Σήμερα το πρωί δυνάμεις των ΜΑΤ με εισαγγελική εντολή επιτέθηκαν στη
Χαλυβουργία, προσπαθώντας να βάλουν στο εργοστάσιο τον απεργοσπαστικό μηχανισμό
του βιομήχανου Μάνεση, και συλλαμβάνοντας την απεργιακή περιφρούρηση.
Το αστικό κράτος, η «δικαιοσύνη», τα αστικά κυβερνητικά κόμματα,
αποκαλύπτονται ως αυτό που είναι, οι υποτακτικοί του κεφαλαίου που δείχνει τα
νύχια του.
Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι
αγώνας όλης της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Η καταστολή της
απεργίας αφορά κάθε εργαζόμενο κάθε άνεργο που θα βρίσκουν μπροστά τους την
ίδια αστική καταστολή κάθε φορά που διεκδικούν τα δίκια τους. Όλοι να δείξουμε
έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους απεργούς χαλυβουργούς. Το δίκιο τους νόμος.
΄Ολοι σήμερα στις 5.30μ.μ. στη
συγκέντρωση που καλεί το Σωματείο των Χαλυβουργών στη γέφυρα του Ασπροπύργου.
«Σύντροφέ μου»
Χέρι χέρι, σύντροφέ μου, εμείς με τις ζωές
σμπαράλια, τις ομορφιές του κόσμου που μας στέρησαν, στα βάσανα, στα αδιέξοδα, στο
αίμα, εμείς.
Ανάσα
ανάσα, σύντροφέ μου, εμείς με τα χείλη σκαμμένα απ’ τις κραυγές, τη ζεστασιά
του κόσμου που δε νιώσαμε, στ’ απόκρημνά μας νιάτα, στο χειμώνα που μας ρίξανε,
εμείς.
Βήμα βήμα,
σύντροφέ μου, εμείς με τα κορμιά ρημάδια απ’ την εκμετάλλευση, τη βία τους, την
ασφυξία στη σκιά των φωτεινών επιγραφών, κάτω από λαίμαργες ρεκλάμες και
βιτρίνες, εμείς.
Γροθιά
γροθιά, σύντροφέ μου, εμείς με τα
ακονισμένα όνειρα, ταίρι των ισχυρών που δε γίναμε ποτέ, τα νύχια μας στα νύχια
τους που δείξαμε, που στη σιωπή δε χαριστήκαμε, εμείς.
Έξω
χαράζει η ζωή. Δρόμο ν’ ανοίξουμε, να ’ν’ του λαού τούτη η αυγή, σύντροφέ μου.
Εμείς, μια καρδιά στα όρια του χρόνου μας, στου οξειδωμένου κόσμου την καμπή,
κρατώντας σφιχτά, εμείς, το τέλος του καιρού τους.
Γροθιά
γροθιά…
20 Ιούλη 2012
ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ
