του Δημήτρη Κεχρή
Απεικονίζοντας τη χωρίς επιστροφή σήψη μιας συγκεκριμένου χαρακτήρα πόλης και μέσα από την παρέλαση διαταραγμένων ατόμων και τη διερεύνηση των μεταξύ τους σχέσεων, ο Cronenberg σκιαγραφεί έναν τρόπο για να εξερευνήσει παράξενες και σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης κατάστασης. Η πλοκή της ταινίας θυμίζει τη δομή αρχαίας τραγωδίας, την ίδια στιγμή που ο σκηνοθέτης αναπτύσσει ένα στυλ το οποίο ισορροπεί ανάμεσα στον τρόμο και τη σάτιρα.