Τι συμβαίνει στην Παλαιστίνη; Μια συζήτηση με τον Άρη Χατζηστεφάνου

4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου

Το 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου «Δίστομο 2014» είναι γεγονός! Ποιοι ερασιτεχνικοί θίασοι συμμετέχουν στο 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου «Δίστομο 2014». Η επιτροπή επιλογής και η οργανωτική επιτροπή του 4ου Πανελληνίου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου «Δίστομο 2014» ευχαριστούν θερμά τους θιάσους που δήλωσαν υποψηφιότητα και κείνους που λόγω υποχρεώσεων δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν αλλά δήλωσαν τη συμπαράστασή τους.

Συγχαίρει τους προκριθέντες και ελπίζει στις επόμενες διοργανώσεις να βρεθούν οι οικονομικοί πόροι που θα επιτρέψουν σε περισσότερους θιάσους να συμμετέχουν. Οι θίασοι που προκρίθηκαν στο 4ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου «Δίστομο 2014» που θα γίνει στο Δίστομο από 21 έως 28 Αυγούστου 2014 είναι:
 

Πρωτοβουλίες πολιτισμού από το Εργατικό Κέντρο Λαυρίου

Πέμπτη 31/7: «Οκταωρίτες». Εργατική τάξη και η στρατευμένη Τέχνη. Η ποίηση ως αφύπνιση. Αναφορά στην ποιητική συλλογή του Νίκου Βουρλάκου, η οποία είχε εκδοθεί το 1984 από το σωματείο της ΑΒΕΛ. Θα ακουστούν και μελοποιημένα ποιήματα της συλλογής του από τον Γ. Γεωργακάκη. 

Παρασκευή 1/8: Προβολή της ταινίας «Matewan». Γυρίστηκε το 1987 και σχετίζεται με τα γεγονότα της «Μάχης του Matewan» μεταξύ των ανθρακωρύχων και των μεγάλων εταιρειών εξόρυξης που ουσιαστικά ελέγχουν τη ζωή σε ολόκληρη την κοινότητα του Matewan της Δυτικής Βιρτζίνια των ΗΠΑ. 

Ο πολιτισμός οφείλει να είναι αντισυστημικός, αλλιώς γίνεται όργανο του συστήματος

από το αριστερό μπλογκ  

Μια εκ βαθέων συζήτηση του Ηλία Κορδαλή με την Ελένη Πριοβόλου

Με την Ελένη Πριοβόλου δε θα κάνεις σε καμιά περίπτωση μια "στημένη συζήτηση", γιατί απλώς δεν είναι μια ακόμη "δήθεν" συγγραφέας των κρατικοδίαιτων λογοτεχνικών κύκλων που βρωμάνε, από μακριά, συστημική φορμόλη. Θα κάνεις, αντίθετα, μια αληθινή συζήτηση με "αξία χρήσης" για όλους εκείνους που δηλώνουν, σε πείσμα των καιρών, "παρών" στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες. Γι' αυτούς που δημιουργούν τις «Ρόδων Πολιτείες» όχι για να απομονωθούν από τον υπόλοιπο κόσμο, αλλά για να λειτουργήσουν αυτές ως ορμητήρια ελπίδας, έρωτα, ποίησης, επανάστασης, ομορφιάς! 

ιούλιος στην αθήνα

από τον σκαντζόχοιρο

ιούλιος στην Αθήνα. χρόνος για βόλτες, συναντήσεις. άνθρωποι παντού. καφές, φαγητό, μπύρα μετά. όχι πάντα με αυτή την σειρά, ούτε και με τις ίδιες επιλογές.ανάλογα τη μέρα και τη διάθεση. όπως βγει. χαλαρά όμως, χωρίς βιασύνες. συναυλίες, σινεμά, περπάτημα στην πόλη. συζητήσεις, ιστορίες, γέλια. θάλασσα όχι, μπορεί να περιμένει. κι εγώ μπορώ να περιμένω.

φεστιβάλ, συγκεντρώσεις, πορείες. αργά το απόγευμα να έχει πέσει ο ήλιος. κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες συναντήσεις, κι άλλες συζητήσεις. χαλαρά στο πόδι, στο παγκάκι, κατάχαμα. τσιγάρο και κουβέντα. η επικαιρότητα να τρέχει κι εμείς με την παραδοχή του δεύτερου στο κατόπι της. ήρεμοι, ακόμα κι αν (ή μάλλον επειδή) το ξέρουμε: όπως είναι τα πράγματα, πάντα ''αυτοί'' θα βρίσκονται ένα βήμα μπροστά (τουλάχιστον).

νερό, παραλίες, φόροι, μειώσεις. υγεία, παιδεία σε εκπτώσεις. χαλκιδική και καθαρίστριες αντέχουν (?) για το καλό μας.... επικαιρότητα. αλλά είναι ιούλιος, ζεσταίνεσαι, θέλεις μπύρα και κουβέντα μετά. και η κουβέντα ξεστρατίζει και από πολιτική γίνεται προσωπική. και κάθε τί προσωπικό γίνεται κι ανθρώπινο και γι αυτό ενδιαφέρον. κι άλλοι άνθρωποι, κι άλλες ιστορίες κι άλλα ενδιαφέροντα. όχι απλά ''ενδιαφέροντα'' αλλά ''περάσματα''. από ένα δειλό και λίγο ντροπιασμένο ''μου συνέβη...'' σ' ένα απελευθερωτικό ''συμβαίνει και σε άλλους''! ανακούφιση.

η επικαιρότητα δεν ζεσταίνεται, ούτε πάει για μπύρα. ιούλιος στη Γάζα. πόλεμος. άλλος ένας. ξανά συγκεντρώσεις, ξανά πορείες και μπύρες μετά. δεν κατεβαίνει ο κόσμος, βαρέθηκε. το fb γεμίζει από συνθήματα υπέρ της παλαιστίνης. γεμίζει κι από φωτογραφίες. όχι, δεν θα τις ανοίξω. ξέρω τί κάνει ο πόλεμος (για την ακρίβεια ξέρω τί μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος σ' έναν άλλον). εκκλήσεις για βοήθεια, ψηφίσματα, ανταποκρίσεις και ξανά φωτογραφίες. επιμένω. θα κατέβω στην πορεία, αλλά τις φωτογραφίες δεν τις ''ανοίγω''. για να μπορώ να πω και μια μαλακία με τον διπλανό μου και να γελάσουμε.

και προχωράμε. και φωνάζουμε ''ιντιφάντα'' και ''αλληλεγγύη στην παλαιστίνη''. και γίνεται κάτι και γελάμε. και κάτι δεν πάει καλά. εμείς προχωράμε. ο δρόμος είναι ανοιχτός και ασφαλής (η αστυνομία έχει κόψει την κυκλοφορία). οι μπάτσοι δεν θα μας χτυπήσουν (είναι πίσω στα στενά αραγμένοι, χωρίς ''βαρύ'' εξοπλισμό). εμείς κάνουμε τον αλληλέγγυο απογευματινό μας περίπατο, την ίδια ώρα που σκοτώνονται οι άνθρωποι στους οποίους βροντοφωνάζουμε την αλληλεγγύη μας. αυτό δεν είναι συμβατό.''τουλάχιστον να καταλάβουν (ποιοι αλήθεια?), πως δεν συμφωνούμε''. ακούγεται λογικό και για την ώρα καθησυχαστικό.

νωχελικό ξύπνημα. ώρα για ενημέρωση και περιήγηση στον μαγικό κόσμο του fb. ειδήσεις για τον πόλεμο, από κάτω προσφορές για ειδυλλιακές διακοπές, οδηγίες για καλές μαμάδες, σεμινάριο κατασκευών, παρέα που απολαμβάνει μεζέ και ούζο, πιο κάτω τραγουδάκι, ακόμα πιο κάτω.... το παιδί με τα κομμένα χέρια, ανοιγμένη κοιλιά, τα έντερα έξω και παντού αίματα. έτσι απλά μου την πέταξε το fb στα μούτρα. κλείστο! το βλέμμα κολλημένο. κατέβα πιο κάτω! πού πιο κάτω? ΔΕΝ έχει πιο κάτω... το απόγευμα στη συγκέντρωση έξω απ' την ισραηλινή πρεσβεία, ένας από τους ομιλητές φώναζε: ''πού είστε έλληνες? πού είστε? επειδή ο πόλεμος δεν είναι στη χώρα σας? ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ???''
απλά, πού είστε άνθρωποι....?

Νίκος Χαραλαμπόπουλος: Λεύκωμα από την Παλαιστίνη

ΛΕΥΚΩΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

(Χάνα)

Η Χάνα το σκυλί με τα δυο κεφάλια έγλυψε το χέρι του
χάους σπασμένο και παρατημένο στον κήπο του κόσμου 

σαν απροσδιόριστη δυνατότητα
ενός αχρησιμοποίητου εργαλείου

Η Χάνα η περιπλάνηση με τις δύο ταυτότητες πήρε το χέρι
και το έθαψε στη λακκούβα με τα ένοπλα μυρμήγκια 

δεν είναι εδώ αλλά δεν είναι και κάπου 
τα ριζώματα δεν βρίσκονται στα πόδια της
τα φύτεψαν στο στέρνο της

Η Χάνα η χαρά ανάμεσα στις δύο απελπισίες έβγαλε τη ρόδα
από το ένα κεφάλι και γάβγιζε στον κύκλο των
τεθωρακισμένων με το άλλο
 
όλο λύσσα και χαρά
περιμένοντας τα κόκκινα φανάρια
για να δαγκώσει με πάθος το πόδι της αρβύλας

Η Χάνα εκδίδεται στην Εϊλάτ και στη Ραμάλα
σε υγρά σοκάκια σπαρμένα με φορεία και μπλόκα
σε εξεζητημένες ανθρωπολογικές μελέτες
και φωτογραφικές εκθέσεις σύγχρονης τέχνης 

σαν απροσδιόριστη κουνημένη φιγούρα
μιας μαϊμούς ή σκύλου
να τρέχει παρέα με ιπτάμενα παιδάκια
σε μια παραλία από κρατήρες

και παιδάκια…

Για την Παλαιστίνη τραγούδα και γέλα...

Η μουσική της Ιντιφάντα 

του Μιχάλη Παπαμακάριου, από Το Περιοδικό

 Tο παλαιστινιακό ζήτημα βρίσκεται μια ακόμη φορά με τραγικό τρόπο στην επικαιρότητα. Φροντίζουν για αυτό οι επιθέσεις και οι βομβαρδισμοί του Ισραηλινού στρατού στη Γάζα, η υποκρισία της «διεθνούς κοινότητας» και οι αντιδράσεις σε όλο τον κόσμο για το έγκλημα διαρκείας που διεξάγεται από το κράτος του Ισραήλ. Το κείμενο αυτό δεν έχει σκοπό να αναλύσει την κατάσταση στη Παλαιστίνη – το Περιοδικό άλλωστε έχει φροντίσει για αυτό – αλλά να αναδείξει μία άλλη διάσταση της παλαιστινιακής υπόθεσης, την μουσική των ίδιων των Παλαιστινίων και αυτήν που στέκεται δίπλα στους Παλαιστίνιους. 

Ross Daly: Είναι ντροπή να σωθεί το Μουσείο Καζαντζάκη με την αρωγή του Βαγγέλη Μαρινάκη

Με αφορμή την είδηση ότι το μουσείο Καζαντζάκη, στη Μυρτιά Ηρακλείου, θα μπορέσει να σωθεί με τη βοήθεια του Βαγγέλη Μαρινάκη, ο Ross Daly δημοσίευσε στον λογαριασμό του στο facebook το παρακάτω μήνυμα."Ντροπή να σωθεί του Μουσείο Καζαντζάκη με την αρωγή της ποδοσφαιρικής (και όχι μονο) μαφίας". Τι άλλο μένει να προσθέσουμε; Ο καλλιτέχνης στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης και της σύνθλιψης της ζωής εργαζομένων και λαού πρέπει να διαλέξει: Ή με το κεφάλαιο και τις "αξίες" του, ή με τον εργαζόμενο λαό και τη ζωή του.

Social Waste - Στη γιορτή της Ουτοπίας (Video Clip) (English, Spanish, Italian, Greek Captions)

Σοφία Κολοτούρου: ΜΕ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΜΕ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

- Απ' την Ελλάδα; Πορτοκάλια και πεπόνια.
- Βάλε και κάτι αρχαία: Παρθενώνες,
μικρά γλυπτά, περίτεχνες κολώνες
που φτιάχνουνε στο Νότο τόσα χρόνια.

- Αχ, ντάρλινγκ, να διασκέδαζα την πλήξη!
Τι άλλο υπάρχει θέαμα εκεί κάτω;
- Η θάλασσα, καρπούζι μες το πιάτο
κι ο ήλιος που ποτέ δεν θα τους λείψει.

Κάτι κουφοί μ' απασχολούνε, τελευταία:
τους ρίχνω κάθε τόσο επιδοτήσεις,
νοήματα να κάνουν, τις κινήσεις
που παίζουνε στα θέατρα τι ωραία.

Μ' αρέσουν, μα την πίστη μου: παιδάκια
θυμίζουν, τόσο αθώα, χαριτωμένα.
- Α! πότε θα με πας βόλτα κι εμένα,
να τους χαϊδέψω τρυφερά τα κεφαλάκια;

Με συγκινούνε της ζωής οι αδικημένοι,
λίγες ψυχούλες, λίγη αγάπη μας ζητάνε.
- Μου 'πανε, υπάρχουν κάποιοι που  μιλάνε
κι αντιμιλάνε (ποιος το περιμένει; )

- Αυτά δεν γίνονται. Να πεις να το βουλώσουν.
Μ' αρέσουνε μαζί με τη σιωπή τους
με την κουλτούρα τους, τη νοηματική τους.
Τι, να μιλάνε σαν κι εμάς;! Μη σώσουν.!

Πηγή: http://blog.sofiakolotourou.gr/