Η δημόσια τηλεόραση είναι ΔΙΚΗ ΜΑΣ!!

Η Τέχνη Εν Κινήσει (ΤΕΚ) καταδικάζει με τον πιο αποφασιστικό τρόπο την προκλητική κυβερνητική απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ, που ανακοίνωσε με τον πιο κυνικό τρόπο ο εκπρόσωπος της τρικομματικής συμμορίας. Η ΕΡΤ γίνεται θυσία στο βωμό των μνημονίων και των τροϊκανών τοκογλύφων, για να βρει η κυβέρνηση 2.800 εργαζόμενους και να τους πετάξει στο δρόμο. Ταυτόχρονα, η διάλυση κι απαξίωση της ΕΡΤ αποτελεί ένα μεγάλο δώρο στους καναλάρχες της ιδιωτικής ασυδοσίας. Η διάλυση της δημόσιας τηλεόρασης φέρνει άμεσα χιλιάδες απολύσεις, ακόμα πιο έντονο έλεγχο της πληροφόρησης και των ειδήσεων από τα πρόθυμα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του κεφαλαίου, της τρόικας και της κυβέρνησης, ολοκληρωτική απαξίωση του πολιτιστικού και μορφωτικού έργου της ΕΡΤ. 

Ως εργαζόμενοι καλλιτέχνες, στεκόμαστε στο πλευρό των εργαζομένων στην ΕΡΤ, και θέτουμε τις καλλιτεχνικές μας δεξιότητες (μουσική/τραγούδια, εικαστικά, θέατρο κλπ) στο πλευρό τους, για όποια δράση μας ζητηθεί (συναυλία, παραστάσεις κλπ). Να δημιουργήσουμε άμεσα, μια μαζική ασπίδα αλληλεγγύης, που θα ακυρώσει τα κυβερνητικά σχέδια. Να αγωνιστούμε για την ανατροπή των μνημονίων, για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας, για μια ενημέρωση που δεν θα κρύβει την αλήθεια και τους αγώνες του λαού μας, για μια πραγματικά δημόσια ΕΡΤ υπό εργατικό έλεγχο.  

- όχι στο λουκέτο στην ΕΡΤ

- όλοι στις καθημερινές συγκεντρώσεις στο κτίριο της ΕΡΤ Αγίας Παρασκευής

- όλοι στην αυριανή πανεργατική/πανελλαδική απεργία!

"Σκέψεις και προβληματισμοί για τον καλλιτέχνη ως εργαζόμενο και τη σχέση του με το εργατικό-λαϊκό κίνημα".

Με αφορμή την παρουσίαση της, αφιερωμένης στον αγώνα των χαλυβουργών,  συλλογής «Μέρες από ατσάλι». Αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ στην συζήτηση/συναυλία παρουσίασης της συλλογής που διοργάνωσε το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα στις 6 Μαρτίου 2012.

  Θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα για την πρωτοβουλία του να παρουσιάσει τη δουλειά μας και να μας προσκαλέσει για μια συζήτηση σχετικά με αυτή. Το αποτέλεσμα των συλλογικών προσπαθειών μας μπορείτε να το δείτε και να το ακούσετε στην συλλογή καλλιτεχνικών έργων με τίτλο «Μέρες από ατσάλι» που δημοσιεύσαμε στο διαδίκτυο αλλά και διαθέτουμε σε μορφή cd rom, χωρίς αντίτιμο - μόνο με προαιρετική οικονομική ενίσχυση - με αφορμή τον ένα χρόνο από την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών. Μια απεργία που κράτησε 9 μήνες, απ’ τον Οκτώβρη του 2011 έως τον Ιούλη του 2012, κόντρα στην τρομοκρατία του βιομήχανου Μάνεση και της τάξης του, κόντρα στους μηχανισμούς του αστικού κράτους, κόντρα στη συκοφάντηση και την παραπληροφόρηση. 272 μέρες σκληρής ταξικής πάλης, αλληλεγγύης, περήφανης αντίστασης και αξιοπρέπειας. 

Η αρχική τοποθέτηση του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου

Τα τελευταία τριάμισι χρόνια η Ελληνική και η Ευρωπαϊκή κοινωνία βυθίζεται  στη δίνη της κατάρρευσης ενός κοινωνικοοικονομικού προτύπου και μοντέλου οργάνωσης το οποίο κατά την εικοσαετία που πέρασε, θεωρούνταν η μοναδική ρεαλιστική πρόταση για τον κόσμο. Θεμελιώδες χαρακτηριστικό του κυρίαρχου και υπό οξύτατη κρίση κοινωνικοοικονομικού μοντέλου οργάνωσης αποτελεί ότι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών διαμεσολαβείτε μέσα από την συστηματική επιδίωξη της μεγιστοποίησης του επιχειρηματικού ατομικού ή εταιρικού κέρδους. Κανένα αγαθό δεν παράγεται, καμία επένδυση για την παραγωγή προϊόντων ή υπηρεσιών δεν επιχειρείται, αν δεν εξασφαλιστεί εκ των προτέρων ότι μέσα από την εμπορευματική και οικονομική εκμετάλλευση του, για τους επίδοξους επενδυτές και παραγωγούς του, δεν αποφέρει το επιδιωκόμενο κέρδος.

Μια ζεστή, μεστή και μαζική εκδήλωση στο Βύρωνα!

Χτές Σάββατο στη Λαμπηδόνα διοργανώθηκε από το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα, η παρουσίαση της συλλογής εικαστικών και τραγουδιών "Μέρες από ατσάλι", στον πολύ όμορφο και ζεστό χώρο της Λαμπηδόνας. Δεν κρύβουμε πως σε τέτιους καιρούς όπου η μάχη για την επιβίωση τίθεται από πολύ κόσμο στην πρώτη γραμμή, αμφιβάλαμε και οι ίδιοι για την επιτυχία μιας τέτιας εκδήλωσης... Μιας εκδήλωσης όπου το κυρίαρχο στοιχείο θέλαμε να ήταν η συζήτηση και οι προβληματισμοί για τον καλλιτέχνη ως εργαζόμενο, για τον ρόλο της τέχνης στο πλευρό του κινήματος. Ένα σοβαρό θέμα που όμως αναρωτιόμασταν κατά πόσο μπορεί να αγγίξει έναν ευρύτερο κόσμο πέρα από αυτούς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ασχολούνται με μια μορφή τέχνης και αυτούς που ενδιαφέρονται για αυτά τα ζητήματα. Ήρθε η ίδια η εξέλιξη της εκδήλωσης για να μας διαψεύσει με θετικό τρόπο! Η συζήτηση ξεκίνησε με 40 άτομα τα οποία πολύ γρήγορα έφτασαν τα 80. Η ίδια η συζήτηση χαρακτηρίστηκε από πολύ ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και τοποθετήσεις που την ανέβασαν ποιοτικά! 

Ο πολιτιστικός χαρακτήρας του Μάη και της δεκαετίας του '60

του Μιχάλη Παπαμακάριου* 

"Πολιτιστική επανάσταση", ήταν ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς ορισμούς που δόθηκαν στο Μάη του '68. Είναι γεγονός ότι οι αλλαγές, τα ζητήματα και οι εξελίξεις που υπήρξαν στο χώρο της κουλτούρας και των τεχνών στην ταραχώδη δεκαετία του '60 συνιστούν ένα τεράστιο γεγονός στη ιστορία του προηγούμενου αιώνα. Όπως έχει λεχθεί, ο Μάης του '68, συμπυκνώνει με ανεπανάληπτο τρόπο τις διεργασίες σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Συμβολίζει την παρέμβαση εκατομμυρίων ανθρώπων, κυρίως νέων στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Λατινική Αμερική και την Ιαπωνία για μια ολόκληρη δεκαετία.

2η Συνέντευξη της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 στο Κόκκινο", με αφορμή την έκδοση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι"

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" αναρτήσαμε τη συνέντευξη μελών της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 Στο Κόκκινο". Η συνέντευξη δόθηκε στην εκπομπή "τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο" και στον Αλέξη Βάκη, στις 6 Φεβρουαρίου 2013. Ακούστε την! 

http://stokokkino.gr/ekpompes/ton-pio-mikro-ton-pio-pikro-ton-pio-agapimeno/2013-02-06.mp3/view

ΟΧΙ: Κείμενο του Μάκη Ζέρβα το οποίο πλαισιώνει τη συλλογή "Μέρες από ατσάλι"

Δυστυχώς δεν έτρεχα γρήγορα, άρχισα να μετανιώνω που ποτέ δεν αθλήθηκα λίγο, αλλά δεν πρόλαβα να το σκεφτώ περισσότερο, ήταν ακριβώς πίσω μου, αισθάνθηκα ένα σπρώξιμο και άρχισα να χάνω την ισορροπία μου, ένιωσα ότι άρχισα να πέφτω, προσπάθησα όμως να κρατηθώ, να μείνω όρθιος, να φύγω, να ξεφύγω. 

