Greek People Don't Work (VF plus bas) - Γαλλικό ντοκιμαντέρ με αγγλικούς υπότιτλους, για την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα

 
Αναρτούμε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ -βγήκε τον Σεπτέμβρη του '18 στα μίντια- που μας έστειλαν από Γαλλία και αφορά, την εκδήλωση και τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, για τον εργαζόμενο κόσμο στην Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ παράλληλα, αποδομεί τον ελληνικό και ευρωπαϊκό ανερχόμενο εθνικισμό με πολύ έξυπνο τρόπο. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ακόμα ελληνικοί υπότιτλοι:

Trailer Οι Παρτιζάνοι Των Αθηνών

Οι παρτιζάνοι των Αθηνών, είναι ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα (’41-’44). Δεκατέσσερις αφηγήσεις. Δεκατέσσερις ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη. Αυτή την περίοδο προβάλλεται στο cine ΤΡΙΑΝΟΝ και σε πολλές γειτονιές και χώρους. Μην το χάσετε! Η σελίδα της ομάδας στο fb: https://el-gr.facebook.com/athenspartisans/

                      

Σύλληψη μουσικού του δρόμου για επαιτεία, στη Θεσσαλονίκη!!

The Press Project | Στη σύλληψη μίας νεαρής κοπέλας, μουσικού του δρόμου, προχώρησε την Κυριακή η αστυνομία στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, με την κατηγορία της επαιτείας. Έντονη αντίδραση του Σωματείου Μουσικών Βορείου Ελλάδας (ΣΒΜΕ), διαμαρτυρία απέναντι από τον Λευκό Πύργο το μεσημέρι της Τετάρτης.

Streets of Berlin | Pavleas (JazzMatazz) | In memory of Zak/Zackie

Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου αναδεικνύει την αθλιότητα των καθεστωτικών ΜΜΕ, της ελληνικής αστυνομίας και του μειοψηφικού εκφασιζόμενου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. Να μην τους αφήσουμε, η καπιταλιστική βαρβαρότητα, ΔΕΝ πρέπει να συνεχιστεί:

Streets of Berlin (Greta's Song) Music: Philip Glass Lyrics: Martin Sherman Cover, Guitar, Vox: Pavleas (JazzMatazz) First performance: Mick Jagger, as drag queen "Greta" in the movie "Bent", 1997 Video: Lydia Liodaki In memory of Zak Kostopoulos/Zackie Oh, brutally murdered on the 21st of September, 2018. --- Streets of Berlin, I must leave you soon Will you forget me? Was I ever really here? Streets of Berlin, I muss leave you soon Oh, will you forget me? Was I ever really here? Find me a bar on the cobblestone street where the boys are pretty I cannot love for more than one day, but one day is enough in the city Find me a boy with two ocean blue eyes that show no pity Take out his eyes! He never needs to see how they eat you alive in the city Streets of Berlin, will you miss me? Streets of Berlin, do you care? Streets of Berlin, will you cry out if I vanish into thin air? #Justice4ZakZackie

Head On - Ανακοίνωση για όσα έγιναν το Σάββατο 6/10 στο Fuzz Live Music Club: (ENGLISH BELOW)

Επειδή αυτές οι αθλιότητες ΔΕΝ πρέπει να περνάνε στο ντούκου και επειδή καιρός είναι να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το όλο θέμα των σχέσεων μεταξύ των μπαντών, αλλά και το ΠΩΣ αντιμετωπίζονται οι support μπάντες από μαγαζιά, ΜΜΕ και κοινό, αναρτούμε και την απάντηση των Head On για όλα τα απαράδεκτα που συνέβησαν στη συναυλία στο Fuzz Live Music Club:

 *  *  *  *  *  *

Head On | Ανοίγουμε το live των God Is An Astronaut στην Αθήνα και ενώ βρισκόμαστε πάνω στην σκηνή και ολοκληρώνουμε το 5ο κομμάτι μας ο Torsten Kinsella -μέλος των GIAA- ανεβαίνει και αρπάζει το μικρόφωνο από τον τραγουδιστή μας, σπρώχνοντάς τον, και στην συνέχεια πιάνοντας τον απ' τον λαιμό, φωνάζει στο μικρόφωνο "Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν μπορείς να περπατάς γύρω απ' τον εξοπλισμό μου". Στη συνέχεια προστάζει να κατέβουμε απ'τη σκηνή, διακόπτοντας έτσι το set μας. Ο ίδιος μετά από λίγη ώρα, ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή, αυτή τη φορά με έναν απολογητικό -προς το κοινό- τόνο, καθιστώντας μας υπαίτιους για πιθανή καταστροφή του εξοπλισμού τους. Οι περισσότεροι ανταποκρίνονται με χειροκροτήματα σε αυτή τη "συγνώμη", κάποιοι λίγοι την αντιμετωπίζουν με φωνές διαμαρτυρίας, ενώ κάποιοι αποχωρούν αμέσως με χαλασμένη διάθεση και με τα χρήματα του εισιτηρίου αδίκως σπαταλημένα.

Αξίζει άραγε περισσότερο από την Αξιοπρέπεια, μια Συναυλία των God is an Astronaut;

ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ   |  Αξίζει Άραγε Περισσότερο Από την Αξιοπρέπεια Μια Συναυλία των God is an Astronaut;   Η δυστυχία του να έχεις μπάντα στην Ελλάδα. 

Tις τελευταίες μέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια ιστορία, η οποία έχει πολλές προεκτάσεις, μα πάνω απ' όλα αποτελεί την απάντηση σε ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα όσων ασχολούνται με τα δρώμενα της εγχώριας underground μουσικής πραγματικότητας. Αυτό δεν είναι άλλο απ΄ το δακρύβρεχτο: «Γιατί δεν έχουμε σκηνή»; Σίγουρα, στα χρόνια της παγκόσμιας κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής κρίσης πρόκειται για "first world problem", που λένε και οι φίλοι μας οι Αμερικάνοι (οι οποίοι έχουν σκηνή), αλλά, όπως  και να' χει, αποτελεί μια θεματική που απασχολεί αρκετά τον μικρόκοσμο μας. Για πάμε λίγο κλισέ ατάκα:  

Aς το πιάσουμε από την αρχή.

Το Σάββατο πραγματοποιήθηκε στο FUZZ Club η πολυαναμενόμενη συναυλία των αγαπητών από το Ελληνικό κοινό, God is an Astronaut. Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για μια από τις πιο γνωστές post rock μπάντες, αλλά σε γενικότερα πλαίσια είναι αυτό που λέμε: ένα γκρουπ μεσαίας δυναμικής που χαίρει εκτίμησης από ένα πολύ συγκεκριμένο κοινό. Στη συγκεκριμένη περιοδεία, οι GIAA έχουν αποφασίσει να μεταφέρουν (από την πατρίδα τους, την Ιρλανδία) όλον τον εξοπλισμό τους, με σκοπό να παρουσιάσουν στο κοινό τους ένα ολοκληρωμένο σόου, ακριβώς όπως το έχουν φανταστεί οι ίδιοι. Έτσι, ταξιδεύουν με tour bus και από όσα είδα στις φωτογραφίες και τα σχετικά βίντεο, η όλη εμπειρία πρέπει να είναι πραγματικά ξεχωριστή.

Πέμπτη 11 Οκτώβρη απεργία στο Υπουργείο Πολιτισμού

Παντιέρα | Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση στο ΥΠ.ΠΟ.

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 11/10 ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗΝ 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ
Οι εργαζόμενοι-ες του ΥΠΠΟΑ υπερασπιζόμαστε την πολιτιστική κληρονομιά
από την εκποίησή της μέσω του Υπερταμείου

Δεν φτάνει που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε το Ν. 4389/16 με τον οποίο περνάει όλη η δημόσια περιουσία σε ένα «Υπερταμείο» το οποίο έχει ως στόχο την εξυπηρέτηση του «χρέους» (και του οποίου η διοίκηση ελέγχεται από τους δανειστές!), τώρα θέλει να μας πείσει ότι όλα βαίνουν καλώς κι ότι… «ένα λαθάκι έγινε βρε παιδιά». Δυστυχώς, η μεταβίβαση αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και μουσείων σε όλη την επικράτεια, μόνο «λαθάκι» δεν είναι. Το αποδεικνύει άλλωστε το γεγονός ότι, παρά τις διαβεβαιώσεις και τα δελτία τύπου, ούτε το νόμο έχουν αλλάξει, ούτε τις υπουργικές αποφάσεις…

Γιώργος Ζιόβας - "Το τραγούδι της συμφιλίωσης και του πολέμου": Βραδιά ποίησης, Σάββατο 6 Οκτωβρίου στις 8:30 μμ, στην Λαμπηδόνα

Αυτό το Σάββατο 6 Οκτωβρίου, θα παρουσιάσουμε στην Λαμπηδόνα (άλσος Αγ. Τριάδας-Βύρωνας), τη νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Ζιόβα "Το τραγούδι της συμφιλίωσης και του πολέμου", συνοδεία πολιτικού/κοινωνικού τραγουδιού. Tη νέα ποιητική συλλογή θα προλογίσει ο συγγραφέας Παναγιώτης Κωνσταντόπουλος. Ώρα έναρξης, 8:30 μμ.

Λίγα λόγια: Η νέα ποιητική συλλογή του ηθοποιού και ποιητή Γιώργου Ζιόβα, έχει για τίτλο "Το τραγούδι της συμφιλίωσης και του πολέμου". Η διαλεκτική της συμφιλίωσης και του πολέμου, το αντικείμενό της. Συμφιλίωσης και πολέμου, με τον εαυτό (του) μας, με την Κοινωνία, με τη Φύση, με την Τέχνη. Ένας ποταμός στίχων και ποιημάτων· άλλα συνοπτικά, άλλα μεγαλύτερα, γεμάτα οργή, άλλοτε απόγνωση· ρωμαλέα, καταγγελτικά, αλλά και με ευαισθησία, με τρυφερότητα.

Εντυπωσιάζει το εύρος της θεματολογίας, μιας θεματολογίας βιωμένης όπως είναι προφανές στον αναγνώστη. Μπορεί να μιλάει με «τους ζηλωτές που σκέφτονται, τους συνωμότες που αγαπάνε», μπορεί να υπόσχεται έντεχνα «να γίνει φόβος η ειρωνεία στο βλέμμα των εχθρών μας», όμως, «κηρύσσοντας συμφιλίωση και πόλεμο», ακολουθεί τη διαλεκτική αυτή σ’ όλα τα μονοπάτια της ευρύτατης γκάμας της ποίησής του. Τα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, του αγώνα με κάθε έννοια, γεφυρώνονται με το σήμερα, με τα αδιέξοδα και τις ελπίδες του.

Παντιέρα