2 χρόνια διακυβέρνησης μιας κάστας πολιτικών φερέφωνων του Κεφαλαίου, που επέστρεψε να συνεχίσει ό,τι διεκόπη από τον ΣΥΡΙΖΑ μιας και το αστικό κράτος έχει συνέχεια, με τους διαχειριστές του απλώς να εναλλάσσονται, υποκρινόμενοι ότι έχουν διαφορές, μα στην ουσία παραμένουν ορκισμένοι πιστοί των συμφερόντων της ολιγαρχίας και των οικονομικά ισχυρών αφεντικών τους.
Ρουφιάνων, δολοφόνων, βασανιστών.
20 και πλέον μέρες το μιντιακό μαφιόζικο πλυντήριο του «κάτι σαν χώρα», ξέπλενε τον Λιγνάδη, παίρνοντας γραμμή κατευθείαν από το Μαξίμου ώστε στην καλύτερη των περιπτώσεων να μην φανεί τουλάχιστον ότι ο Ναζί Μητσοτάκης και η συμπεθέρα με την στέκα, είχαν προσωπικές σχέσεις μαζί του. Αφού έφτασε ο κόμπος στο χτένι και ενώ είχε προλάβει ήδη λόγω του χρονικού περιθωρίου που του δόθηκε να καταστρέψει μέρος στοιχείων που τον ενοχοποιούσαν, έπειτα από σωρεία μαρτυριών και καταγγελιών, τον άδειασαν ένα ωραίο μεσημέρι η μεν με συνέντευξη τύπου αποκαλώντας τον «επικίνδυνο» και ο δε με μια συνάντηση φιάσκο με την πρόεδρο της Δημοκρατικής μαφίας -αυτή που αγαπάει τις γάτες- δίνοντας σόου μπροστά στις κάμερες με κοινές τοποθετήσεις, ότι ο βιασμός σε ανήλικα είναι κακή φάση.
Στο μεταξύ έχει βγει ήδη δημόσια, το ψυχωσικό κοινωνιοπαθές χουντοσκουπίδι ονόματι Άδωνις ή Μπουμπούκος ή Μεγαλέξανδρος και έχει δηλώσει για τον πρώην βουλευτή της ΝΔ και παιδοβιαστή Γεωργιάδη, οτι «αυτά είναι προσωπικά του θέματα»... Πάμε παρακάτω. Μια τηλεκαρικατούρα πρώην νταβατζής, επί ένα μήνα απειλεί δημόσια το κυβερνητικό τσίρκο της ΝΔ και προσωπικά τον Χρυσοχουντίδη, ο οποίος του είχε προσφέρει προστασία με αστυνομική φύλαξη και κρατικό αυτοκίνητο από τα κατασχεμένα της ΕΛΑΣ.
Πάμε παρακάτω. Σκοτώνεται ο νεαρός Ιάσονας από κυβερνητικό αυτοκίνητο της Μπακογιάννη, ο μπάτσος αντί να συλλάβει τον οδηγό τραμπουκίζει αυτόπτη μάρτυρα κι αντί οι Έλληνες υπήκοοι που νομίζουν ότι είναι πολίτες να μάθουν ποιος είναι ο οδηγός και που βρίσκονται οι έρευνες, το γεγονός εξαφανίζεται από την επικαιρότητα σαν κακιά συνήθεια, με την Μπακογιάννη να βγαίνει μετά από λίγες μέρες στις πλύστρες του ΣΚΑΙ με ύφος «δεν σας βλέπω» και να χαριεντίζεται με τα δουλάκια της δηλώνοντας ότι «εμένα δεν θα μου απαγορεύσει κανείς να πάω στην Κρήτη» εν μέσω lockdown. Πάμε παρακάτω. Δολοφονείται δημοσιογράφος έξω από το σπίτι του και μέρα μεσημέρι, επειδή είχε το θράσος να ερευνά την υπόθεση Λιγνάδη, μια υπόθεση υπό τη σκέπη κυκλώματος trafficking και πιθανές εμπλοκές της ίδιας της κυβέρνησης.
Στο μεταξύ εκτυλίσσονται περιστατικά χάους με πιστολιες σε καφετέριες. Ακολουθεί ο Flying Babis , ο οποίος σκοτώνει την 20χρονη σύζυγό του και κρεμάει το σκυλί στην είσοδο της μεζονέτας. Επί ένα μήνα αλωνίζει ανενόχλητος , χτίζοντας το προφίλ του στοργικού πατέρα, του δικού μας Μπάμπη του πιλότου , του γαλανομάτη του οικογενειάρχη που χρησιμοποιούσε για ασπίδα την μικρή Λυδία και τα ζόμπι από τα ΜΜΕ τον ξέπλεναν συστηματικά, γιατί δεν έπρεπε να γκρεμιστεί το αφήγημα του Έλληνα φιλήσυχου Νοικοκυραίου. Σαν να μην έφτανε αυτό και στην ίδια πάντα υπόθεση, συλλαμβάνουν και βασανίζουν έναν αθώο μετανάστη, πιέζοντας τον να ομολογήσει ένα έγκλημα που δεν έχει κάνει και ο Χρυσοχουντίδης βραβεύει τους Αστυνομικούς που «εξιχνίασαν» το έγκλημα...
Υπόθεση Ηλιούπολης. Μπάτσος κρατούσε όμηρη 18χρονη επί ένα μήνα. Την κακοποιούσε, την βίαζε και την εξέδιδε. Ο πατέρας της την βίαζε από τα 11. Καταφέρνει να δραπετεύσει και με τη βοήθεια μιας κοπέλας πηγαίνει στην Αστυνομία. Εκεί της συμπεριφέρονται σαν να είναι ο θύτης κι όχι το θύμα, με ξεκάθαρη πρόθεση συγκάλυψης του συναδέλφου τους που όπως αποδεικνύεται πρόκειται και εδώ για ολόκληρο κύκλωμα. Καταθέτει και την κρατούν επί ώρες χωρίς λόγο, μόνη, απροστάτευτη, χωρίς να μπορεί να την δει η δικηγόρος της και έπειτα την φυγαδεύουν χωρίς να ξέρει κανείς που την πηγαίνουν.
Ακόμα και στο νοσοκομείο που τελικά αποφάσισαν να την πάνε, οι μπάτσοι δεν την άφησαν ούτε λεπτό, λέγοντας σε νοσηλεύτρια που διαμαρτυρήθηκε ότι είναι κρατούμενη. Και φυσικά μην ξεχάσουμε την πρόσφατη απόφαση του δικαστηρίου για τους βασανιστές και δολοφόνους του Γιακουμάκη που είχαν μπάρμπα στην κορώνη τον Μαρκογιαννάκη της ΝΔ και δικηγόρο τον λεγόμενο «Κούγια της Κρήτης», κι έτσι η ποινή είναι 30 μήνες και εξαγοράσιμη με 5 χιλιάρικα. Τόσο κοστολόγισαν τον εξευτελισμό, βασανισμό και δολοφονία ενός 20χρονου παιδιού από κάφρους, που μεγαλώνουν σε μια κοινωνία με την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι τους ανήκουν.
