Σήμερα πέθανε ο Μουσταφά Κοτσέκ, ύστερα από 297 μέρες απεργία πείνας στη
φυλακή. Ο Μουσταφά ήταν 28 χρονών...
Το τουρκικό κράτος προσπάθησε να τον κάνει πληροφοριοδότη βασανίζοντάς
τον, αλλά εκείνος αρνήθηκε. Τον απείλησαν πως θα βιάσουν την
αδερφή του, και πάλι δεν συνεργάστηκε. Κι έτσι
δεν βγήκε ποτέ από την φυλακή. Πέθανε μέσα στη φυλακή, μετά από 297 ημέρες
αγώνα, με αίτημα μια δίκαιη δίκη και τον τερματισμό των διώξεων.
Τώρα που
οι ρινόκεροι φόρεσαν
στρατιωτικές αρβύλες, άνεμος
μολυσμένος. Η Helin Bolek,
λένε,
δεν είναι πια εδώ.
Το τρένο
της μεγάλης φυγής, λένε,
έχει φύγει ανεπιστρεπτί.
Κόκκαλα στα κόκκαλα,
αίμα πάνω στο αίμα,
οι χασάπηδες
του
κόσμου
τρομοκρατούν,
βιάζουν,
μακελεύουν,
μα
κι αυτοί
ακόμη,
πεθαίνουν. Το Grup
Yorum, λένε,
δεν θα ξανατραγουδήσει,
δεν
θα γράψει ποτέ
ξανά ρίμες.
Σε σαπισμένα κελιά
κατακρεουργούν ανάσες – αυτός ο κόσμος
ΛΕΝΕ
όμορφος είναι
και
ο επίγειος παράδεισος μία ουτοπία, ένα ψέμα.
Η πόλη του Nazim
φορά μαύρο πέπλο. Τοξικά απόβλητα
τοξικά σκοτώνουν.
Η πόλη του Nazim πνιγμένη στο
πένθος. Πόδια κομμένα,
κεφάλια πολτοποιημένα,
χέρια
σαπισμένα,
οι τοίχοι βαπτισμένοι
σε αθώο αίμα. Η Helin Bolek,
λένε,
δεν είναι πια εδώ.
Στο ικρίωμα η φωνή
σπαρταράει, βουλιάζει και ξεψυχάει κι όμως, δεν
παραδίνεται, δεν δειλιάζει, δεν προδίδει, στη νηνεμία αντάρα δίνει:
Η οικουμένη κοιμάται! Είναι μέχρι
να έρθει και
η δική της ώρα για να πεθάνει.
Η Helin Bolek, λέω,
είναι πάντα εδώ.
Το λευκό κελί
με τα δάχτυλά της
έκανε πηλό
και με μια της
κίνηση
το σμίλεψε,
μορφή τού έδωσε
ενός καινούργιου ανθρώπου.
Η Helin Bolek, λέω, θα είναι για
πάντα εδώ. Μακελάρηδες,
αφέντες του πλανήτη,
χασάπηδες
των ονείρων,
δήμιοι του κόσμου, η Helin Bolek, είναι εδώ.
Κρατά στο ένα χέρι τον Ibrahim Gokcek
και με το άλλο,
τη φλόγα της ελευθερίας
σταθερά
κραδαίνει, ενώ στους
τοίχους, τα graffiti αντικαθιστά. Εκείνοι τα έγραψαν με
αίμα αθώων,
αυτή τα ξαναγράφει: με τη φωτιά,
με την επιθυμία για ζωή,
για έρωτα, για ειρήνη,
για το καλό,
για όλες τις γενιές, για όλους τους
“ελεύθερους” για όλους τους
φυλακισμένους. Ο Ibrahim
Gokcek, λέω,
για πάντα θα τραγουδάει
την
επανάστασή του. Σε τροχοφόρα
άχρωμα
θα ζωγραφίζει
σκοπούς και στόχους.
Σε μηχανές
άμορφες,
καρδιές θα βάζει,
καθώς το ύψος του,
τους μιναρέδες
θα ξεπερνάει, τα λόγια του,
θα δραπετεύουν
απ’ τις σελίδες, οι μελωδίες του θα διαμελίζουν
τις νότες.
elvelia | Το βίντεο αυτό δεν κυκλοφόρησε δημόσια για να απαιτήσουμε / ζητήσουμε το
επίδομα που προβλέπεται λόγω κορονοϊού. Έχουμε την αίσθηση πως αφού η
Πολιτεία αποφάσισε να εντάξει τους καλλιτέχνες και του τεχνικούς του
κλάδου "Θέαμα και Ακρόαμα", θα το πραγματοποιήσει.
Το βίντεο αυτό έγινε για να ενώσει τις φωνές όσο το δυνατόν περισσότερων
ανθρώπων του χώρου μας για πρώτη φορά. Να ενώσει τα περισσότερα
επαγγέλματα του κλάδου μαζί συλλογικά, όσων είναι μπροστά από τις
κάμερες, επώνυμων και μη, αλλά και όσων εργάζονται πίσω από αυτές, όσων
είναι πάνω στη σκηνή αλλά και στα παρασκήνια.
Δεν ζητάμε φιλανθρωπία, δεν ζητιανεύουμε το επίδομα, ζητάμε να
αναγνωρίζεται το έργο μας / η δημιουργία μας ως επάγγελμα. Ζητάμε την
δίκαιη αντιμετώπισή μας ως εργαζόμενοι.
Ζητάμε αυτό που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο
όπως δικαιούνται όλοι οι εργαζόμενοι.
Είμαστε μια φωνή που στόχο έχει τον σεβασμό των καλλιτεχνών. Οι
καλλιτέχνες και οι τεχνικοί του κλάδου δεν είναι άνθρωποι δεύτερης
κατηγορίας. Είναι άνθρωποι που αξίζουν να ζουν, να δρουν και να
προσφέρουν στην κοινωνία αξιοπρεπώς. Τίποτα περισσότερο, τίποτα
λιγότερο...
Ευχαριστούμε θερμά τους: Ερρίκο Μηλιάρη, Κωστή Καπελώνη, Θοδωρή Παράβα,
Ανδρέα Σαββίδη, Μερόπη Βεργή, Μαρία Λαϊνά, Δημήτρη Μπαρνιά και Πόλυ
Κυριάκου για την πολύτιμη βοήθειά τους για να γίνει αυτό το βίντεο και
πιο πολύ τον Zan Tot (Θανάση Τότσικα) που εργάστηκε αφιλοκερδώς για να
μοντάρει αυτό το βίντεο.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα γι' αυτό το συλλογικό βίντεο ήταν συγκινητικά
μεγάλη και σας ευχαριστούμε από καρδιάς!
Να είστε όλοι καλά!
Edit: ZanTot,
Music: Dimitris Barnias
İbrahim Gökçek has a message for you all, he says "We will win!". He must live, accept the demands! O İbrahim Gökçek έχει ένα μήνυμα για όλους μας: "Θα νικήσουμε". ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ! #FreeGrupYorum
Καλούμε
τους/τις συναδέλφους/ισσες καλλιτέχνες/ιδες να υπογράψουν το κείμενο
αλληλεγγύης, στέλνοντας mail (ονοματεπώνυμο - ιδιότητα, καλλιτεχνική
ομάδα ή μουσικό συγκρότημα) στο: Gr.Musicians.for.Grup.Yorum@gmail.com
Ο δεύτερος δίσκος των JazzMatazz 3, με εφτά πρωτότυπα τραγούδια και τέσσερις διασκευές! Αύριο Δευτέρα 20 Απριλίου, οι JazzMatazz διοργανώνουν στην σελίδα της μπάντας, ηλεκτρονική παρουσίαση του νέου δίσκου -μπορείτε να τον ακούσετε στο τέλος της ανάρτησης. H εκδήλωση στο fb: https://www.facebook.com/events/246534390059014
Από την εκδήλωση: Αγαπητό μας κοινό, συμπολίτες, χιλιάδες φίλοι της μπάντας, συγκαραντιναίοι, ακροάτριες και τηλεθεάτριες μας!
Μετά από αδιάλλειπτη και επίπονη εργασία επί ένα ολόκληρο έτος, μετά από υποθήκες, δάνεια, προσωπικές χάρες και μυστικές συνομωσίες, μετά απο αναρίθμητες θυσίες, σας παρουσιάζουμε με μεγάλο καμάρι και ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ (λέξη που δε μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα όπως, αναμφίβολα, θα γνωρίζετε αγαπητοί φίλοι), τη δισκάρα μας "Αρκετά Καλά Τραγούδια". Πρόκειται για το δεύτερο δίσκο των JazzMatazz (3)! Κάποιες φίλες, επιδεικνύοντας ίσως μια κάποια προπέτεια, θα βιαστούν να σημειώσουν ότι αργήσαμε να βγάλουμε το δεύτερο δίσκο μας. Ναι! Θα δεχθούμε το σχόλιο αγαπητοί φίλοι, αλλά ξεχνάτε μήπως, ότι, εν τω μεταξύ, είχαμε βγει από τα μνημόνια; Ως εκ τούτου κάποιοι από εμάς (όπως και πολλοί από εσάς αγαπητές φίλες), ζούσαμε τη γλυκιά ζωή, την πλούσια ζωή και έτσι...ξεχαστήκαμε.
