Οι απεργοί πείνας διοικητικοί κρατούμενοι δημοσιεύουν τη διαθήκη τους καθώς βρίσκονται στο «χείλος του θανάτου»

Aναδημοσιεύουμε ένα συγκλονιστικό κείμενο των κρατούμενων Παλαιστινίων στις Ισραηλινές φυλακές:

Οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι μάχονται το Ισραηλινό Σύστημα Φυλακών με τα άδεια τους στομάχια από τις 24 Απριλίου, όταν ξεκίνησαν τη μακροβιότερη μαζική απεργία πείνας στην ιστορία του κινήματος των Παλαιστίνιων κρατούμενων. Η πείνα είναι το μόνο όπλο που τους απομένει ενάντια στο IPS (Ισραηλινό Σύστημα Φυλακών) και τον καλά εξοπλισμένο Ισραηλινό στρατό κατοχής. 

Μεθαύριο Πέμπτη 19 Ιουνίου, 9 πμ στα δικαστήρια: Να είμαστε εκεί

Με αφορμή τη συμπλήρωση ενός χρόνου από το μαύρο στην ΕΡΤ

Αφιέρωμα στον σοβιετικό κινηματογράφο στην αυλή της εργατικής λέσχης Ν. Ιωνίας

Αυτή την βδομάδα η εργατική λέσχη Ν. Ιωνίας πραγματοποιεί ένα μικρό αφιέρωμα στον σοβιετικό κινηματογράφο με δυο αντιπολεμικές ταινίες που πραγματεύονται κάτι κοινό, τον έρωτα. Δυο ταινίες που παρότι αναφέρονται στην ίδια περίοδο είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. 

1η μέρα | Παρασκευή, 06.06, 21:00 | Η Μπαλάντα του Στρατιώτη 

Δράμα 1959 | Ασπρόμ. | Διάρκεια: 88′. Σκηνοθεσία Γκρ. Τσουχράι με τους: Β. Ιβάτσοφ, Ζ. Προκχορένκο, Α. Μαξίμοβα.

Μια από τις πρώτες σοβιετικές ταινίες που ανέτρεψε τα στερεότυπα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού με τον πικρό ρομαντισμό της. Πρόκειται για ένα αντιηρωικό πολεμικό έπος για τη δυστυχία του πολέμου. Απέσπασε βραβεία στις Κάνες, ενώ τιμήθηκε και με το βραβείο Λένιν. Στην περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο 19χρονος Αλεξέι (ή Αλιόσα) φεύγει με ολιγοήμερη τιμητική άδεια από το μέτωπο και γυρίζει στο σπίτι του μόνο για να δει για λίγο τη μητέρα του. Στο τρένο και ύστερα από περιπέτειες, θα γνωρίσει τη νεαρή Σούρα. Και ενώ τα πρώτα καρδιοχτύπια θα είναι εμφανή, απομένει μόνο μία κίνηση για την επεξήγηση του μυστηρίου του πρωτόγνωρου, τυχαίου έρωτα. Θα προλάβουν, όμως, να το συνειδητοποιήσουν; ο Τσουχράι παντρεύει το ρομαντικό με το δραματικό, την καθημερινότητα με την πραγματική αγάπη, όπως γεννιέται όταν κοιτάς τον άλλο στα μάτια.

Το θερινό Cine Strouga επιστρέφει στην πίσω αυλή

Από αυτή την Πέμπτη επιστρέφει το καθιερωμένο θερινό Cine Strouga στην πίσω αυλή του αυτοδιαχειριζόμενου κοινωνικού χώρου της Στρούγκας, με καλές ταινίες, παγωμένη μπύρα και ανθισμένες βουκαμβίλιες. Το πρόγραμμα της εβδομάδας έχει ως εξής:  

Πέμπτη 5 Ιούνη: Ο ΤΖΟΝΙ ΠΗΡΕ Τ' ΟΠΛΟ ΤΟΥ (1971, διάρκεια 111'), του Ντάλτον Τράμπο. Λίγα λόγια: Ένας στρατιώτης του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου που έχει μεταβληθεί σε φυτό και οι γιατροί διατηρούν ζωντανό σε μια σκοτεινή γωνιά του νοσοκομείου, θυμάται στιγμές της ζωής του, ενώ προσπαθεί ταυτόχρονα να βρει έναν τρόπο επικοινωνίας με το περιβάλλον του.  

Κυριακή 8 Ιούνη: ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ (2010, διάρκεια 130'), του Ντενί Βιλνέβ. Λίγα λόγια: Ακολουθώντας την τελευταία επιθυμία της μητέρας τους, δύο αδέρφια επιχειρούν ένα επίπονο οδοιπορικό στη Μέση Ανατολή για να ερευνήσουν το οικογενειακό τους παρελθόν.  

Οι προβολές αρχίζουν στις 9 και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Νίνα Γεωργιάδου: Το γράμμα

Η πρόσφατη επίκαιρη δουλειά της  Νίνας Γεωργιάδου για τους μετανάστες. Δείτε το! 

Λέει η ίδια:  "...Είναι βασισμένη στα γράμματα του παππού μου, Γεώργιου Κουρμούλη Γεωργιάδη, που άφησε τα τέσσερα δάχτυλα του δεξιού του χεριού στις σιδηροτροχιές της Αμερικής, ως μετανάστης. Σήμερα, που το φάντασμα του φασισμού πλανιέται πάνω απ' την Ευρώπη, ασελγεί, συνολικά πάνω στην ανθρώπινη ουσία αλλά και πάνω στη μεταναστευτική ιστορία του τόπου μας. Όσα ανθρωποειδή τον ακολουθούν, υποδύονται τους καλους πατριώτες και χριστιανούς, φτύνοντας συνολικά την ιστορία του λαού μας και ξεχνώντας τα λόγια του Ιωσήφ προς τον Πιλάτο. 'Δος μοι τούτο τον ξένο, τον εκ βρέφους ως ξένο, ξενωθέντα εν κόσμω. Δος μοι τούτο τον ξένο, όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς τε και ξένους. Δος μοι τούτο τον ξένο, ος, ως ξένος ουκ έχει πού την κεφαλήν κλίναι'. Σήμερα που τα παιδιά μας παίρνουν ξανά το δρόμο της ξενητιάς, πρέπει να αναδείξουμε τη μεταναστευτική μας ιστορία για να αποστομώσουμε τους ξενοφοβικούς, τους ρατσιστές και τους εκκολαπτομένους φασίστες...".

Το Θέατρο του Καταπιεσμένου στο Ναύπλιο

Το Αντιφασιστικό Αντιρατσιστικό Μέτωπο Αργολίδας σε συνεργασία με την Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου, παρουσιάζουν τη συμμετοχική παράσταση Θεάτρου Φόρουμ: 


"Μικρές Σκηνές Καθημερινής Βίας ΙΙ: Μπορεί και να μη γίνει και τίποτα !" το Σάββατο 31 Μαΐου 2014,   7.30 - 10.30 μ.μ. στο Θεατράκι του ΟΣΕ, Ναύπλιο 

Ελεύθερη Είσοδος  

Θα υπάρχει στο χώρο γωνιά δημιουργικής απασχόλησης για παιδιά.  

Λίγα λόγια: Βία, αναδυόμενος φασισμός, ομοφοβία, ρατσισμός, κλιμακούμενες εντάσεις στην καθημερινότητα μιας γειτονιάς μιας σύγχρονης ελληνικής πόλης αποτελούν το πλαίσιο στο οποίο εκτυλίσσεται η παράσταση. Φόβος ως συνέπεια όλων των παραπάνω και απόπειρες αντίδρασης σε αυτόν συνθέτουν τη δράση. «Τι κάνουμε;» είναι το ερώτημα που τίθεται στους θεατές, οι οποίοι καλούνται να αλλάξουν τη ροή της παράστασης και να δοκιμάσουν στην πράξη τις προτάσεις τους. 

Επινόηση-Σκηνοθεσία: Όλη η ομάδα.

Εμψύχωση: Χριστίνα Ζώνιου, Νάγια Μποέμη.

Ζωντανή μουσική: Χάρις Οικονομίδου.

Επιμέλεια κίνησης: Πατρίτσια Λάζου.

Αφίσα: Φραντσέσκο Μορέττι.

Οργάνωση-Επικοινωνία: Μελίνα Πλαστή,

Γιάννα Παπαδοπούλου. 

Παίζουν: Δημήτρης Αποστολόπουλος, Kusha Bahrami, Αλέξανδρος Γκόμεζ, Παντελής Ζαφειρίου, Κατερίνα Καλογερά, Σέργιος Κομπόγιωργας, Πέπη Μαριόλη, Βίκυ Πάντζου, Ήρα Παπαγεωργίου, Γιάννα Παπαδοπούλου, Ναντίνα Τσέκερη, Χρήστος Καρυστινός.

Φεστιβάλ Πολιτιστικών Ομάδων Φ.Ε.Π.Α.

Είμαστε οι Πολιτιστικές Ομάδες της Φοιτητικής Εστίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διοργανώνουμε και φέτος, όπως κάθε χρόνο, το 9ο φεστιβάλ μας το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 13,14 και 15 Ιουνίου στο χώρο των Εστιών, στην Πανεπιστημιούπολη Αθηνών. Το φεστιβάλ στήνεται κάθε χρόνο από τις ίδιες τις πολιτιστικές ομάδες της Εστίας (θεατρικό, 2 χορευτικά τμήματα: λάτιν και παραδοσιακών χορών, χορωδία, κινηματογραφικό, ομάδα μουσικών), χωρίς κανένα οικονομικό αντίκρισμα (είσοδος δωρεάν, κανένας χορηγός, καμία επιχορήγηση από κανένα ίδρυμα ή το Πανεπιστήμιο. 

Γνωριμία με το GarageVibe

Το βίντεο που αναρτούμε, αφορά την προώθηση της αντίληψης που θέλει να ενισχύσει την προσπάθεια να καταστούν υπεύθυνοι οι μουσικοί και στον τομέα της παραγωγής. Κομμάτι μιας συνολικότερης αντίληψης που θέλει τον καλλιτέχνη και τις καλλιτεχνικές ομάδες γενικά, να αναλαμβάνουν -όσο αυτό είναι εφικτό- την ευθύνη και για την παραγωγή του έργου τους. Η τεχνολογία επιτρέπει κάτι τέτιο και είναι πολλές οι αντίστοιχες προσπάθειες. Το ζήτημα είναι και εδώ πολιτικό πια:

Stella Karabakaki - Spasibo dedy za pobedy/Спасибо Деду за Победу (cover)

Το τραγούδι που αναρτούμε είναι ρώσικο και ακούγεται πολύ στη Ρωσία. Έχει αντιφασιστικό πολιτικό στίχο. Διασκευάστηκε από τη Στέλλα Καραμπακάκη. Ακούστε: