Μου το έλεγε η μαμά μου το επέβαλλε ο μπαμπάς τα κεκάκια της γιαγιάς μου και ο τοπικός παπάς στο σχολείο τα ‘παν όλα για πατρίδα και λεφτά για κηλίδες πετρελαίου κι ακριβά ναρκωτικά
Ξεχασμένος απ’ τον κόσμο και πνιγμένος στα σκατά οι φίλοι μου δε με στηρίζουν έχω αρχίσει μαλακά ψάχνω τώρα στα σκουπίδια λίγο αγάπη για να βρω να μου πούνε πως αξίζω απλά επειδή είμαι εγώ
Μα τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει
τι να φταίει που όλα πάνε στραβά με μια οθόνη στο χέρι ανταλλάζω μιζέρια και ψάχνω ζωντάνια πατώντας κουμπιά
Μεθυσμένος στην πλατεία μίλαγα μ’ έναν τρελό μου ‘πε όλοι μείναν μόνοι από ανταγωνισμό με μιζέριασε λιγάκι, τον μιζέριασα κι εγώ μα όταν γύρισα στο σπίτι είχα κάτι να σκεφτώ
Μα τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει
τι να φταίει που όλα πάνε στραβά με μια μπύρα στο χέρι και δυο χάπια στην τσέπη τριγυρνάω τα πάρτυ μα βαριέμαι ξανά
Μα τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει, τι να φταίει
τι να φταίει που όλα πάνε στραβά ίσως να φταίει που πίστεψα εκείνους που μου ‘παν πως άμα ακούω... όλα θα πάνε καλά
Νέο τραγούδι από τους JazzMatazz με τίτλο "Χαμογέλα ρε, τι σου ζητάνε". Οι JazzMatazz καταφέρνουν και συνδυάζουν τον εύστοχο κοινωνικό και πολιτικό στίχο, με μια εύθυμη παιχνιδιάρικη μελωδική διάθεση. Απολαύστε!
Νέο τραγούδι από τους Υπεραστικούς, με τίτλο "Άμπωτη". Σε εποχές όπου ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, ζωής και κατανάλωσης απειλεί την ύπαρξη της ανθρωπότητας και του πλανήτη μέσω των πολέμων, των εθνικισμών, των θρησκευτικών φανατισμών και της ραγδαίας καταστροφής της φύσης, τέτια τραγούδια δείχνουν τον δρόμο της ταξικής και κοινωνικής απελευθέρωσης: "...Επειδή οι σημερινοί νικημένοι είναι οι αυριανοί νικητές..." (Μπ. Μπρεχτ).
"Άμπωτη"
Στίχοι-Μουσική-Ενορχήστρωση: Υπεραστικοί
Ηχοληψία - Μίξη: Γιωργής Νταβαρίνος
Συμμετέχει ο Γιώργος Κοντολέφας (ακουστική κιθάρα - ενορχήστρωση)
Εικονογράφηση: Ειρήνη Λύκουρα
Επεξεργασία εικόνας: Δημήτρης Δούτσης
Video editing: Σωτήρης Γκέκας
* * * * * *
"Άμπωτη"
Δεν μίλησες κι άλλοι μιλούν τώρα για το καλό σου,
σφηνώνουν τις ιδέες τους στον αναστεναγμό σου.
Δεν πάλεψες και σου φορούν στο σώμα και στη μνήμη
σάβανο τις σημαίες τους ανθρωποφάγα σμήνη.
Τώρα μιλούν οι δήμιοι, οι άρπαγες ουρλιάζουν,
οι θύτες ξεσπαθώνουνε, τις μέρες μας σκεπάζουν
βιομήχανοι, εφοπλιστές, επιχειρηματίες,
του μόχθου μας σφετεριστές που μας μετρούν για λείες,
μεγαλομέτοχοι ΠΑΕ, μαφιόζοι, ολιγάρχες,
λαθρέμποροι, προαγωγοί, «άσπιλοι» καναλάρχες.
Kαι εκατομμύρια να υμνούν με σπόνσορες φανέλες,
με το ’να πόδι στη ζωή και τ’ άλλο στις φαβέλες.