Γυρίζω το πρόσωπό μου προς τα πίσω, να τους δω, θέλω ενστικτωδώς να τους δω, αλλά αυτό φέρνει με μία περίεργη κίνηση όλο μου το κορμί προς την άλλη πλευρά, οι ώμοι μου στέκονται ευθεία μπροστά, αλλά τα πόδια μπλέκονται και, αντί να απομακρυνθώ για να τους αποφύγω, βρίσκομαι τώρα λίγα μόνο εκατοστά απέναντί τους, τόσο κοντά τους ώστε θα μπορούσα να νιώσω την ανάσα τους, δεν μπορώ όμως επειδή φοράνε αυτές τις τεράστιες μάσκες που καλύπτουν όλο το πρόσωπό τους, ο αέρας που αναπνέουν περνά μέσα από αυτό το στρογγυλό αλλόκοτο φίλτρο που τους κάνει τρομακτικούς -λες να το έχουν σχεδιάσει επίτηδες για να μας τρομάζει η όψη τους;- και έτσι δεν μπορώ να αισθανθώ τον αέρα που αναπνέουν, όμως είναι κοντά μου, πολύ κοντά μου, (...)

"Τα πρόσωπα της κρίσης": Πίνακες του Μάκη Ζέρβα οι οποίοι περιέχονται στη συλλογή "Μέρες από ατσάλι"!

Στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη 2011 μία απεργία που κράτησε 272 μέρες. Η απεργία αυτή, ίσως η πιο σημαντική για το εργατικό κίνημα από τότε που ξεκίνησε η επίθεση στην εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό, μετά το ξέσπασμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, έδωσε μια νέα πνοή στις συλλογικές διεκδικήσεις του κόσμου της δουλειάς. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες.Mε αφορμή την πρώτη επέτειο από την έναρξη της ηρωικής απεργίας η Τέχνη Εν Κινήσει παρουσιάζει μια συλλογή από έργα μελών της με τίτλο Μέρες από Ατσάλι.

Επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση τους πίνακες του Μάκη Ζέρβα, θεωρώντας πως έχουν και αυτοτελή θέση στη συλλογή!

Μάκης Ζέρβας - Τα πρόσωπα Της Κρίσης (πίνακες)

Συνέντευξη της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 στο Κόκκινο", με αφορμή την έκδοση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι"

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" αναρτήσαμε τη συνέντευξη μελών της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 Στο Κόκκινο". Η συνέντευξη δόθηκε στην εκπομπή "δυό γάϊδαροι μαλώναν" στις 12 Ιανουαρίου 2013. Για όσους είναι βιαστικοί βάλτε τον κέρσορα στο 1:02:10. Ακούστε την!

http://stokokkino.gr/ekpompes/dyo-gaidaroi-malonane/2013-01-12.mp3/view

Διακηρυκτικά: Κείμενο φυσιογνωμίας της ΤΕΚ το οποίο κυκλοφορεί σε τρίπτυχο

Ποιοι είμαστε ; Τι μας ενώνει ; 

Η «Τέχνη Εν Κινήσει» είναι μια καλλιτεχνική συλλογικότητα. Απαρτίζεται από καλλιτέχνες-εργαζόμενους. Η δράση μας άρχισε το καλοκαίρι του 2008 στις γειτονιές Βύρωνα – Παγκρατίου, αλλά σήμερα επεκτείνεται και σε όλη την Αθήνα. Μεμονωμένοι καλλιτέχνες αλλά και συμμετέχοντες σε διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες (μουσικά σχήματα της αθηναϊκής σκηνής, θεατρικές ομάδες κλπ), επιδιώκουμε τη συλλογική δράση, ενάντια στη λογική της «αγοράς». Στην «καλλιτεχνική» μας καθημερινότητα αντιμετωπίζουμε μια σειρά από κοινά προβλήματα: υψηλό κόστος εξοπλισμού, οικονομική αφαίμαξη για τις πρόβες, υποβαθμισμένες υποδομές στους συναυλιακούς χώρους, απαράδεκτες συμπεριφορές από τους ιδιοκτήτες, απώλεια  ελέγχου του καλλιτεχνικού έργου, περιορισμένη προσβασιμότητα στο κοινό, κ.λπ. 

Αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην παρουσίαση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" στη Λέσχη "Αναιρέσεις"

«Στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη 2011 μία απεργία που κράτησε 272 μέρες…. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες».

Με αυτά τα λόγια η «Τέχνη εν Κινήσει» παρουσιάζει την συλλογή τραγουδιών Μέρες από Ατσάλι. Η πρωτοβουλία αυτή συνδέει το σήμερα της Ελλάδας της αντίστασης στην εργοδοτική επίθεση και τον εφιάλτη της κρίσης, με ανάλογες στιγμές κοινωνικής και πολιτικής εγρήγορσης τόσο των εργαζομένων όσο και των μουσικών. Κουβαλά στις αποσκευές της, τη παράδοση των τραγουδοποιών των εργατικών αγώνων των αρχών του προηγούμενου αιώνα, του Τζο Χιλ και του Γούντυ Γκάθρι, των συγκροτημάτων του Βρετανικού ροκ που στάθηκαν δίπλα στην ιστορική απεργία των ανθρακωρύχων, φέρνει στην εγχώρια μουσική σκηνή την κουλτούρα του Αμερικάνικου Axis of Justice.
 

Κείμενο της ΤΕΚ για το αντιφασιστικό συλλαλητήριο της 19ης Γενάρη

Ο χειμώνας του 2012-'13 βρίσκει την ελληνική κοινωνία σε διάλυση. Η τεράστια πια ανεργία και η εργασιακή ζούγκλα, το διαλυμένο κοινωνικό κράτος, η τρομερή ανασφάλεια για το αύριο, η αυξανόμενη μετανάστευση -κυρίως της νεολαίας- στο εξωτερικό, ο αποκλεισμός από την κοινωνική ζωή, από τους δημόσιους χώρους, την παιδεία και την τέχνη, η αποξένωση, η λυσσασμένη επίθεση της τριαδικής κυβέρνησης σε δικαιώματα εργαζομένων, λαού και νεολαίας, η αναβάθμιση της κρατικής καταστολής ενάντια στους αγώνες αλλά και σε εστίες αμφισβήτησης, με λίγα λόγια τα κοινωνικά απότοκα της συστημικής καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, συνθέτουν την εικόνα του σήμερα. Είναι αυτό το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο άρχισε να εξαπλώνεται, παίρνοντας πλέον τρομαχτικές διαστάσεις, το αποκρουστικό ναζιστικό-φασιστικό φαινόμενο με κεντρική δύναμη αυτή της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Οι δολοφονικές-συμμορίτικες επιθέσεις σε μετανάστες, σε φοιτητές και αγωνιστές, που αποτελούσαν διαχρονικά τις πρακτικές τους, ακόμα και στα χρόνια που ήταν στο περιθώριο, τείνουν να γίνουν κανόνας σε πολλές περιοχές.

Μέρες Από Ατσάλι - Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών

Η «Τέχνη Εν Κινήσει» παρουσιάζει τη συλλογή «Μέρες από Ατσάλι».

το εξώφυλλο του cd-rom

Η συλλογικότητα εργαζόμενων-καλλιτεχνών «Τέχνη Εν Κινήσει», με αφορμή την πρώτη επέτειο από την έναρξη της ηρωικής απεργίας των εργαζόμενων στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στις 31 Οκτωβρίου 2011, παρουσιάζει μια συλλογή από έργα μελών της με τίτλο «Μέρες από Ατσάλι».

Η απεργία αυτή, ίσως η πιο σημαντική για το εργατικό κίνημα από τότε που ξεκίνησε η επίθεση στην εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό μετά το ξέσπασμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, έδωσε μία νέα πνοή στις συλλογικές διεκδικήσεις του κόσμου της δουλειάς. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι αλλά και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες. Στρέψαμε τη ματιά μας προς τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, αντλώντας τα υλικά της καλλιτεχνικής μας παραγωγής από αυτήν, σε μια προσπάθεια για μια τέχνη αντίστασης που θα αμφισβητήσει τις σαθρές κυρίαρχες αξίες, θα ρίξει φως στις κοινωνικές σχέσεις, φανερώνοντάς τες ως εκμεταλλευτικές και θα επενεργήσει στις συνειδήσεις των εργαζομένων, ριζοσπαστικοποιώντας τες.

Θεωρούμε ότι η δράση στο πλευρό των άλλων εργαζομένων μπορεί να παράξει μια ζωντανή τέχνη, ικανή να αποτελέσει σημαντική προσθήκη στο οπλοστάσιο του διαρκούς αγώνα για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, δίπλα στο βασικό όπλο της ταξικής πολιτικής οργάνωσης και δράσης. Αυταπάτες, βέβαια, δεν τρέφουμε. Μόνο μία νέα κοινωνία, που δε θα βασίζεται στην «αγία» ιδιοκτησία, στον ατομικισμό, στην εκμετάλλευση και στον ανταγωνισμό, θα μπορέσει να γεννήσει μια νέα, μια διαφορετική τέχνη που θα μπορεί πραγματικά να απαντά στις κοινωνικές ανάγκες, αλλά και να διευρύνει τον ορίζοντά τους.

Και όλοι οι εργαζόμενοι καλούμαστε να παλέψουμε για αυτή την κοινωνία!

Στη συλλογή συμμετέχουν με έργα τους: οι Boxcar Betty, The Blue Association, Common I, C.R.D., db-projekt, Μάκης Ζέρβας, Lady N., Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, Παυλέας & Χάρης Πανταζής (Jazzmatazz) και Υπεραστικοί, και διατίθεται χωρίς αντίτιμο.

Link για ακρόαση και download του δίσκου:

https://soundcloud.com/techni-en-kinisei/sets/tek-meres-apo-atsali

Βίντεο Εκδήλωσης "Μουσική Αντίσταση στον Καιρό της Κρίσης"

Βίντεο της ομιλίας του Μιχάλη Παπαμακάριου στην εκδήλωση της Τ.Ε.Κ. με θέμα "Μουσική Αντίσταση στον Καιρό της Κρίσης", που πραγματοποιήθηκε στις 21/4 στο Στέκι Μεταναστών (Εξάρχεια). Σύνδεσμος: http://youtu.be/ZRklrV3h7QE

Τοποθέτηση της ΤΕΚ στο φεστιβάλ "Εργατική Πρωτομαγιά" της ΜΑΡΚΣ-ΕΑΑΚ ΤΕΙ Πειραιά

27-28 Απριλίου, ΤΕΙ Πειραιά

ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

  Το θέμα της σημερινής συζήτησης είναι και σημαντικό για τον κόσμο του κινήματος αλλά και δύσκολο. Σημαντικό, γιατί η παγκόσμια ιστορία των κινημάτων αλλά και η πρόσφατη εμπειρία των κινημάτων στην Ελλάδα δείχνουν στον ένα ή στον άλλο βαθμό το ρόλο που μπορεί και πρέπει να παίξει η τέχνη ως δευτερεύον όπλο δίπλα στο βασικό όπλο της ταξικής οργάνωσης και πάλης. Δύσκολο, γιατί μιλάμε για ένα εν εξελίξει ζήτημα, γεγονός που γίνεται ακόμη πιο χαρακτηριστικό όσον αφορά την καλλιτεχνική δημιουργία. Και αυτό γιατί η απεικόνιση των διεργασιών που συντελούνται στην κοινωνία μέσω της τέχνης γίνεται  συνήθως με κάποια μικρότερη ή μεγαλύτερη διαφορά φάσης. Παρόλ' αυτά, στη σημερινή μου τοποθέτηση θα επιχειρήσω να δείξω πώς βιώσαμε ως Τέχνη εν Κινήσει τη σύνδεση τέχνης και κινημάτων την τελευταία περίοδο μέσα από τις δράσεις μας, γνωρίζοντας πως το κουβάρι αυτής της ιστορίας μόλις έχει αρχίσει να ξετυλίγεται.