Στο μεταξύ και εν μέσω συνεχόμενων lockdown με επιχειρήσεις να κλείνουν και με τις ψυχολογικές επιπτώσεις αυτών να εκτινάσσονται, παίζουν κάτι αδειούλες για βαφτίσια με Μπουμπούκο και Hardαλιά να αδειάζουν ο ένας τον άλλο, κάτι ποδηλατάδες στην Πάρνηθα, κάτι ανάκτορα του Βολταίρου, κάτι ουζάκια στην Ικαρία του ανέμελου παραθεριστή, κάτι αποσιωπήσεις των εγκληματικών ευθυνών της μαφιόζικης κυβέρνησης ως προς την διαχείριση της πανδημίας, από τα μπουκωμένα με κατοστάευρα αρδάκια, (μηδενικές προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, διώξεις συνδικαλιστών που ανέδειξαν τα προβλήματα του ΕΣΥ, μηδενικές αυξήσεις σε ΜΕΘ και ιατρικό εξοπλισμό, μηδενική επίταξη ιδιωτικών κλινικών) κάτι διχαστικά αφηγήματα και ατομικές ευθύνες, κάτι ξυλοφορτώματα σε πολίτες από τους ένοπλους τραμπούκους του Χρυσοχουντίδη, κάτι στοχοποιήσεις στους νέους, κάτι τρομουστερίες, κάτι πρόστιμα με τη σέσουλα, κάτι απαγορεύσεις κυκλοφορίας , κάτι Τσιόδρες που ψέλνουν, κάτι μαυροφόρες μάγισσες που με το ένα χέρι λιβανίζουν και με το άλλο ρίχνουν χαστούκια στον Κικίλια, κάτι ακαταδίωκτα, κάτι νομοσχέδια που χαρίζουν γη και ύδωρ στην Ελντοράντο, κάτι νομοσχέδια για μπάτσους στα Πανεπιστήμια, κάτι νομοσχέδια που καταργούν το 8ωρο και τις συλλογικές συμβάσεις, κάτι εκατομμυριάκια κρατικό χρήμα, δωράκι στην Aegean και στην Fraport, κάτι ψηφίσματα κατά των αμβλώσεων, κάτι «Μπουλουμπίνες», αστακοί και F16, κάτι αυτοκτονίες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που επί της ουσίας είναι κρατικές δολοφονίες σε ανθρώπους/σκιές που κρατούνται αιχμάλωτοι, κάτι βασανιστήρια χουντικής εμπνεύσεως πολιτικών αντιπάλων και διαδηλωτών, ένας διαδηλωτής, ο Βασίλης Μάγγος οποίος συλλαμβάνεται σε διαδήλωση στον Βόλο, τον ξυλοκοπούν σε σημείο που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο και πεθαίνει μετά από 25 μέρες.
Ένας Ναζί υπαρχηγός εγκληματικης οργάνωσης που επί 9 μήνες «καταζητείται» και τελικά συλλαμβάνεται δίπλα από τη ΓΑΔΑ στο σπίτι μιας Ουκρανής, κάτι απόπειρες για διαχωρισμούς των παιδιών στα σχολεία σε άξια και μη, κάτι καταργήσεις μαθημάτων όπως καλλιτεχνικά και κοινωνιολογία (που κάνει τα παιδιά αριστερά), κατι διχαστικές τακτικές και αφηγήματα περί εμβολιασμένων και μη, κάτι δημοσιεύματα ξένων μέσων που επιβεβαιώνουν την πρωτιά της πιο γελοίας και επικίνδυνης χώρας του πλανήτη, κάτι εφοπλιστές που χέζουν πάνω στον πρωθυπουργό, κάτι τσιμεντώματα στην Ακρόπολη, κάτι πρεζοκάραβα, κάτι Πικάσο, κάτι ψηφοφοράκια αγαθιάρικα που κάνουν πλάτες σε όλο το προαναφερθέν αίσχος, κάτι διαγγέλματα του ζαβού με την τσίμπλα στο μάτι , κάτι «συμπολίτες μου» που λατρεύουμε να ακούμε, κάτι survivor, κάτι ντολμαδάκια, κάτι το ένα , κάτι το άλλο, λίγο από δω, λίγο από κει, κάτι που πήραμε τη ζωή μας λάθος, κάτι ψωροπερηφανιές, κάτι τσαρούχια, φουστανέλες και πιτόγυρα, κάτι η φτώχεια που είναι μόνο λόγια, κάτι η πολλή δουλειά που την τρώει ο αφέντης...
Κάτι πολίτες/πελάτες, πολιτικά αναλφάβητοι. Κάτι σαν ζωή. Κάτι σαν Χώρα. Κάτι από τρούφα στα σκατά και κάτι να γυαλίζει. Κάτι σαν λαός. Ένα αόριστο μείγμα από θρησκόληπτους, ημίτρελους, αμόρφωτους τσαρλατάνους που υπάρχουν για να δουλεύουν, να ψωνίζουν και να πεθαίνουν, ενώ επιμένουν να ενοχλούν την ιστορία, νομίζοντας ότι είναι κάτι παραπάνω από ένα μάτσο κόκκαλα, που θα θαφτούν περήφανα σε γη ελληνική.
Γιάννης Μίχας Νεονάκης (Dave)
Χιπ χοπ καλλιτέχνης, συγγραφέας, στοχαστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου