Μέρες Από Ατσάλι - Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από την έναρξη της απεργίας των χαλυβουργών

Η «Τέχνη Εν Κινήσει» παρουσιάζει τη συλλογή «Μέρες από Ατσάλι».

το εξώφυλλο του cd-rom

Η συλλογικότητα εργαζόμενων-καλλιτεχνών «Τέχνη Εν Κινήσει», με αφορμή την πρώτη επέτειο από την έναρξη της ηρωικής απεργίας των εργαζόμενων στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της Ελληνικής Χαλυβουργίας, στις 31 Οκτωβρίου 2011, παρουσιάζει μια συλλογή από έργα μελών της με τίτλο «Μέρες από Ατσάλι».

Η απεργία αυτή, ίσως η πιο σημαντική για το εργατικό κίνημα από τότε που ξεκίνησε η επίθεση στην εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό μετά το ξέσπασμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, έδωσε μία νέα πνοή στις συλλογικές διεκδικήσεις του κόσμου της δουλειάς. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι αλλά και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες. Στρέψαμε τη ματιά μας προς τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα, αντλώντας τα υλικά της καλλιτεχνικής μας παραγωγής από αυτήν, σε μια προσπάθεια για μια τέχνη αντίστασης που θα αμφισβητήσει τις σαθρές κυρίαρχες αξίες, θα ρίξει φως στις κοινωνικές σχέσεις, φανερώνοντάς τες ως εκμεταλλευτικές και θα επενεργήσει στις συνειδήσεις των εργαζομένων, ριζοσπαστικοποιώντας τες.

Θεωρούμε ότι η δράση στο πλευρό των άλλων εργαζομένων μπορεί να παράξει μια ζωντανή τέχνη, ικανή να αποτελέσει σημαντική προσθήκη στο οπλοστάσιο του διαρκούς αγώνα για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, δίπλα στο βασικό όπλο της ταξικής πολιτικής οργάνωσης και δράσης. Αυταπάτες, βέβαια, δεν τρέφουμε. Μόνο μία νέα κοινωνία, που δε θα βασίζεται στην «αγία» ιδιοκτησία, στον ατομικισμό, στην εκμετάλλευση και στον ανταγωνισμό, θα μπορέσει να γεννήσει μια νέα, μια διαφορετική τέχνη που θα μπορεί πραγματικά να απαντά στις κοινωνικές ανάγκες, αλλά και να διευρύνει τον ορίζοντά τους.

Και όλοι οι εργαζόμενοι καλούμαστε να παλέψουμε για αυτή την κοινωνία!

Στη συλλογή συμμετέχουν με έργα τους: οι Boxcar Betty, The Blue Association, Common I, C.R.D., db-projekt, Μάκης Ζέρβας, Lady N., Μητέρα Φάλαινα Τυφλή, Παυλέας & Χάρης Πανταζής (Jazzmatazz) και Υπεραστικοί, και διατίθεται χωρίς αντίτιμο.

Link για ακρόαση και download του δίσκου:

https://soundcloud.com/techni-en-kinisei/sets/tek-meres-apo-atsali

Συμμετοχή της Τ.Ε.Κ. σε συζήτηση στο Φεστιβάλ Νέων ΣΥ.ΡΙΖ.Α.

Η Τέχνη εν Κινήσει θα συμμετάσχει σε συζήτηση με θέμα "Οι καλλιτέχνες στην περίοδο της κρίσης", που θα διεξαχθεί το Σάββατο 6 Οκτώβρη στο Φεστιβάλ Νέων ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 2012 (Άλσος Γουδί), στις 18.30 μμ.

Άξονες της συζήτησης:
- ο καλλιτέχνης ως εργαζόμενος
- ο καλλιτέχνης ως παραγωγός ιδεολογικών έργων (διανοούμενος)
- ο καλλιτέχνης και το καλλιτεχνικό έργο στο πλευρό του κινήματος

Ομιλητές:
1.  Ντίνα Μπατζιά (Art Resistance)
2.  Δημήτρης Μποτής (Τέχνη εν Κινήσει)
3. Δημήτρης Σεβαστάκης, Ζωγράφος, καθηγητής Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ.

