομαγιά

"Μέσα", λένε οι φίλοι μου
"Έξω είναι η σύγκρουση, εκεί
Μέσα που οχυρώνουνε
Το έξω τους, μεταλλικό και οξύ"

Μέσα όλοι είμαστε
Το Μέσα δες, το Έξω συναντά
Μέσα μας καιγόμαστε
Κάθε μέρα πια πρωτομαγιά

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ - 1.5.13

Υπεραστικοί: "Προκήρυξη"

Οι μοναδικές εικονογραφήσεις της Sara Tyson

Αναδημοσιεύουμε την παρουσίαση στην ιστοσελίδα Consider, της σχεδιάστριας Sara Tyson. Η Sara Tyson είναι σχεδιάστρια και εικονογράφος από τον Καναδά. Με 30 χρόνια εμπειρίας στον χώρο του σχεδιασμού, η Sara έχει συνεργαστεί με διεθνούς φήμης περιοδικά ενώ έχει λάβει δεκάδες βραβεία για την εξαιρετική δουλειά της.

Οι εικονογραφήσεις της ενσωματώνουν μια ιδιαίτερη οργάνωση του χώρου με σχήματα, έντονες αντιθέσεις και χρώματα, με κάθε στοιχείο να παίζει έναν σημαντικό ρόλο σε κάθε έργο της. Η ίδια, έχει επίσης επηρεαστεί από την Βυζαντινή τέχνη καθώς και από τους ζωγράφους του 20^ου αιώνα. Μπορείτε να δείτε μερικά από τα έργα της στις εικόνες που ακολουθούν: 

http://www.consider.gr/sara-tyson-illustrations/

Common I: kahraman video (ένα τραγούδι για την Παλαιστίνη)

Κύκλος προβολών: "Βλέμμα στο φασισμό". Μια ταινία, μια εισήγηση

Το Ίδρυμα Ρόζα Λούξεμπουργκ, σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Ελλάδος, το Εργαστήριο Μελέτης των Ελληνογερμανικών Σχέσεων και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Πολιτική Επιστήμη και Κοινωνιολογία» του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, οργανώνουν τη σειρά κινηματογραφικών προβολών και εισηγήσεων με θέμα «Βλέμμα στο φασισμό», με σκοπό να συμβάλουν στην κατανόηση του φασιστικού φαινομένου, και ιδιαίτερα της πιο ακραίας και φρικτής εκδοχής του, του ναζισμού, με την πεποίθηση ότι η κατανόηση του φαινομένου αποτελεί και τη συνθήκη για την αντιμετώπισή του. Εκτός από την παρουσίαση διαφορετικών πτυχών του φασισμού, όπως αποτυπώνονται σε ταινίες πολλών ειδών και εποχών, σημαίνουσα θέση έχει η ανάδειξη της προνομιακής δυνατότητας του κινηματογράφου να θεματοποιήσει το φασισμό και το ναζισμό. Οι σχετικές εισηγήσεις και οι συζητήσεις με το κοινό φιλοδοξούν να αποτελέσουν ερεθίσματα προς διερεύνηση των όρων με τους οποίους οι αισθητικές μορφές αποκτούν πολιτική νοηματοδότηση. Πέρα από τις επιταγές της στρατευμένης τέχνης και ενεργώντας πάντα αντίρροπα στην αισθητικοποίηση της πολιτικής που επιδίωκε ο ναζισμός, η κάθε μία ταινία ξεχωριστά προσκαλεί σε σκέψη και παρέμβαση στο πεδίο έντασης μεταξύ αισθητικού αποτελέσματος του κινηματογράφου και κοινωνικής συνείδησης του θεατή στην κατεύθυνση μιας αντιφασιστικής τέχνης.

Υπεραστικοί: "Μπήκαν στο χωριό τα ΜΑΤ"