Ψήφισμα αλληλεγγύης στους απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Στις 12 Οκτώβρη 2011 η εργοδοσία της εταιρείας «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» ανακοίνωσε στους εργαζόμενους μείωση προσωπικού. Έκαναν προτάσεις για πεντάωρη και πενθήμερη εργασία με 40% μείωση αποδοχών ή απολύσεις 180 εργαζομένων σε σύνολο 378. Τι θα σήμαινε η αποδοχή των προτάσεων; Ότι ένας ειδικευμένος μεταλλουργός που κινδυνεύει καθημερινά μέσα στο λιωμένο σίδερο και αμείβεται με το αστρονομικό ποσό των περίπου 1.000 €, στην Ελλάδα του 2012 θα δούλευε για 550 € το μήνα. Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» είναι η πρώτη εταιρεία που αξιοποιεί τα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ. και της Ν.Δ., είναι η πρώτη εταιρεία που προσπαθεί να κάνει πράξη τους νόμους του μνημονίου. Η εργοδοσία της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» δεν είναι μόνη. Είναι ο «λαγός» του Σ.Ε.Β..Οι εργαζόμενοι στη γενική συνέλευση αποφάσισαν ομόφωνα να απορρίψουν όλες τις προτάσεις της εργοδοσίας. Μέσα σε δύο μέρες απολύθηκαν 34 εργαζόμενοι (και άλλοι 14 εργαζόμενοι στη συνέχεια). Η απεργία ξεκίνησε και αυτή τη στιγμή ξεπερνάει τους δύο μήνες βρίσκοντας τεράστιο κύμα αλληλεγγύης που ξεπερνάει τα σύνορα της χώρας.

Η Τέχνη Εν Κινήσει (Συλλογικότητα εργαζόμενων-καλλιτεχνών) με τη σειρά της, εκφράζει την αμέριστη αλληλεγγύη της στον απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία ενάντια στη φτώχεια, τις απολύσεις, την ελαστικοποίηση της δουλειάς και της ζωής τους, που προωθεί η εταιρία στο όνομα της κρίσης .Οι απεργοί της Χαλυβουργίας δείχνουν σε όλη την κοινωνία τον μόνο ρεαλιστικό και αποτελεσματικό δρόμο ώστε να αποτραπεί η υποδούλωση των εργαζομένων στη δικτατορία του κεφαλαίου, των αγορών και των τραπεζών την οποία προωθεί και η νέα κυβέρνηση Παπαδήμου. Καταγγέλλουμε παράλληλα τη εκκωφαντική σιωπή των κατεστημένων Μ.Μ.Ε., που αποκρύπτουν συστηματικά τον αγώνα των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας.

Ο δίκαιος αγώνας των χαλυβουργών είναι και αγώνας όλων των εργαζόμενων σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, σε μια περίοδο που οι απολυμένοι και οι άνεργοι αγγίζουν το 1 εκατομμύριο και που ετοιμάζονται νέες χιλιάδες απολύσεις μέσω της «εφεδρείας» στο Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η ελπίδα του κόσμου της εργασίας βρίσκεται στην αλληλεγγύη, την αντίσταση και την ανατροπή της αντιδραστικής πολιτικής και των κυβερνήσεων που την υλοποιούν!

Γιατί το απόσταγμα του πολιτισμού κάθε κοινωνίας πρέπει να είναι η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Είμαστε όλοι και όλες Χαλυβουργοί!!! - Εργάτες ενωμένοι ποτέ νικημένοι!!!

  Τέχνη εν Κινήσει,

Γενάρης 2012

Ανακοίνωση-Καταγγελία για τα γεγονότα στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 5 Οκτώβρη

Kατά το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Τετάρτης 5 Οκτώβρη, στο οποίο συμμετείχαν μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενοι ενάντια στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου, γίναμε θεατές των πιο ωμών σκηνικών καταστολής από την πλευρά της αστυνομίας, που προσπάθησε, για άλλη μια φορά να πνίξει τη διάχυτη λαϊκή οργή απέναντι στην κατεδάφιση της κοινωνίας από την ήδη εκπίπτουσα, υπό τη λαϊκή πίεση, πλέον, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Στη συγκεκριμένη πορεία έγιναν 10 συλλήψεις και 3 προσαγωγές. Η λύσσα των ΜΑΤ για “παραγωγικότητα” οδήγησε σε μεγάλο αριθμό προσαχθέντων – συλληφθέντων που αρπάζονταν, φυσικά, απ’ το σωρό. Σημειωτέον, μεγάλο κομμάτι των συλληφθέντων – προσαχθέντων δεν είχαν την παραμικρή σχέση με την κινητοποίηση, απλά έτυχε να περνάνε δίπλα από τους αστυνομικούς.