  

Μέρες από ατσάλι

Αφιερωμένο στον αγώνα των Χαλυβουργών και όλων των εργαζομένων

Αυτό που μας ενώνει

χιλιόμετρα διανύει

και είναι γεννημένο

στη σπίθα, στη φωτιά

Στ' αστέρια τραγουδάει

Τις νύχτες που παγώνει

Για ν' αναζωπυρώνει

Οργή με ορμή ξανά

Οπλίζει κάθε ελπίδα

Με ελπίδα πιο πολλή

Για ν' απαντάει πάντα

Με μέλι στη χολή

Στη λάσπη και στο κρύο

Δεν ειν' καιρός για δύο

Μόνο για χίλιους-δύο

Ποτέ μας αρκετοί

Στα σύνορα του χάλυβα όλη τη νύχτα πάλευα

Κι όσο κι αν με χτυπούσανε, τους χτύπαγα κι εγώ

Με ιδρώτα κάθε μια πληγή, να σταματάει να αιμορραγεί

Γιατί σε τούτη εδώ τη γη, τ' αλάτι μόνο μένει

Όλα να τα υπομένει, με μι' αλμυρή κραυγή

Συνέχεια ξημερώνει

Και πάντοτε βραδιάζει

Αργά το φως ζυγώνει

Και η πίσσα, οχετός

Στην Εθνική σαν βγαίνω

Ξεχύνεται μπροστά μου

Τεντώνει κι η ματιά μου

Σαν φτάνει ο εχθρός

Ό,τι μου 'μάθανε όσοι

Με άφησανε να ζήσω

Για να το τραγουδήσω

Και πάντα δυνατά

Μια πορφυρή ιδέα

Κι ένα κορμί από ατσάλι

Χρυσάφι στο κεφάλι

Χάλυβα στην καρδιά

Διαμαντής Διαμαντίδης 20.7.12

Οι εργαζόμενοι θα νικήσουν. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!

Σήμερα το πρωί δυνάμεις των ΜΑΤ με εισαγγελική εντολή επιτέθηκαν στη Χαλυβουργία, προσπαθώντας να βάλουν στο εργοστάσιο τον απεργοσπαστικό μηχανισμό του βιομήχανου Μάνεση, και συλλαμβάνοντας την απεργιακή περιφρούρηση.

 

Το αστικό κράτος, η «δικαιοσύνη», τα αστικά κυβερνητικά κόμματα, αποκαλύπτονται ως αυτό που είναι, οι υποτακτικοί του κεφαλαίου που δείχνει τα νύχια του.

  Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι αγώνας όλης της εργατικής τάξης και του εργαζόμενου λαού. Η καταστολή της απεργίας αφορά κάθε εργαζόμενο κάθε άνεργο που θα βρίσκουν μπροστά τους την ίδια αστική καταστολή κάθε φορά που διεκδικούν τα δίκια τους. Όλοι να δείξουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας στους απεργούς χαλυβουργούς. Το δίκιο τους νόμος.

΄Ολοι σήμερα στις 5.30μ.μ. στη συγκέντρωση που καλεί το Σωματείο των Χαλυβουργών στη γέφυρα του Ασπροπύργου.                                                     

«Σύντροφέ μου»

Χέρι χέρι, σύντροφέ μου, εμείς με τις ζωές σμπαράλια, τις ομορφιές του κόσμου που μας στέρησαν, στα βάσανα, στα αδιέξοδα, στο αίμα, εμείς.

Ανάσα ανάσα, σύντροφέ μου, εμείς με τα χείλη σκαμμένα απ’ τις κραυγές, τη ζεστασιά του κόσμου που δε νιώσαμε, στ’ απόκρημνά μας νιάτα, στο χειμώνα που μας ρίξανε, εμείς.

Βήμα βήμα, σύντροφέ μου, εμείς με τα κορμιά ρημάδια απ’ την εκμετάλλευση, τη βία τους, την ασφυξία στη σκιά των φωτεινών επιγραφών, κάτω από λαίμαργες ρεκλάμες και βιτρίνες, εμείς.

Γροθιά γροθιά, σύντροφέ  μου, εμείς με τα ακονισμένα όνειρα, ταίρι των ισχυρών που δε γίναμε ποτέ, τα νύχια μας στα νύχια τους που δείξαμε, που στη σιωπή δε χαριστήκαμε, εμείς.

Έξω χαράζει η ζωή. Δρόμο ν’ ανοίξουμε, να ’ν’ του λαού τούτη η αυγή, σύντροφέ μου. Εμείς, μια καρδιά στα όρια του χρόνου μας, στου οξειδωμένου κόσμου την καμπή, κρατώντας σφιχτά, εμείς, το τέλος του καιρού τους.

Γροθιά γροθιά…

                                                                                                    20 Ιούλη 2012

                                                                                                                  ΥΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ                 

Συμμετοχή της ΤΕΚ στο αντιρατσιστικό φεστιβάλ

Όπως είχαμε πει, το ραντεβού μας το ανανεώσαμε εκ νέου, με τη συμμετοχή μας με τραπεζάκι και υλικό στο φιλόξενο χώρο του αντιρατσιστικού φεστιβάλ, το οποίο θα διεξαχθεί το διάστημα 6-8 Ιουλίου στο άλσος Γουδή.

Σας περιμένουμε να γνωριστούμε, να συζητήσουμε από κοινού για το πως η τέχνη σήμερα μπορεί να αποκτήσει κοινωνικό περιεχόμενο, να συνδεθεί με τους αγώνες που αναπτύσσονται από τους καταπιεσμένους, για μια δημιουργική ζωή, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, την πολιτισμική ισοπέδωση!

Υπεραστικοί: "Στη γειτονιά μου"

Συμμετοχή της ΤΕΚ στο φεστιβάλ της ΝΚΑ και του ΝΑΡ "Αναιρέσεις"

Στο πλαίσιο της αντίληψης πως η τέχνη είναι κοινωνική από τη φύση της, η ΤΕΚ παλεύει να αναδείξει αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα της τέχνης και ταυτόχρονα να αναδείξει μια τέχνη στο πλευρό των καταπιεσμένων που παλεύουν για τη συνολική κοινωνική τους χειραφέτηση. Για αυτόν τον λόγο, συμμετέχουμε με τραπεζάκι και ταμπλώ στο φιλόξενο χώρο του ετήσιου φεστιβάλ της ΝΚΑ και του ΝΑΡ "Αναιρέσεις", που πραγματοποιείται στη Γεωπονική το τριήμερο 1-2-3 Ιουνίου!

Ελάτε να μας γνωρίσετε, να συζητήσουμε και -γιατί όχι;- να δράσουμε από κοινού για την ανάδειξη ενός πολιτισμού χειραφέτησης. Κόντρα στον πολιτισμό της αποχαύνωσης και της υποταγής στις αξίες του ατομισμού και του βολέματος, που προωθούν τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Επόμενος σταθμός της παρουσίας της ΤΕΚ είναι το αντιρατσιστικό φεστιβάλ. Νεώτερα για αυτό, τις επόμενες μέρες!

