5 μήνες φυλακή στον Πέτρο και τον Παύλο Πουντίδη για ταξικές κινητοποιήσεις

Πέτρος (Τοτέμ) Πουντίδης

αναδημοσίευση από το "leninreloaded" 

ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΧΙΣΤΟΥ

Καταδικάστηκαν συνδικαλιστές με μηνύσεις εργολάβων! Το δικαστήριο αποδέχτηκε τις άθλιες κατηγορίες των εργοδοτών, που επιστράτευσαν μέχρι και τη Χρυσή Αυγή για να χτυπήσουν τα ταξικά συνδικάτα. Την ένταση του αυταρχισμού αστικού κράτους και εργοδοσίας σε βάρος συνολικά του εργατικού κινήματος, σηματοδοτεί η απόφαση του Πλημμελειοδικείου Πειραιά, να καταδικάσει με 5 μήνες φυλακή τον Πέτρο Πουντίδη και Παύλο Πουντίδη, συνδικαλιστές των ταξικών σωματείων Μετάλλου Πειραιά και Ηλεκτρολόγων Πλοίων. Η δίκη αφορούσε στις κινητοποιήσεις που έκαναν τα ταξικά συνδικάτα στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού (ΒΙΠΑΣ) το καλοκαίρι του 2008, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση, τις Συμβάσεις Εργασίας, συνολικά τη δουλειά με δικαιώματα.
 

Διαχρονικοί δωσίλογοι

Μια πικρή αλλά απόλυτα αληθινή ιστορία, από την τηλεοπτική εκπομπή «Ελληνοφρένεια». Απόσπασμα που ανέβηκε στο "Βαθύ Κόκκινο". Ο διαχρονικός δωσιλογισμός: Πότε χίτης κι ασφαλίτης, πότε ταγματασφαλίτης...

Κώστας Χατζής - Το γυφτάκι

Με αφορμή την υστερία που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βολεύει τα μέγιστα τον καπιταλισμό, όταν εχθρός τελικά αναδεικνύεται ο διπλανός κατατρεγμένος και όχι το σύστημα..

Toni coltura project: Το μπλουζ του Ρήγα

Σπύρος γραμμένος & Ασβός (Θοδωρής Χορόζογλου) Ύμνος

Ο Μάνος Χατζηδάκις και οι σημερινοί "διανοούμενοι"

Στις 23 Οκτωβρίου του 1925 γεννιέται στην Ξάνθη ένας μεγάλος μουσικοσυνθέτης, διανοούμενος και ποιητής, ο Μάνος Χατζιδάκις. Παραθέτουμε ένα κείμενο του από το βιβλίο του «Ο καθρέφτης και το μαχαίρι» -είναι από τις εκδόσεις Ικαρος- και ασυναίσθητα γίνεται η σύγκριση με όλο τον εσμό των «διανοουμένων» που σήμερα συστρατεύονται στο μαύρο μνημονικό αντιλαϊκό μέτωπο. (Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε ονόματα, καταλαβαίνεται ποια πρόσωπα εννοούμε).

Αναρχικός: Ένας μύθος σύγχρονης καταδίωξης

 Οι εφημερίδες και οι άμυαλοι κι αμόρφωτοι δημοσιογράφοι της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης πέτυχαν κάτι που ομολογουμένως δύσκολα θα κατόρθωνε η κάθε κυβέρνηση από μόνη της χωρίς την πολύτιμη βοήθειά τους. Να δημιουργηθεί έντεχνα η κατάλληλη σύγχυση ώστε ο εξωκομματικός κι ανένταχτος νέος του τόπου μας να συγχέεται σκόπιμα με τους αλήτες –μάγκες που έχουν μόνο στόχο να καταστρέφουν, να θορυβούν και να προβάλλουν βίαια τον άρρωστο εαυτό τους. Και αυτή η σύγχυση ευνοεί: 

Αντιφασιστική συναυλία στου Ζωγράφου‏

Αυτή την Κυριακή 27 Οκτωβρίου στου Ζωγράφου (7 μμ πλατεία Γαρδένιας), θα πραγματοποιηθεί αντιφασιστική συναυλία, την οποία διοργανώνει το "Αντιφασιστικό Μέτωπο Ζωγράφου". Παίζουν οι: "skulia sto mpalkoni", "Billy & Harry" και οι "Revolted Masses", Δημήτρης Καρούσος μέλη των οποίων συμμετέχουν στην ΤΕΚ. Ο φασισμός δεν θα πεθάνει μόνος, πρέπει να τον νικήσουμε αξιακά, πολιτικά και στον δρόμο!

