Η Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου (ΘτΚ)

Το θέατρο δεν είναι απλώς ένα συμβάν, 

είναι τρόπος ζωής!

    Είμαστε όλοι ηθοποιοί: το να είσαι πολίτης     

δεν  σημαίνει ότι ζεις σε μια κοινωνία,

σημαίνει ότι την αλλάζεις».

Augusto Boal, (2009)

Η Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου δημιουργήθηκε το Μάιο του 2010 με τη σύγκληση των δύο φορέων, της Διεθνούς Αμνηστίας και της Ώσμωσης, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Για την ομάδα του ΘτΚ βασικό άξονα και οδηγό αποτελεί το Θέατρο του Καταπιεσμένου του Augusto Boal και τα εργαλεία του. Για το δημιουργό του δεν υπάρχουν θεατές και ηθοποιοί. Κανένας δεν είναι το ένα ή το άλλο, αλλά όλοι είναι και τα δύο μια δεδομένη χρονική στιγμή. Βλέπεις, αλλά συγχρόνως παίζεις γιατί δεν υπάρχει ηθοποιός χωρίς θεατή αφού ο τελευταίος καλείται να γίνει ένα δρων άτομο στη σκηνή".

Διακηρυκτικά: Κείμενο φυσιογνωμίας της ΤΕΚ το οποίο κυκλοφορεί σε τρίπτυχο

Ποιοι είμαστε ; Τι μας ενώνει ; 

Η «Τέχνη Εν Κινήσει» είναι μια καλλιτεχνική συλλογικότητα. Απαρτίζεται από καλλιτέχνες-εργαζόμενους. Η δράση μας άρχισε το καλοκαίρι του 2008 στις γειτονιές Βύρωνα – Παγκρατίου, αλλά σήμερα επεκτείνεται και σε όλη την Αθήνα. Μεμονωμένοι καλλιτέχνες αλλά και συμμετέχοντες σε διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες (μουσικά σχήματα της αθηναϊκής σκηνής, θεατρικές ομάδες κλπ), επιδιώκουμε τη συλλογική δράση, ενάντια στη λογική της «αγοράς». Στην «καλλιτεχνική» μας καθημερινότητα αντιμετωπίζουμε μια σειρά από κοινά προβλήματα: υψηλό κόστος εξοπλισμού, οικονομική αφαίμαξη για τις πρόβες, υποβαθμισμένες υποδομές στους συναυλιακούς χώρους, απαράδεκτες συμπεριφορές από τους ιδιοκτήτες, απώλεια  ελέγχου του καλλιτεχνικού έργου, περιορισμένη προσβασιμότητα στο κοινό, κ.λπ. 

Όλοι σήμερα στο αντιφασιστικό συλαλλητήριο και στη συναυλία!

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου στις 8 μμ, η αντιφασιστική κίνηση στο 7, διοργανώνει αντιφασιστική συναυλία στους Αμπελόκηπους

Η ΤΕΚ στηρίζει και συμμετέχει στην αντιφασιστική συναυλία στο 16ο ΓΕΛ-Γυμνάσιο Πανόρμου. Να είμαστε όλοι εκεί!

MC Yinka - Aθήνα, πόλη Αντιφασιστική

Αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην παρουσίαση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" στη Λέσχη "Αναιρέσεις"

«Στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη 2011 μία απεργία που κράτησε 272 μέρες…. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες».

Με αυτά τα λόγια η «Τέχνη εν Κινήσει» παρουσιάζει την συλλογή τραγουδιών Μέρες από Ατσάλι. Η πρωτοβουλία αυτή συνδέει το σήμερα της Ελλάδας της αντίστασης στην εργοδοτική επίθεση και τον εφιάλτη της κρίσης, με ανάλογες στιγμές κοινωνικής και πολιτικής εγρήγορσης τόσο των εργαζομένων όσο και των μουσικών. Κουβαλά στις αποσκευές της, τη παράδοση των τραγουδοποιών των εργατικών αγώνων των αρχών του προηγούμενου αιώνα, του Τζο Χιλ και του Γούντυ Γκάθρι, των συγκροτημάτων του Βρετανικού ροκ που στάθηκαν δίπλα στην ιστορική απεργία των ανθρακωρύχων, φέρνει στην εγχώρια μουσική σκηνή την κουλτούρα του Αμερικάνικου Axis of Justice.
 

