"Συνartήσεις"

«Συνartήσεις»

Η Τέχνη Εν Κινήσει στο πλαίσιο προσέγγισης, γνωριμίας και διαλόγου με εργαζόμενους καλλιτέχνες, διοργανώνει τις «Συνartήσεις», που περιλαμβάνουν: έκθεση ζωγραφικής & φωτογραφίας, προβολή ταινιών μικρού μήκους και dj set, την Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011 στο Κοινωνικό Κέντρο - Κατάληψη, Τσαμαδού 15, Εξάρχεια.

Μέσα από τα έργα εννέα καλλιτεχνών, επιδιώκεται η ανάδειξη της σύνδεσης αλλά και της εξάρτησης της τέχνης με την ανθρώπινη ύπαρξη και τον κοινωνικό ιστό.

Συμμετέχουν:

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Milk (Γάλα) - Kωνσταντίνος Φραγκούλης & Αλέξανδρος Σιπσίδης

Yha Hamaraa (Μονίμως σκοτάδι) - Μιχάλης Αριστομενόπουλος

Iris(Ίριδα) - Αλέξανδρος Σιπσίδης

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Μαρία Στασινού

Δανάη Μπάτση

Δημήτρης Χαλάτσης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Περικλής Φωτοδήμος

Γιώργος Χάλκος

ΑΦΙΣΣΑ

Βίκυ Τριανταφύλλου

Ώρα έναρξης : 20.00

Είσοδος ελεύθερη - προαιρετική οικονομική ενίσχυση

Τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν στους απεργούς της «Ελληνικής Χαλυβουργίας», για την ενίσχυση του δίκαιου αγώνα τους, ως ελάχιστη ένδειξη στήριξης και αλληλεγγύης.

Wall Painting in the Woods

Doughy Mug - Wall Painting in The Woods. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=LQoTZzFEujE&context=C3ebe9ccADOEgsToPDskIVQIQ02SxHy-S5simEoKeI

Ανακοίνωση-Καταγγελία για τα γεγονότα στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 5 Οκτώβρη

Kατά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Τετάρτης 5 Οκτώβρη, στο οποίο συμμετείχαν μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι ενάντια στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, γίναμε θεατές των πιο ωμών σκηνικών καταστολής από την πλευρά της αστυνομίας, που προσπάθησε, για άλλη μια φορά να πνίξει τη διάχυτη λαϊκή οργή απέναντι στην κατεδάφιση της κοινωνίας από την ήδη εκπίπτουσα, υπό τη λαϊκή πίεση, πλέον, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Στη συγκεκριμένη πορεία έγιναν 10 συλλήψεις και 3 προσαγωγές. Η λύσσα των ΜΑΤ για “παραγωγικότητα” οδήγησε σε μεγάλο αριθμό προσαχθέντων – συλληφθέντων που αρπάζονταν, φυσικά, απ’ το σωρό. Σημειωτέον, μεγάλο κομμάτι των συλληφθέντων – προσαχθέντων δεν είχαν την παραμικρή σχέση με την κινητοποίηση, απλά έτυχε να περνάνε δίπλα από τους αστυνομικούς.

Οι προσαχθέντες και οι συλληφθέντες υπέστησαν τα πάνδεινα από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Εξευτελισμός λεκτικός και σωματικός, απειλές για τους ίδιους και τις οικογένειές τους υπό τη μορφή επικείμενου ρεβανσισμού με θήτες τους αστυνομικούς αλλά και “τους φίλους τους, τους χρυσαυγίτες”, όπως έλεγαν, και βέβαια πολύ ξύλο: γροθιές, κλωτσιές, από πλήρως οπλισμένους ΜΑΤατζήδες σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους με δεμένα χέρια.

«Πάνω από την έρημο της τέχνης, το σούρουπο…»

Άρθρο του Βασίλη Τσιράκη, αναδημοσιευμένο από την εφημερίδα Πριν, 2/10/2011.