Ακούς αστούς πολιτικούς, αστούς κονδυλοφόρους,
του κεφαλαίου δουλικά, του κέρδους του αχθοφόρους,
την «κυβερνώσα αριστερά» του ΣΕΒ τους σαλτιμπάγκους,
μωρές παρθένες του αστισμού, χωμένες στα προικιά τους.
Τώρα μιλούν τ’ αρπαχτικά του ΝΑΤΟ που θεριεύουν,
κρέας για τα κανόνια τους τούς γιους μας σαν γυρεύουν.
Φέτος, μέσα από σειρά γενικών συνελεύσεων στην Αθήνα και όλη την Ελλάδα, οι φοιτητικοί σύλλογοι έχουν εκφράσει την αντίθεσή τους στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου εν μέσω καλοκαιριού. Μετά από μια μαζική πορεία τον Ιούλιο σαν πρώτη απάντηση, οι φοιτητικοί σύλλογοι έχουν μπει σε τροχιά συνελεύσεων και καταλήψεων και έχουν πάρει αποφάσεις για την υπεράσπιση του ασύλου αλλά και για να εκφράσουν την εναντίωσή τους συνολικά στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Στο πλαίσιο αυτό, μέσα από συντονισμό δεκάδων φοιτητικών συλλόγων, πήραμε την πρωτοβουλία διοργάνωσης μονοήμερου φεστιβάλ υπεράσπισης του ασύλου στο Κάτω Πολυτεχνείο. Η επιλογή του χώρου δεν είναι τυχαία. Παραμένει μία από τις ελάχιστες σχολές κέντρου, κόντρα στις εξαγγελίες για τη μουσειοποίησή της, με ισχυρό το στίγμα της σαν κέντρο αγώνα. Η ιστορική σημασία του χώρου βαραίνει όσο πλησιάζει και η επέτειος του Νοέμβρη, με τους/τις φοιτητές/τριες να δίνουν το «παρών» συνδέοντας τους αγώνες του τότε με το σήμερα.
Μέσα από τις αποφάσεις μας, αποδομώντας το αφήγημα περί «ασύλου βίας και ανομίας», οι φοιτητικοί σύλλογοι ενώνουμε τις φωνές μας και διοργανώνουμε μια μέρα δράσεων, συζητήσεων, συναυλιών, με στόχο να δώσουμε ζωή στις σχολές μας. Απέναντι στο μέλλον που μας ετοιμάζουν οργανωνόμαστε και απαντάμε συλλογικά για σπουδές, δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια!
ΓΙΑ ΕΝΑ ΆΣΥΛΟ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ, ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ
Ημεροδρόμος | Είναι ναζί! Αυτοί είναι οι χρυσαυγίτες! Είναι οι ίδιοι που μαθαίνουν μικρά παιδιά να χαιρετούν ναζιστικά! Είναι οι ίδιοι που απειλούν τώρα να διακινήσουν το δηλητήριο τους μέσα στα σχολεία. Είναι οι ίδιοι που «πουλάνε» πατρίδα και θαυμάζουν τους συνεργάτες των ναζί στην Κατοχή! Είναι οι ίδιοι που θαυμάζουν τον Χίτλερ και το ολοκαύτωμα. Είναι οι ίδιοι που χωρίζουν τους ανθρώπους σε «ανώτερους» και «κατώτερους». Να φτάσει παντού το βίντεο του «Ημεροδρόμου» – Να μάθουν όλοι ποια είναι η Χρυσή Αυγή! Χρυσαυγίτης σημαίνει ναζί! Να φτάσει το βίντεο σε κάθε μαθητή!
Ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος συμπαραστέκεται στον δίκαιο αγώνα των ηθοποιών του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος (Κ.Θ.Β.Ε.) με στόχο την ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασής τους.Οι ηθοποιοί του Κ.Θ.Β.Ε. βρίσκονται σε συνεχόμενες στάσεις εργασίας που έχουν ακυρώσει όλες τις παραστάσεις για πάνω απόμια εβδομάδα, καθώς αντιμετωπίζουν τον εμπαιγμό τόσο από πλευράς της διοίκησης του Θεάτρου όσο και από την κυβέρνηση.
Στο δίκαιο αίτημά τους για ανανέωση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας που είχαν κατακτήσει με αγώνα, η Διοίκηση του Κ.Θ.Β.Ε. απαντάει πως η υπογραφή Σ.Σ.Ε. με τέτοιους όρους είναι παράνομη με βάση τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας. Η διοίκηση του Θεάτρου με την καθοδήγηση και τη στήριξη της Κυβέρνησης προκειμένου να επιβάλει τον εκβιασμό της έχει αφήσει το Κ.Θ.Β.Ε. χωρίς ηθοποιούς. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ακυρωθούν όλες οι παραστάσεις μέσα στις γιορτές, στερώντας ταυτόχρονα από το κοινό της Βόρειας Ελλάδας ένα σημαντικό πολιτιστικό μέσο, μόνο και μόνο για να υπερασπιστούν την εφαρμογή των μνημονίων που με την προπαγάνδα τους μας έχουν ζαλίσει ότι καταργήθηκαν.
"...Όπου υπάρχει αγώνας για να φάνε οι πεινασμένοι, θα είμαι εκεί... Όπου υπάρχει μπάτσος που χτυπάει κάποιον, θα είμαι εκεί... Θα είμαι εκεί όπου οι άνθρωποι διαμαρτύρονται όταν θυμώνουν γιατί αδικούνται...".
Τα παραπάνω λόγια του Τομ Τζόουντ από "τα σταφύλια της οργής" του Τζον Στάϊνμπεκ όπως και όλο το βιβλίο λες και γράφτηκαν χθες: Εικόνες και περιγραφές μιας σκατένιας καπιταλιστικής κοινωνίας και αγώνες για την αξιοπρέπεια και την επιβίωση, αγώνες για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Παντού και πάντα. Πρώτη φορά αναρτήσαμε αυτό το τραγούδι, την Πρωτοχρονιά του 2014, βρίσκοντας αυτό το βίντεο με την υπέροχη επεξεργασία του Ορέστη Φιλιππίδη. Το αναρτούμε και φέτος, γιατί απλά είναι ένα υπέροχο μουσικά κομμάτι με στίχους που βρίσκουν κατευθείαν στόχο:
Λίγες μέρες μετά την δολοφονία του Ζακ, τα Υπόγεια Ρεύματα ανέβασαν αυτό το τραγούδι (γρήγορη και εύστοχη καλλιτεχνική παρέμβαση). Η δολοφονία του, ανέδειξε το κάθετο ρήγμα που υπάρχει στην σημερινή ελληνική κοινωνία. Από την μιά τα καθεστωτικά ΜΜΕ, η μεγάλη πλειοψηφία του καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος μαζί με ένα σκοταδιστικό εκφασιζόμενο κοινωνικό κομμάτι. Από την άλλη, το κομμάτι της κοινωνίας το οποίο αρνείται να αποδεχθεί την σημερινή αθλιότητα, την εξαθλίωση και την φτώχεια, αναζητώντας ένα προσωπικό και κοινωνικό πρόταγμα απελευθέρωσης από την σημερινή βαρβαρότητα:
Ο καλός νοικοκύρης
στη μνήμη του Ζακ Κωστόπουλου / Zackie Oh
Ο καλός νοικοκύρης που όλα ξένα τα βλέπει σ'έναν τέλειο κόσμο τα δικά του προσέχει
ο καλός νοικοκύρης που κοιτάει την δουλειά του κι έναν έρημο κόσμο φτιάχνει για τα παιδιά του
ο καλός νοικοκύρης πρώτος ρίχνει τον λίθο τον σηκώνει απ'το χώμα και σε στήνει στον τοίχο
ο καλός νοικοκύρης πάντα θα χει ένα θύμα έχει τόσα να χάσει κάστρα δίπλα στο κύμα
Ο καλός νοικοκύρης που όλα ξένα τα βλέπει σ'έναν τέλειο κόσμο τα δικά του προσέχει
