Παρέμβαση
στη συζήτηση «Οι καλλιτέχνες ως εργαζόμενοι» που πραγματοποιήθηκε την
Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010 στην ΑΣΚΤ, στο πλαίσιο του 3ου Φεστιβάλ
«Τέχνη εν κινήσει».
Ο Βάγκνερ ισχυριζόταν κάποτε ότι η «αληθινή τέχνη και μουσική είναι ασύμβατες με τον καπιταλισμό». Αν
και σε πολλούς από εμάς ένας τέτοιος ρομαντικός αφορισμός ηχεί
παράδοξα οικείος, καθώς έχει βαθιές ρίζες στις αστικές ιδεοληψίες μας, η
αλήθεια είναι πως στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε ότι οι εξελίξεις
τον έχουν οικτρά διαψεύσει, σε βαθμό που σήμερα να ηχεί στ' αυτιά μας
περισσότερο σαν ρομαντική αφέλεια παρά σαν ηθική προτροπή που θέτει το
ζήτημα της χειραφέτησης της τέχνης.