INTERVIEW: Μια κοινωνικοπολιτική μαύρη κωμωδία

“ΕΜΕΙΣ” για 2η χρονιά

Η ομάδα:
Σκηνοθέτης Χρήστος Θάνος
Βοηθός Σκηνοθέτη Χρίστος Παπαμιχαήλ
Ηθοποιοί: Σοφία Καψαμπέλη, Μαρία Ζερβού, Σωτήρης Δούβρης, Βασίλης Τουρκομένης

Το κείμενο της παράστασης δημιουργήθηκε από όλα τα μέλη της ομάδας, κατά τη διάρκεια των προβών.

Η ιδέα:
Η εξουσία – Οι εξουσιαζόμενοι
Το σύστημα - Οι πολίτες
Το κεφάλαιο - Οι καταναλωτές
Η εργοδοσία - Οι εργαζόμενοι
Η φωνή - Οι υποψήφιοι

Διαχρονικές σχέσεις μίσους και πάθους, σύγκρουσης και αλληλοεξάρτησης. Σε μία εποχή όπου αυτοί οι αντίθετοι πόλοι απομακρύνονται, με σταθερά επιταχυνόμενους ρυθμούς, “ΕΜΕΙΣ” παρουσιάζουμε την κωμικοτραγική σχέση τους, εξερευνώντας τα όριά της, με μία διάθεση σκωπτικής αποδαιμονοποίησής της, αποκλείοντας πεισματικά την κατήφεια και τη μιζέρια.

Magic de spell: "Το καθεστώς των αριθμών" (Δεν μπορούν)

Φασισμός δεν είναι μόνο οι σβάστικες και οι ναζιστικοί χαιρετισμοί. Είναι οι απρόσωπες πολυεθνικές, οι οίκοι αξιολόγησης, τα χρηματιστήρια, οι “συμμαχικοί στρατοί”, το ανθρώπινο trafficking, οι κυβερνήσεις, οι διεθνείς οργανισμοί και τα συμφέροντα που τον υπηρετούν και τον χαϊδεύουν. Είναι ο ίδιος ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός. Η Οργουελική προπαγάνδα μέσω των στατιστικών και των “επιστημονικών” αναλύσεων. Οι κάμερες, το ηλεκτρονικό φακέλωμα και τα βασανιστήρια. Ο εξαναγκασμός σε ζωή χωρίς αξιοπρέπεια, με ανέχεια, αμάθεια και φόβο. Ας κάνουμε λοιπόν το ελάχιστο. Ας πούμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους. Ας τον αποκαλύψουμε.

Ιούλιος 2013
 

Magic de Spell

Συνέντευξη Γιάννης Κιουρκτσόγλου: «Νομίζω ότι είναι καιρός να λέγονται κάποια πράγματα, που κακώς δεν τα λέγαμε»

αναδημοσίευση από το "rocking gr"

Το «κιού» της λήγουσας των Πελόμα Μποκιού ανήκει στον Γιάννη Κιουρκτσόγλου. Ο φορέας της βαριάς αυτής συλλαβής του ελληνικού rock, μέσα από μια ζηλευτά πλούσια συλλογή εμπειριών, αποκάλυψε στο Rocking.gr μονάκριβες λεπτομέρειες για μυθικές εποχές, θεμελιωμένες αιρετικές γνώμες και ιστορίες από αυτές που λατρεύουμε να ακούμε.

Μανώλης Γεωργακάκης: Γιάννη Κιουρκτσόγλου, τι σημαίνει «Loubogg»;

(γελώντας) Κακή ερώτηση η πρώτη. Το όνομα «Loubogg» μάς το έδωσε ένας Άγγλος φίλος και συμμαθητής μας. Είχε Ελληνίδα μητέρα και πήγαινε σε ελληνικό γυμνάσιο, μαζί μας. Μάλιστα, είχε παίξει μαζί μας και λίγο, τον πρώτο καιρό. Η πρώτη μας δημόσια εμφάνιση, με αυτό το σχήμα, ήταν σε ένα χορό της Νομικής. Μας είχε ακούσει ένας φοιτητής της Νομικής και έλεγε πως «τρελαινόταν» κλπ., οπότε μας βρήκαν και μας κάλεσαν. Τότε σκεφτήκαμε ότι πρέπει να έχουμε ένα όνομα για να πάμε. Μας λέει, λοιπόν, ο Άγγλος ο φίλος μας: «να το βγάλετε Loubogg [το συγκρότημα]». Του λέμε: «Τι είναι αυτό; Τι θα πει;». Μας εξήγησε ότι «loο» στα αγγλικά θα πει «τουαλέτα» και «bog», σε μια άλλη αγγλική διάλεκτο, επίσης θα πει «τουαλέτα». Σκάσαμε στα γέλια, αλλά, επειδή το είχαμε πάρει στην πλάκα και πιστεύαμε ότι απλώς θα πάμε να παίξουμε σε ένα χορό και τελείωσε, είπαμε εντάξει. Μιλάμε ότι ήμασταν μαθητές λυκείου - εγώ ήμουν στην πρώτη λυκείου τότε. Παίξαμε, λοιπόν, στο χορό της Νομικής και άρχισε τότε ένας καταιγισμός προτάσεων. «Ελάτε να παίξετε εδώ», «ελάτε στη συναυλία τάδε» κλπ. Μας βρήκε μετά και ο Νίκος ο Μαστοράκης και μας πήρε με το ζόρι και μας πήγε στη Music Box -με τους γονείς μας, δηλαδή, γιατί ήμασταν ανήλικοι- να κάνουμε συμβόλαιο. Έτσι έμεινε και το όνομα. Απλώς κάναμε την ανορθογραφία, εμπνεόμενοι από τους Beatles που γράφανε ανορθόγραφα τη λέξη «beetle», και βάλαμε τα δύο «g».

Εκδήλωση/μουσική βραδιά: Τέχνη και αντιφασιστικό κίνημα

ΤΕΚ: Όλοι στο ραδιομέγαρο. Να μην αφήσουμε να περάσει το πραξικόπημα της κυβέρνησης!

Τα ξημερώματα στις 4.20 πμ σαν τον κλέφτη η κυβέρνηση προχώρησε σε ανακατάληψη της ΕΡΤ. Τα νέα σκληρά μέτρα που έρχονται, δεν θα μπορούσαν να βρούν μια ΕΡΤ να εκπέμπει το αγωνιστικό σήμα των εργαζομένων της, προσπαθώντας για ελεύθερη, ποιοτική και δημοκρατική ενημέρωση. Ένα τέτοιο αγκάθι δεν θα το άντεχαν κυβέρνηση και τρόικα.

Στην υπηρεσία του Έθνους (Για την ιδεολογική λειτουργία του ελληνικού τραγουδιού)

αναδημοσίευση από τα "Μουσικά προάστια"

των Γιάννη Μηλιού και Θάνου Μικρούτσικου (άρθρο γραμμένο το '84)

1. Η κρίση του τραγουδιού: Μια «αριστερή» μυθολογία για ένα «εθνικό» πρόβλημα

Τους τελευταίους μήνες η «κρίση» στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού βρίσκεται στο επίκεντρο της επικαιρότητας. Προηγήθηκε η διαμάχη στο εσωτερικό της ένωσης μουσικοσυνθετών - στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ), που κορυφώθηκε με την αποχώρηση από την ένωση ενός όχι ευκαταφρόνητου αριθμού συνθετών, μεταξύ των οποίων βρίσκονται πολλοί από τους καταξιωμένους, με πρώτους τους Χατζιδάκι και Θεοδωράκη. Ακολούθησε η διαμάχη ανάμεσα στην «ένωση δημιουργών ελληνικού τραγουδιού» (ΕΔΕΤ), που ίδρυσαν οι αποχωρήσαντες και την ένωση τραγουδιστών Ελλάδας (ETE). Αποκορύφωμα της διαμάχης η «απαγόρευση» να τραγουδούν δικές τους συνθέσεις, που απηύθυναν οι Χατζιδάκις και Θεοδωράκης προς τα στελέχη της ETE Αλεξίου, Γαλάνη, Νταλάρα. 

ΤΕΚ: Δύο χρόνια από την απεργία των Χαλυβουργών και ένας χρόνος από την έκδοση της συλλογής έργων "Μέρες από ατσάλι"

Στις 31 Οκτώβρη 2011, στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε η απεργία των Χαλυβουργών που κράτησε 272 μέρες. Ακριβώς ένα χρόνο μετά, στις 31 Οκτώβρη 2012, κυκλοφόρησε η συλλογή της ΤΕΚ με τίτλο «Μέρες Από Ατσάλι», φόρος τιμής σε αυτόν τον απεργιακό αγώνα. Καλλιτέχνες στρατεύτηκαν στην υπόθεση της εργατικής τάξης και έγραψαν τραγούδια, κείμενα, ζωγράφισαν πίνακες αντλώντας έμπνευση από αυτόν το σημαντικό αγώνα. Η απεργία των Χαλυβουργών, είναι ίσως η πιο σημαντική για το εργατικό κίνημα από τότε που ξεκίνησε η επίθεση στην εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό, μετά το ξέσπασμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες. Θελήσαμε να φτιάξουμε μια συλλογή καλλιτεχνικών έργων για αυτούς που πάλεψαν για όλους μας. Για αυτούς που έδειξαν το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα σε όλη την εργαζόμενη κοινωνία.

σύνδεσμος της συλλογής: http://techni-en-kinisei.blogspot.gr/p/blog-page.html

5 μήνες φυλακή στον Πέτρο και τον Παύλο Πουντίδη για ταξικές κινητοποιήσεις

Πέτρος (Τοτέμ) Πουντίδης

αναδημοσίευση από το "leninreloaded" 

ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ - ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ ΣΧΙΣΤΟΥ

Καταδικάστηκαν συνδικαλιστές με μηνύσεις εργολάβων! Το δικαστήριο αποδέχτηκε τις άθλιες κατηγορίες των εργοδοτών, που επιστράτευσαν μέχρι και τη Χρυσή Αυγή για να χτυπήσουν τα ταξικά συνδικάτα. Την ένταση του αυταρχισμού αστικού κράτους και εργοδοσίας σε βάρος συνολικά του εργατικού κινήματος, σηματοδοτεί η απόφαση του Πλημμελειοδικείου Πειραιά, να καταδικάσει με 5 μήνες φυλακή τον Πέτρο Πουντίδη και Παύλο Πουντίδη, συνδικαλιστές των ταξικών σωματείων Μετάλλου Πειραιά και Ηλεκτρολόγων Πλοίων. Η δίκη αφορούσε στις κινητοποιήσεις που έκαναν τα ταξικά συνδικάτα στο Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού (ΒΙΠΑΣ) το καλοκαίρι του 2008, για να υπερασπιστούν το δικαίωμα στη συνδικαλιστική δράση, τις Συμβάσεις Εργασίας, συνολικά τη δουλειά με δικαιώματα.
 

Διαχρονικοί δωσίλογοι

Μια πικρή αλλά απόλυτα αληθινή ιστορία, από την τηλεοπτική εκπομπή «Ελληνοφρένεια». Απόσπασμα που ανέβηκε στο "Βαθύ Κόκκινο". Ο διαχρονικός δωσιλογισμός: Πότε χίτης κι ασφαλίτης, πότε ταγματασφαλίτης...

Κώστας Χατζής - Το γυφτάκι

Με αφορμή την υστερία που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Βολεύει τα μέγιστα τον καπιταλισμό, όταν εχθρός τελικά αναδεικνύεται ο διπλανός κατατρεγμένος και όχι το σύστημα..