«Πάνω από την έρημο της τέχνης, το σούρουπο…»*1

Σκέψεις για την κρίση, την τέχνη και την αριστερά

Το Γενάρη του 2002 οι άνθρωποι που περίμεναν υπομονετικά στην ουρά μπροστά στο θέατρο «Κολόν» του Μπουένος Άιρες βαστούσαν στα χέρια τους όχι το αντίτιμο του εισιτήριου, αλλά πακέτα ρύζι, μακαρόνια και άλλα τυποποιημένα τρόφιμα, τα περισσότερα ίσως απαλλοτριωμένα από κάποια έφοδο στο σούπερ Μάρκετ της γειτονιάς τους. Η δε ουρά στην είσοδο έφτανε ως τη διπλανή πλατεία, όπου όλως παραδόξως τον τελευταίο καιρό είχαν κάνει την εμφάνιση τους νέοι πλανόδιοι ζωγράφοι, γλύπτες, αλλά και χαλκοποιοί και ξυλοποιοί που δοκίμαζαν να πουλήσουν τις ζωγραφιές και τις κατασκευές τους.

Σχετικά με έναν ορισμό του πολιτικού τραγουδιού

αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Η Αυγή", 09/10/2011.

του Γιώργου Μυζάλη (μουσικολόγος)

Ο Μάνος Χατζιδάκις σε ένα σχόλιό του στο Τρίτο Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας στις 3 Σεπτεμβρίου 1978 θέτει εύστοχα τον βασικότερο προβληματισμό σχετικά με το πολιτικό τραγούδι(1): «Πέντε άνδρες συνωμοτούν υπό βροχήν, κάτω από μίαν ομπρέλα. Στοιβάζονται μάλιστα κάτω απ’ την ίδια ομπρέλα, για να μη βραχούν. Την ίδια ώρα ακούγεται το τραγουδάκι «Συννέφιασε, συννέφιασε, ψιλή βροχούλα έπιασε». Σαφώς το τραγουδάκι είναι πολιτικό, ιδιαίτερα σαν συνδεθεί με τους πέντε συνωμότες, που προσπαθούν να μη βραχούν. Αν όμως το τραγούδι ακουστεί σε παραλία ερημική, την ώρα που δεν βρέχει, μπορεί να γίνει και προφητικό, αν τύχει και ξεσπάσει η μπόρα, μες σε πέντε το πολύ λεπτά. 

Κύριε Μαλακάση

Δημήτρης Καρούσος - Κύριε Μαλακάση. Μελοποίηση ποιημάτος του Κώστα Καρυωτάκη από τον Δημήτρη Καρούσο. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=FksmzjwziNg

Για μια Τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων

Η Τέχνη Εν Κινήσει (Τ.Ε.Κ.) είναι μια συλλογικότητα εργαζομένων-καλλιτεχνών που προσπαθεί να συσπειρώσει μουσικούς, εικαστικούς και άλλους καλλιτέχνες και να αναπτύξει καλλιτεχνική-κινηματική δράση στο πλευρό των εργαζομένων. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες και συλλογική δουλειά, επιδιώκει να υπερβεί τον ανταγωνισμό που καθορίζει σήμερα τις σχέσεις των καλλιτεχνών και να αναπτύξει την αλληλεγγύη και τη συνεργασία μεταξύ τους. Προσπαθεί να συμβάλλει στο ξεπέρασμα της ματαιοδοξίας, του ναρκισσισμού, του ελιτισμού, του ατομικισμού - γνήσια τέκνα της παρηκμασμένης αστικής κοινωνίας που συνοδεύουν τις περισσότερες φορές την καλλιτεχνική στάση - και να διαμορφώσει κοινούς στόχους που μπορούν να επανασυνθέσουν το «εμείς» απέναντι στο κυρίαρχο σήμερα «εγώ». 

Reason of Unreason

Revolted Masses - Reason of Unreason. Μουσικό βίντεο των Revolted Masses. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=WpkA2rOqE5U

Προλετάριος

Υπεραστικοί - Προλετάριος. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=mMH9RyyfqLY&feature=related

Κουνημένες Μέρες

Mc Yinka - Κουνημένες Μέρες (live). Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=fdgSUxyA07E&feature=related

Κυρ-Παντελής

Magic de Spell - Κυρ-Παντελής Πρώτη παρουσίαση της διασκευής του ομώνυμου τραγουδιού του Πάνου Τζαβέλα στο 1ο Φεστιβάλ της Τέχνη εν Κινήσει. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=PJY90ExV0Xk

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη…

Κείμενο παρέμβασης της Τ.Ε.Κ. στην πλατεία Συντάγματος 

Ποιοι είμαστε; 

Η Τέχνη Εν Κινήσει (Τ.Ε.Κ.) είναι μια συλλογικότητα εργαζόμενων καλλιτεχνών. Γράφουμε στίχους, λέμε τραγούδια, παίζουμε κιθάρες, ζωγραφίζουμε πίνακες, φτιάχνουμε κατασκευές, γυρίζουμε ταινίες, δουλεύουμε ως DJ, τραβάμε φωτογραφίες, ρυθμίζουμε τον ήχο και την εικόνα. 

ΤΕΚ: Το πολιτικό τραγούδι σήμερα

Κείμενο συμβολής της Τέχνης Εν Κινήσει για τη συζήτηση «Το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι σε όλο τον κόσμο» στο πλαίσιο του φεστιβάλ της ΝΚΑ "ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2011".

Το πολιτικό τραγούδι και η πολιτική τέχνη γενικότερα είναι δύσκολη ιστορία να την πεις και να την περιγράψεις. Δεν έχει το ίδιο νόημα σε κάθε περίοδο, δεν επικρέμονται οι ίδιες ελπίδες πάνω της, δεν είναι πάντα συνειδητή η παραγωγή της και δεν είναι πάντα σε αρμονία οι λειτουργίες της ως καθρέφτη (αντανάκλαση του υλικού της πραγματικής ζωής) και ως σφυρί (σμιλευτής, έστω και με τρόπο αισθητικό, ενός υλικού πρωτοπόρου, μίας γεύσης από ένα απελευθερωμένο μέλλον που που προτείνεται ως αιτούμενο στη βάση μιας περισσότερο ή λιγότερο περιγεγραμμένης πολιτικής και ταξικής θέσης του παραγωγού). Δεν είναι όμως από την άλλη αρκετή ούτε μια ανάλυση με τους συνήθεις πολιτικούς όρους για να φωτιστούν αυτές οι λειτουργίες της, ή μάλλον πρόκειται για ένα από τα πιο δύσκολα πολιτικά ζητήματα το οποίο δεν τυγχάνει στις μέρες μας ενδελεχούς επεξεργασίας από τις εργαζόμενες τάξεις και τους διανοουμένους της. Αυτό δεν είναι παράλογο. Τα τρέχοντα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα, είναι πολλά και απαιτητικά.

Δελτίο Τύπου: Συναυλίες της Τ.Ε.Κ. στο Στέκι Μεταναστών (Εξάρχεια), 15 & 22 Μαΐου 2011

Φίλες και Φίλοι,
Η ΤΕΚ σας προσκαλεί στα LIVE του Μαΐου!

Η καλλιτεχνική συλλογικότητα Τέχνη εν Κινήσει σας προσκαλεί την Κυριακή 15 και Κυριακή 22 Μαΐου στο κοινωνικό κέντρο Στέκι Μεταναστών, στην Τσαμαδού 15 για δύο μουσικά-καλλιτεχνικά απογεύματα-βραδάκια.

Συμμετέχοντες-ουσες και φίλοι-ες της συλλογικότητας θα παρουσιάσουν δικές τους δουλειές, σε ένα χώρο ΜΗ εμπορευματικό όπου η είσοδος είναι ΔΩΡΕΑΝ και τα ποτά σε χαμηλή τιμή.

Τα σχήματα και οι μουσικές τους είναι ιδιαίτερα πρωτότυπα και ενδιαφέροντα, γι αυτό μην χάσετε την ευκαιρία!

Κυριακή, 15 Μαϊου · 8:00 μ.μ. - 11:00 μ.μ.

KARUZO

http://www.myspace.com/59140521

playing since 1999 : all of the rock clubs in Athens ,one by one.... we passed and played live for the NAKAS musicstore rock band competition in 2003. We represented Greece in the 11th Biennale of new artists in June 2003.
ROADKILL

www.myspace.com/wearetheroadkill
Roadkill is a band formed by 3 guys and 1 gal who came together in 2009 in the northern suburbs of Athens, to play some old school rock n' roll. With influences by the great Led Zeppelin, Iron Maiden, Guns n' Roses, ACDC, The Doors, Motorhead and all the masters of blues, rock and metal music and with a lot of wild and heavy mood, they gave birth to their first songs. And now the rocking goes on with new songs and live performances. RAISE YOUR BEERS AND ROCK YOUR SOULS!

Η Τέχνη Εν Κινήσει στο Keratea Art Resistance Festival

Εδώ και τέσσερις μήνες ο λαός της Κερατέας αντιστέκεται αγωνιζόμενος στην επίθεση που δέχεται από την κυβέρνηση. Εναντιώνεται στην κατασκευή Χ.Υ.Τ.Α. (και όχι Χ.Υ.Τ.Υ. όπως κάποιοι ισχυρίζονται) στην περιοχή του Οβριόκαστρου. Οι σημερινοί κυβερνώντες, όπως και οι προκάτοχοί τους, στάθηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν αποτελεσματικά το πρόβλημα των απορριμάτων της Αττικής. Στην προσπάθειά τους να εναρμονιστούν με την ευρωπαϊκή νομοθεσία προσανατολίστηκαν σε βραχυπρόθεσμες και ασύμφορες λύσεις. Τώρα επιλέγουν να συνδέσουν τη διαχείριση/επεξεργασία απορριμάτων με το μεγάλο κεφάλαιο. Το κράτος του ΠΑΣΟΚ, για την υπεράσπιση των μεγαλοσυμφερόντων, δε διστάζει να επιτεθεί και να καταστείλει με πρωτοφανή αγριότητα τους αγώνες των κατοίκων της Κερατέας που αντιστέκονται για να μη γίνει η πόλη τους ο σκουπιδοντενεκές της Αθήνας.

Η κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης, προσπαθεί να επιβάλλει στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι οι κάτοικοι εναντιώνονται για να εξυπηρετήσουν κυρίως τα μικρά – τοπικά τους συμφέροντα. Η αλήθεια διαφέρει διότι οι κάτοικοι της Κερατέας δεν εναντιώνονται απλά στην επερχόμενη υποβάθμιση της ζωής τους αλλά προσπαθούν να συμβάλλουν και στη διαμόρφωση προτάσεων για μια άλλη διαχείριση των απορριμάτων με υπερτοπικά χαρακτηριστικά. Την ίδια στιγμή η κυβερνητική προπαγάνδα αποσιωπά τα κέρδη που θα φέρει στις μεγάλες εταιρείες η κατασκευή και η λειτουργία των αντίστοιχων υποδομών διαχείρισης / επεξεργασίας απορριμάτων.

Εμείς, οι καλλιτέχνες της «Τέχνης Εν Κινήσει», συμμετέχουμε στο ART RESISTANCE FESTIVAL, γιατί είναι ένα πολιτιστικό γεγονός που προσπαθεί αδιαμεσολάβητα να φέρει σ’ επαφή τους καλλιτέχνες με τον αγωνιζόμενο λαό της Κερατέας. Είναι ελπιδοφόρο ότι εκατοντάδες καλλιτέχνες έσπευσαν να δηλώσουν συμμετοχή σε ένα τέτοιο φεστιβάλ, προκρίνοντας ουσιαστικά ένα μοντέλο συλλογικής δράσης, διαμορφώνοντας παράλληλα και μια νέα πρόταση σύνδεσης ανάμεσα στην Τέχνη και το Κίνημα. Ως κομμάτι των εργαζόμενων καλλιτεχνών, στηρίζουμε τον αγώνα του λαού της Κερατέας. Εναντιωνόμαστε σε αυτή τη λογική διαχείρισης των σκουπιδιών, που θεωρεί «πίσω αυλή» των πόλεων τις λαϊκές περιοχές, όπως η Κερατέα, το Γραμματικό ή τα Άνω Λιόσια. Διεκδικούμε μια άλλου τύπου διαχείριση των απορριμάτων, με χρήση των ήδη υπαρχόντων επιστημονικών επιτευγμάτων και των εφαρμογών τους, που μπορούν να επιφέρουν μείωση του κόστους διαχείρισης αλλά και του όγκου των σκουπιδιών, με ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, κόντρα σε κάθε ιδιωτικό συμφέρον που ρίχνει τα βάρη στον εργαζόμενο λαό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΡΑΤΕΑΣ

Νερό & Αλάτι

Υπεραστικοί - Νερό & Αλάτι Ενα τραγούδι για τους 300 μετανάστες εργάτες   απεργούς πείνας. Σύνδεσμος: http://www.youtube.com/watch?v=gWv8zeMAZ2E&feature=related

«...Για τους δικούς σου, από την ώρα που φεύγεις μετανάστης είσαι ήδη σαν νεκρός, στρώνουν κάθε βράδυ τραπέζι κι εσύ λείπεις. Τους είπα να με κλάψουν 40 μέρες, κι αυτό ήταν. Κι εμείς αν πεθάνουμε, θα κοιμόμαστε για πάντα ήσυχοι. Όμως, αυτοί που δε μας δίνουν μια σφραγίδα δε θα κοιμούνται ήσυχοι ποτέ. Θέλω να πω και μια κουβέντα στους Έλληνες φίλους που έκανα: μπήκατε στην καρδιά μου. Ζήσαμε ευτυχισμένοι. Και σε όλους αυτούς που μας φέρθηκαν άσχημα, μας έφαγαν λεφτά: σας τα χαρίζω, σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Αντίο σας».

Χασάν Ένας από τους 300 εργάτες μετανάστες απεργούς πείνας

ΤΕΚ: Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων για να μην κλείσει το περιοδικό Δίφωνο

Πριν από λίγα χρόνια κυκλοφορούσε ένα ανέκδοτο στους μουσικο-καλλιτεχνικούς χώρους. Αν ένας συγκεκριμένος όμιλος αποφάσιζε μια μέρα ότι δεν υπάρχει ελληνική μουσική, την επόμενη μέρα δεν θα υπήρχε. Η συγκέντρωση του μεγαλύτερου τμήματος των δικαιωμάτων της ελληνικής δισκογραφίας στα χέρια του ομίλου Γιαννίκου όπως και ο έλεγχος μιας σημαντικής μερίδας μουσικού τύπου καθώς και ραδιοφωνικών/τηλεοπτικών σταθμών, αντικατοπτρίζει την ολοένα και μεγαλύτερη επιβαλλόμενη εξουσία πάνω στην μουσική – καλλιτεχνική παραγωγή και απεύθυνση, βαθαίνοντας τις σχέσεις εξάρτησης των καλλιτεχνών και άλλων επαγγελματικών ομάδων (δημοσιογράφοι, ραδ. παραγωγοί κ.λπ.) από το συγκεκριμένο όμιλο.

Το Δίφωνο είναι ένα από τα περιοδικά που βρέθηκαν στην ιδιοκτησία του ομίλου τα τελευταία χρόνια. Στην προηγούμενη περίοδο υπήρξε ένα από τα λίγα έντυπα που αντιστάθηκαν στην ευτέλεια, κράτησε ψηλά το επίπεδο της μουσικής δημοσιογραφίας, αρωγός και συνοδοιπόρος της ντόπιας καλλιτεχνικής παραγωγής, χτίζοντας σχέσεις εμπιστοσύνης με το κοινό του. Στα χέρια της συγκεκριμένης εταιρείας όμως λειτούργησε σαν ένα ακόμα μέσο προβολής των δισκογραφικών παραγωγών του ομίλου, διαφημιστικής εκποίησης των παλαιότερων καταλόγων αλλά και νομιμοποίησης των επιλογών του ομίλου. Η επιθετική κίνηση όμως δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, το αναγνωστικό κοινό έστρεψε την πλάτη στη νέα μορφή του περιοδικού και ξαφνικά προέκυψαν οι «οικονομοτεχνικοί λόγοι» που «επέβαλλαν» το κλείσιμο του περιοδικού. Οι εργαζόμενοι σε αυτό, είτε μόνιμοι είτε έκτακτοι που δουλεύουν για χρόνια ικανοποιώντας πάγιες ανάγκες του περιοδικού και συνήθως αμειβόμενοι με μπλοκάκι, βρέθηκαν απλήρωτοι για μήνες ενώ τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι και με την ανεργία.

Το κλείσιμο του περιοδικού Δίφωνο αποτελεί ένα σημαντικό πλήγμα ενάντια στον κόσμο του πολιτισμού. Η «Τέχνη Εν Κινήσει» στέκεται στο πλευρό των εργαζόμενων στο Δίφωνο, απέναντι στην επιλογή και τις πρακτικές της ιδιοκτήτριας εταιρείας, που αποφάσισε να διακόψει την έκδοση του περιοδικού αφήνοντας απλήρωτους τους μόνιμους και «έκτακτους» συνεργάτες του. Επίσης δηλώνει τη στήριξή της στην προσπάθεια των συντακτών και των υπόλοιπων εργαζομένων να συνεχίσουν την έκδοση του ιστορικού περιοδικού. Στις όποιες εκδηλώσεις – κινητοποιήσεις τους προς αυτήν την κατεύθυνση θα μας βρουν στο πλάι τους με τα όποια μέσα διαθέτουμε.

Η αλληλεγγύη και η αντίσταση των εργαζόμενων στον πολιτισμό, αλλά και παντού, είναι η μόνη απάντηση στην εργοδοτική τρομοκρατία που ήδη πετάει στα σκουπίδια τις ζωές μας.