Φώντας Λάδης: Μέτωπο, πλατύ, ριζοσπαστικό, αντιφασιστικό

αναδημοσίευση από το "ΠΡΙΝ"

«Οι λαϊκοί αγώνες, ενώ στην ουσία είναι επιθετικοί, στη μορφή τους είναι πάντα αμυντικοί», σημειώνει στο Πριν ο Φώντας Λάδης, εξηγώντας το στίχο του που πρωταγωνίστησε το τελευταίο διάστημα, «το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον, δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον». Παράλληλα, περιγράφει την πορεία διαμόρφωσης του πολιτικού τραγουδιού στην Ελλάδα και τις προοπτικές του «στις ιστορικές στιγμές που ζούμε» σήμερα. 

– Πώς αισθανθήκατε με τη σύλληψη των ηγετικών μελών της Χρυσής Αυγής; 

– Θεωρούσα ότι είναι πιθανό να συμβεί κάτι τέτοιο μετά την κλιμάκωση της δράσης των νεοναζιστών και τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ναι μεν με εξέπληξε, δεν ήταν ωστόσο κάτι απρόβλεπτο. Το ένιωσα ως νίκη του αντιφασιστικού κινήματος. Άρα νιώθω βαθιά ικανοποίηση. Αναγνωρίζω ωστόσο και τις άλλες παραμέτρους, το γεγονός για παράδειγμα ότι η Νέα Δημοκρατία θέλει να το εκμεταλλευτεί με κάθε τρόπο και κυρίως εκλογικά. 

Η πραγματική ελευθερία της Τέχνης βρίσκεται στη στράτευσή της στην υπόθεση της εργατικής τάξης

αναδημοσίευση από τον "Ριζοσπάστη"  

Η ομιλία της Ε. Μηλιαρονικολάκη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ, υπεύθυνης του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ στην εκδήλωση με θέμα «Υπάρχει τέχνη που δεν είναι στρατευμένη;» 

Η Τέχνη που στρατεύεται στο πλευρό των δυνάμεων που προσπαθούν να ανοίξουν το δρόμο στο μέλλον, στο πλευρό της εργατικής τάξης, του λαού, είναι πραγματικά ελεύθερη. Αυτό ήταν το συμπέρασμα από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε την Παρασκευή, 20 Σεπτέμβρη, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων στο Στέκι Πολιτισμού του 39ου Φεστιβάλ της ΚΝΕ - «Οδηγητή» στο Πάρκο Τρίτση, με θέμα «Υπάρχει τέχνη που δεν είναι στρατευμένη;».

Το όνειδος που αυτοαποκαλείται σκηνή σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα

Αναδημοσίευση από το "Κουτί της Πανδώρας"

του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου 

Για τους αμύητους, η καλλιτεχνική σεζόν στην Ελλάδα εγκαινιάζεται κάθε χρονιά γύρω στον Σεπτέμβριο, εν μέσω της σκανδαλώδους ατμόσφαιρας του άτυπου φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης Remap. Σε διάφορους ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους του Μεταξουργείου και του Κεραμεικού εκτίθενται έργα από διεθνείς καλλιτέχνες, ενώ στα παρασκήνια παίζεται ένα περίπλοκο παιχνίδι εκκαθάρισης και ανάπλασης της περιοχής για λογαριασμό εργολάβου-επενδυτή και άλλων. Πυκνοκατοικημένη από μετανάστες η γειτονιά, βρίθει από ζωή, η οποία όμως δεν είναι της αρεσκείας σε διάφορους ρατσιστές και αυτόκλητες ταγούς της ηθικής, που έχουν ανοίξει τα τελευταία χρόνια εκεί τις γκαλερί τους. Με στόχο να ανέβουν σε αξία τα ακίνητα, κάτι που θα ωφελήσει και εκείνες, ομολογούν ανερυθρίαστα πως συνεργάζονται με την αστυνομία ώστε να «ξεβρομίσει ο τόπος από τα πρεζόνια, τους μετανάστες και τις πόρνες».