Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των Ηθοποιών του Κ.Θ.Β.Ε.

«ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ»

Σαπφούς 10 – Αθήνα Τηλ.: 210.3213694, 210.3215246, φαξ : 210.3240827 e-mail : pmu@pmu.gr

4/1/2019

Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των ηθοποιών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.) με στόχο την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασής τους. Οι ηθοποιοί του Κ.Θ.Β.Ε. βρίσκονται σε συνεχόμενες στάσεις εργασίας που έχουν ακυρώσει όλες τις παραστάσεις για πάνω από  μια εβδομάδα, καθώς αντιμετωπίζουν τον εμπαιγμό τόσο από πλευράς της διοίκησης του Θεάτρου όσο και από την κυβέρνηση.

Στο δίκαιο αίτημά τους για ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που είχαν κατακτήσει με αγώνα, η Διοίκηση του Κ.Θ.Β.Ε. απαντάει πως η υπογραφή Σ.Σ.Ε. με τέτοιους όρους είναι παράνομη με βάση τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας. Η διοίκηση του Θεάτρου με την καθοδήγηση και  τη στήριξη της Κυβέρνησης προκειμένου να επιβάλει τον εκβιασμό της έχει αφήσει το Κ.Θ.Β.Ε. χωρίς ηθοποιούς. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να  ακυρωθούν όλες οι παραστάσεις μέσα στις γιορτές, στερώντας ταυτόχρονα από το κοινό της Βόρειας Ελλάδας ένα σημαντικό πολιτιστικό μέσο, μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν την εφαρμογή των μνημονίων που με την προπαγάνδα τους μας έχουν ζαλίσει ότι καταργήθηκαν.

Bruce Springsteen & Tom Morello - The Ghost of Tom Joad (ελληνικοί υπότιτλοι)

 
"...Όπου υπάρχει αγώνας για να φάνε οι πεινασμένοι, θα είμαι εκεί... Όπου υπάρχει μπάτσος που χτυπάει κάποιον, θα είμαι εκεί... Θα είμαι εκεί όπου οι άνθρωποι  διαμαρτύρονται όταν θυμώνουν γιατί αδικούνται...".

Τα παραπάνω λόγια του Τομ Τζόουντ από "τα σταφύλια της οργής" του Τζον Στάϊνμπεκ όπως και  όλο το βιβλίο λες και γράφτηκαν χθες: Εικόνες και περιγραφές μιας σκατένιας καπιταλιστικής κοινωνίας και αγώνες για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση, αγώνες για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Παντού και πάντα. Πρώτη φορά αναρτήσαμε αυτό το τραγούδι, την Πρωτοχρονιά του 2014, βρίσκοντας αυτό το βίντεο με την υπέροχη επεξεργασία του Ορέστη Φιλιππίδη. Το αναρτούμε και φέτος, γιατί απλά είναι ένα υπέροχο μουσικά κομμάτι με στίχους που βρίσκουν κατευθείαν στόχο:

 
  

Υπόγεια Ρεύματα - Ο καλός νοικοκύρης

Λίγες μέρες μετά την δολοφονία του Ζακ, τα Υπόγεια Ρεύματα ανέβασαν αυτό το τραγούδι (γρήγορη και εύστοχη καλλιτεχνική παρέμβαση). Η δολοφονία του, ανέδειξε το κάθετο ρήγμα που υπάρχει στην σημερινή ελληνική κοινωνία. Από την μιά τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η μεγάλη πλειοψηφία του καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος μαζί με ένα σκοταδιστικό εκφασιζόμενο κοινωνικό κομμάτι. Από την άλλη, το κομμάτι της κοινωνίας το οποίο αρνείται να αποδεχθεί την σημερινή αθλιότητα, την εξαθλίωση και την φτώχεια, αναζητώντας ένα προσωπικό και κοινωνικό πρόταγμα απελευθέρωσης από την σημερινή βαρβαρότητα:

Ο καλός νοικοκύρης

στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh

Ο καλός νοικοκύρης
που όλα ξένα τα βλέπει
σ'έναν τέλειο κόσμο
τα δικά του προσέχει

ο καλός νοικοκύρης
που κοιτάει την δουλειά του
κι έναν έρημο κόσμο
φτιάχνει για τα παιδιά του

ο καλός νοικοκύρης
πρώτος ρίχνει τον λίθο
τον σηκώνει απ'το χώμα
και σε στήνει στον τοίχο

ο καλός νοικοκύρης
πάντα θα χει ένα θύμα
έχει τόσα να χάσει
κάστρα δίπλα στο κύμα

Ο καλός νοικοκύρης
που όλα ξένα τα βλέπει
σ'έναν τέλειο κόσμο
τα δικά του προσέχει 

Χωρίς Ρεφρέν - Θέα της θάλασσας

Νέο τραγούδι από τους "Χωρίς Ρεφρέν". Τίτλος "Θέα της θάλασσας". Ακούστε:

Πώς νιώθει ένας μουσικός όταν οι διοργανωτές ακυρώνουν τη συναυλία του την τελευταία στιγμή;

Lifo | Ένα συχνό φαινόμενο, απόλυτα ενδεικτικό του άδικου τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζονται σήμερα οι μουσικοί και του ευτελισμού της δουλειάς τους 

Πως νιώθουν άραγε οι καλλιτέχνες όταν ακυρώνεται το live τους πέντε μέρες πριν από την ημερομηνία που έχει ανακοινωθεί και επικοινωνηθεί εδώ και μήνες από τους ίδιους; Περιφρονημένοι; Αδικημένοι; Προσβεβλημένοι; Εκτεθειμένοι; Μάλλον όλα αυτά μαζί. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, αφορμή για να αναρωτηθώ για αυτό το «φαινόμενο» στάθηκε μια ανάρτηση που είδα τις προάλλες στη σελίδα της μπάντας Dr. Atomik στο Facebοok. Έγραφε: «Με θλίψη (και άλλα αρνητικά συναισθήματα) ενημερώνουμε τους φίλους μας ότι το live των Bog Art, Dr. Atomik και Mr Bright & the Magpie, το οποίο ήταν προγραμματισμένο για την Παρασκευή στις 23 Νοεμβρίου στο IΛΙΟΝ Plus, ακυρώνεται».

Greek People Don't Work (VF plus bas) - Γαλλικό ντοκιμαντέρ με αγγλικούς υπότιτλους, για την καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα

 
Αναρτούμε ένα ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ -βγήκε τον Σεπτέμβρη του '18 στα μίντια- που μας έστειλαν από Γαλλία και αφορά, την εκδήλωση και τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, για τον εργαζόμενο κόσμο στην Ελλάδα. Το ντοκιμαντέρ παράλληλα, αποδομεί τον ελληνικό και ευρωπαϊκό ανερχόμενο εθνικισμό με πολύ έξυπνο τρόπο. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν ακόμα ελληνικοί υπότιτλοι:

Trailer Οι Παρτιζάνοι Των Αθηνών

Οι παρτιζάνοι των Αθηνών, είναι ένα ντοκιμαντέρ για την ΕΑΜική Αντίσταση την περίοδο της Κατοχής στην Αθήνα (’41-’44). Δεκατέσσερις αφηγήσεις. Δεκατέσσερις ιστορίες. Ένας λαός ενάντια στους Ιταλούς και Γερμανούς κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα ντοκιμαντέρ για τη συλλογική μνήμη. Αυτή την περίοδο προβάλλεται στο cine ΤΡΙΑΝΟΝ και σε πολλές γειτονιές και χώρους. Μην το χάσετε! Η σελίδα της ομάδας στο fb: https://el-gr.facebook.com/athenspartisans/

                      

Σύλληψη μουσικού του δρόμου για επαιτεία, στη Θεσσαλονίκη!!

The Press Project | Στη σύλληψη μίας νεαρής κοπέλας, μουσικού του δρόμου, προχώρησε την Κυριακή η αστυνομία στην πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη, με την κατηγορία της επαιτείας. Έντονη αντίδραση του Σωματείου Μουσικών Βορείου Ελλάδας (ΣΒΜΕ), διαμαρτυρία απέναντι από τον Λευκό Πύργο το μεσημέρι της Τετάρτης.

Streets of Berlin | Pavleas (JazzMatazz) | In memory of Zak/Zackie

Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου αναδεικνύει την αθλιότητα των καθεστωτικών ΜΜΕ, της ελληνικής αστυνομίας και του μειοψηφικού εκφασιζόμενου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. Να μην τους αφήσουμε, η καπιταλιστική βαρβαρότητα, ΔΕΝ πρέπει να συνεχιστεί:

Streets of Berlin (Greta's Song) Music: Philip Glass Lyrics: Martin Sherman Cover, Guitar, Vox: Pavleas (JazzMatazz) First performance: Mick Jagger, as drag queen "Greta" in the movie "Bent", 1997 Video: Lydia Liodaki In memory of Zak Kostopoulos/Zackie Oh, brutally murdered on the 21st of September, 2018. --- Streets of Berlin, I must leave you soon Will you forget me? Was I ever really here? Streets of Berlin, I muss leave you soon Oh, will you forget me? Was I ever really here? Find me a bar on the cobblestone street where the boys are pretty I cannot love for more than one day, but one day is enough in the city Find me a boy with two ocean blue eyes that show no pity Take out his eyes! He never needs to see how they eat you alive in the city Streets of Berlin, will you miss me? Streets of Berlin, do you care? Streets of Berlin, will you cry out if I vanish into thin air? #Justice4ZakZackie

Head On - Ανακοίνωση για όσα έγιναν το Σάββατο 6/10 στο Fuzz Live Music Club: (ENGLISH BELOW)

Επειδή αυτές οι αθλιότητες ΔΕΝ πρέπει να περνάνε στο ντούκου και επειδή καιρός είναι να ανοίξει μια σοβαρή συζήτηση για το όλο θέμα των σχέσεων μεταξύ των μπαντών, αλλά και το ΠΩΣ αντιμετωπίζονται οι support μπάντες από μαγαζιά, ΜΜΕ και κοινό, αναρτούμε και την απάντηση των Head On για όλα τα απαράδεκτα που συνέβησαν στη συναυλία στο Fuzz Live Music Club:

 *  *  *  *  *  *

Head On | Ανοίγουμε το live των God Is An Astronaut στην Αθήνα και ενώ βρισκόμαστε πάνω στην σκηνή και ολοκληρώνουμε το 5ο κομμάτι μας ο Torsten Kinsella -μέλος των GIAA- ανεβαίνει και αρπάζει το μικρόφωνο από τον τραγουδιστή μας, σπρώχνοντάς τον, και στην συνέχεια πιάνοντας τον απ' τον λαιμό, φωνάζει στο μικρόφωνο "Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, δεν μπορείς να περπατάς γύρω απ' τον εξοπλισμό μου". Στη συνέχεια προστάζει να κατέβουμε απ'τη σκηνή, διακόπτοντας έτσι το set μας. Ο ίδιος μετά από λίγη ώρα, ανεβαίνει και πάλι στη σκηνή, αυτή τη φορά με έναν απολογητικό -προς το κοινό- τόνο, καθιστώντας μας υπαίτιους για πιθανή καταστροφή του εξοπλισμού τους. Οι περισσότεροι ανταποκρίνονται με χειροκροτήματα σε αυτή τη "συγνώμη", κάποιοι λίγοι την αντιμετωπίζουν με φωνές διαμαρτυρίας, ενώ κάποιοι αποχωρούν αμέσως με χαλασμένη διάθεση και με τα χρήματα του εισιτηρίου αδίκως σπαταλημένα.