Οι προσαχθέντες και οι συλληφθέντες υπέστησαν τα πάνδεινα από τις δυνάμεις των ΜΑΤ. Εξευτελισμός λεκτικός και σωματικός, απειλές για τους ίδιους και τις οικογένειές τους υπό τη μορφή επικείμενου ρεβανσισμού με θήτες τους αστυνομικούς αλλά και “τους φίλους τους, τους χρυσαυγίτες”, όπως έλεγαν, και βέβαια πολύ ξύλο: γροθιές, κλωτσιές, από πλήρως οπλισμένους ΜΑΤατζήδες σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους με δεμένα χέρια.

Για μια Τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων

Η Τέχνη Εν Κινήσει (Τ.Ε.Κ.) είναι μια συλλογικότητα εργαζομένων-καλλιτεχνών που προσπαθεί να συσπειρώσει μουσικούς, εικαστικούς και άλλους καλλιτέχνες και να αναπτύξει καλλιτεχνική-κινηματική δράση στο πλευρό των εργαζομένων. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες και συλλογική δουλειά, επιδιώκει να υπερβεί τον ανταγωνισμό που καθορίζει σήμερα τις σχέσεις των καλλιτεχνών και να αναπτύξει την αλληλεγγύη και τη συνεργασία μεταξύ τους. Προσπαθεί να συμβάλλει στο ξεπέρασμα της ματαιοδοξίας, του ναρκισσισμού, του ελιτισμού, του ατομικισμού - γνήσια τέκνα της παρηκμασμένης αστικής κοινωνίας που συνοδεύουν τις περισσότερες φορές την καλλιτεχνική στάση - και να διαμορφώσει κοινούς στόχους που μπορούν να επανασυνθέσουν το «εμείς» απέναντι στο κυρίαρχο σήμερα «εγώ». 

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη…

Κείμενο παρέμβασης της Τ.Ε.Κ. στην πλατεία Συντάγματος 

Ποιοι είμαστε; 

Η Τέχνη Εν Κινήσει (Τ.Ε.Κ.) είναι μια συλλογικότητα εργαζόμενων καλλιτεχνών. Γράφουμε στίχους, λέμε τραγούδια, παίζουμε κιθάρες, ζωγραφίζουμε πίνακες, φτιάχνουμε κατασκευές, γυρίζουμε ταινίες, δουλεύουμε ως DJ, τραβάμε φωτογραφίες, ρυθμίζουμε τον ήχο και την εικόνα. 

ΤΕΚ: Το πολιτικό τραγούδι σήμερα

Κείμενο συμβολής της Τέχνης Εν Κινήσει για τη συζήτηση «Το πολιτικό και κοινωνικό τραγούδι σε όλο τον κόσμο» στο πλαίσιο του φεστιβάλ της ΝΚΑ "ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ 2011".

Το πολιτικό τραγούδι και η πολιτική τέχνη γενικότερα είναι δύσκολη ιστορία να την πεις και να την περιγράψεις. Δεν έχει το ίδιο νόημα σε κάθε περίοδο, δεν επικρέμονται οι ίδιες ελπίδες πάνω της, δεν είναι πάντα συνειδητή η παραγωγή της και δεν είναι πάντα σε αρμονία οι λειτουργίες της ως καθρέφτη (αντανάκλαση του υλικού της πραγματικής ζωής) και ως σφυρί (σμιλευτής, έστω και με τρόπο αισθητικό, ενός υλικού πρωτοπόρου, μίας γεύσης από ένα απελευθερωμένο μέλλον που που προτείνεται ως αιτούμενο στη βάση μιας περισσότερο ή λιγότερο περιγεγραμμένης πολιτικής και ταξικής θέσης του παραγωγού). Δεν είναι όμως από την άλλη αρκετή ούτε μια ανάλυση με τους συνήθεις πολιτικούς όρους για να φωτιστούν αυτές οι λειτουργίες της, ή μάλλον πρόκειται για ένα από τα πιο δύσκολα πολιτικά ζητήματα το οποίο δεν τυγχάνει στις μέρες μας ενδελεχούς επεξεργασίας από τις εργαζόμενες τάξεις και τους διανοουμένους της. Αυτό δεν είναι παράλογο. Τα τρέχοντα οικονομικά και πολιτικά ζητήματα, είναι πολλά και απαιτητικά.