Συναυλία της ΤΕΚ στην κατάληψη της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ

Βίντεο από τη συναυλία της συλογικότητας Τέχνη εν Κινήσει στην κατάληψη της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ στις 23/11/2011. Σύνδεσμος: http://youtu.be/UVtlQTAyYHY

Φωτογραφίες από τη δράση:

Χάγκεν Φλάισερ: Έφτασε η ώρα της πνευματικής αντεπίθεσης

Αναδημοσίευση από τη "Λέσχη"

Ο Χάγκεν Φλάισερ με φοιτητές του στο ναζιστικό στρατόπεδο του Μπούχενβαλτ, το 2010, στην 65η επέτειο από την απελευθέρωση. Πολλές επίσημες αντιπροσωπείες κρατών βρέθηκαν εκείνη την ημέρα στο χιτλερικό κολαστήριο. Η Ελλάδα απουσίαζε

Συνέντευξη στην Πόλυ Κρημνιώτη

“Ως ιστορικός που 40 χρόνια ασχολούμαι με τη ζοφερή περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τις έως σήμερα ποικιλόμορφες συνέπειές της, μετά το υψηλό ποσοστό της Χρυσής Αυγής στις εκλογές της 6ης Μαΐου, αισθάνομαι πως οφείλω να δράσω”. Ο γνωστός ιστορικός Χάγκεν Φλάισερ, δεν άφησε τον χρόνο να κυλήσει. Και μ’ αυτή τη φράση απευθύνει το κάλεσμά του, τόσο προς τη φοιτητική όσο και προς την ακαδημαϊκή κοινότητα για την εκδήλωση που οργανώνει μεθαύριο Τρίτη 29 του μηνός (6-9 μ.μ.) στο αμφιθέατρο 315 του κεντρικού κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

TERRA INCOGNITA: Νέος κόσμος φτιαγμένος με παλιά υλικά…

του Μάκη Γεωργιάδη

Αναδημοσίευση από το "Βαθύ Κόκκινο"

 

Περιδιαβαίνεις στενά δρομάκια και στενά σοκάκια  σε μέρες που εκπονούνται τα σχέδια της αρχιτεκτονικής του νέου κόσμου. Κάπως έτσι γίνονται τα πράγματα. Οι αλλαγές. Άλλοτε με τρομερή ορμή και άλλοτε μέσα από υπόγεια ρεύματα. Πίσω από χαμηλές μάντρες και σε  πλήθος παραπηγμάτων σωροί από παλιοσίδερα στοιβάζονται και παραπλήσια εκτίθενται τα υλικά  των κατεδαφίσεων. Λιγόστεψαν οι αλάνες, μίκρυναν οι αποστάσεις, γιγαντώθηκαν τα ύψη. Τεράστιοι οι όγκοι του σκυροδέματος ελαχιστοποιούν τους ζωτικούς χώρους και μεγεθύνουν αφάνταστα τις αποστάσεις. Μπορείς ωστόσο να βάζεις κάτω τα σχέδια. Να κάνεις αλλαγές. Να σβήνεις  και να ξαναχαράζεις  ευθείες και καμπύλες στην παράξενη αρχιτεκτονική του νέου κόσμου. Λείπουν ακόμη οι μελέτες της στατικότητας των οικοδομημάτων, αλλά κι αυτές είναι ήδη υπό διαμόρφωση. Στην πραγματικότητα είναι κι αυτές υπό αίρεση. Υπό συνεχή διαμόρφωση και μεταβολή.  Οι σταθερές του υπολογισμού μεταβάλλονται.  Όπως και τα εδάφη. Η χωροταξική κατανομή. Σήμερα εδώ,  αύριο εκεί. Το βέβαιο είναι πως τα νέα λαμπρά οικοδομήματα  που σχεδιάζονται θα ανεγερθούν στα συντρίμμια των παλιών. Η κατεδάφιση ωστόσο ακόμη δεν έχει συντελεστεί. Η διαδικασία αυτή άλλωστε για κάποιους ποτέ δεν ήταν τόσο ευχάριστη. Μπορεί βέβαια στην περίοδο της  αστικοποίησης και της εκτρωματικής ανοικοδόμησης,  κάποιοι μοντέρνοι νοικοκυραίοι του τότε να  παρέδιδαν με χαρά την μικροϊδιοκτησία ή το καναπεδάκι τους για την ανέγερση πολυκατοικιών έναντι αντιπαροχής.