Κείμενο της ΤΕΚ για το αντιφασιστικό συλλαλητήριο της 19ης Γενάρη

Ο χειμώνας του 2012-'13 βρίσκει την ελληνική κοινωνία σε διάλυση. Η τεράστια πια ανεργία και η εργασιακή ζούγκλα, το διαλυμένο κοινωνικό κράτος, η τρομερή ανασφάλεια για το αύριο, η αυξανόμενη μετανάστευση -κυρίως της νεολαίας- στο εξωτερικό, ο αποκλεισμός από την κοινωνική ζωή, από τους δημόσιους χώρους, την παιδεία και την τέχνη, η αποξένωση, η λυσσασμένη επίθεση της τριαδικής κυβέρνησης σε δικαιώματα εργαζομένων, λαού και νεολαίας, η αναβάθμιση της κρατικής καταστολής ενάντια στους αγώνες αλλά και σε εστίες αμφισβήτησης, με λίγα λόγια τα κοινωνικά απότοκα της συστημικής καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, συνθέτουν την εικόνα του σήμερα. Είναι αυτό το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο άρχισε να εξαπλώνεται, παίρνοντας πλέον τρομαχτικές διαστάσεις, το αποκρουστικό ναζιστικό-φασιστικό φαινόμενο με κεντρική δύναμη αυτή της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Οι δολοφονικές-συμμορίτικες επιθέσεις σε μετανάστες, σε φοιτητές και αγωνιστές, που αποτελούσαν διαχρονικά τις πρακτικές τους, ακόμα και στα χρόνια που ήταν στο περιθώριο, τείνουν να γίνουν κανόνας σε πολλές περιοχές.

Παρουσίαση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" στη Λέσχη της ΝΚΑ και του ΝΑΡ "Αναιρέσεις", στο πλαίσιο διημέρου αλληλεγγύης

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της συλλογής της ΤΕΚ "Μέρες από ατσάλι" σε πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους, το Σάββατο 12 Ιανουαρίου στις 7.30 μ.μ. στο χώρο της Λέσχης των Αναιρέσεων (Ιπποκράτους 175β, Αθήνα) θα παρουσιαστεί το CD, το οποίο κυκλοφόρησε με αφορμή το κλείσιμο ενός έτους από την έναρξη της απεργίας στην Χαλυβουργία Ελλάδος. Το cd θα μοιράζεται δωρεάν ή με προαιρετική οικονομική ενίσχυση.

Στη συζήτηση-παρουσίαση θα πάρουν μέρος μέλη της ΤΕΚ και των συγκροτημάτων που συμμετείχαν στη συλλογή, ενώ τα τραγούδια της συλλογής θα γεμίσουν ηχητικά το χώρο της λέσχης.

Την Κυριακή 13 Ιανουαρίου στη 1 το μεσημέρι πάλι στο χώρο της Λέσχης, θα ξεκινήσει γλέντι με συλλογική κουζίνα τα έσοδα της οποίας θα δοθούν στους απολυμένους εργάτες.

"Μάθε Εργάτη Πως"

"Η Ιστορία δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι πράξεις των ανθρώπων, που επιδιώκουν τους δικούς τους σκοπούς"

Κ. Μαρξ

Μια ταινία σαν δοκίμιο, μια ταινία ταυτόχρονα γκροτέσκο καταγγελία αλλά και θέση για την ανατροπή. Ενας εργάτης που θα σπάσει τα δεσμά του, δεν είναι απλά μια απόφαση αλλά μια διαδικασία συνείδησης και ριζοσπαστικοποίησης της σκέψης του.

2011 • 12m, Ελλάδα

Σήφης Στάμου, Κώστας Σταματόπουλος

Παραγωγή: Σήφης Στάμου, Κώστας Σταματόπουλος, Χρήστος Γιάννου, Lokomotiva film

Διακήρυξη καλλιτεχνών και ακαδημαϊκών ενάντια στο ρατσισμό

Μας τρομάζει η άνοδος των νεοναζί. Ειδικά σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης σαν τη σημερινή. Οι κυβερνήσεις των τριών τελευταίων χρόνων που εφαρμόζουν τις πολιτικές των Μνημονίων έχουν νομιμοποιήσει την ατζέντα της Χρυσής Αυγής, με τον ρατσισμό κατά των μεταναστών, τις επιχειρήσεις-σκούπα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τους φράκτες, με τον οργουελιανό «Ξένιο Δία». Για τις δόσεις των δανείων των τραπεζιτών, έχουν φτάσει να παίζουν στα ζάρια τις ζωές 17χρονων και 18χρονων παιδιών: οι εξαγγελίες της κυβέρνησης Σαμαρά για την κατάργηση του λειψού νόμου για την ιθαγένεια είναι η σύγχρονη εκδοχή της ανθρωποθυσίας των νέων της Αθήνας στον Μινώταυρο της Τρόικας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στα νέα παιδιά των μεταναστών που θα τελειώσουν το σχολείο και θα ξαναγίνουν μετανάστες μιας πατρίδας που ποτέ δεν γνώρισαν, δεν μπορούμε παρά να βλέπουμε τα δικά μας παιδιά που αναγκάζονται να πάρουν ξανά το δρόμο της ξενιτιάς.