
Ο χειμώνας
του 2012-'13 βρίσκει την ελληνική κοινωνία
σε διάλυση. Η τεράστια πια ανεργία
και η εργασιακή ζούγκλα, το διαλυμένο κοινωνικό κράτος, η τρομερή ανασφάλεια
για το αύριο, η αυξανόμενη μετανάστευση -κυρίως της νεολαίας- στο εξωτερικό, ο
αποκλεισμός από την κοινωνική ζωή, από τους δημόσιους χώρους, την παιδεία και
την τέχνη, η αποξένωση, η λυσσασμένη επίθεση της τριαδικής κυβέρνησης σε
δικαιώματα εργαζομένων, λαού και νεολαίας, η αναβάθμιση της κρατικής καταστολής
ενάντια στους αγώνες αλλά και σε εστίες αμφισβήτησης, με λίγα λόγια τα
κοινωνικά απότοκα της συστημικής καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, συνθέτουν
την εικόνα του σήμερα. Είναι αυτό το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο άρχισε να εξαπλώνεται,
παίρνοντας πλέον τρομαχτικές διαστάσεις, το αποκρουστικό ναζιστικό-φασιστικό φαινόμενο με κεντρική δύναμη αυτή
της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Οι δολοφονικές-συμμορίτικες επιθέσεις
σε μετανάστες, σε φοιτητές και αγωνιστές, που αποτελούσαν διαχρονικά τις
πρακτικές τους, ακόμα και στα χρόνια που ήταν στο περιθώριο, τείνουν να γίνουν
κανόνας σε πολλές περιοχές.