Eκδήλωση – συζήτηση με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30

Η λέσχη θεωρίας και πολιτισμού Αναιρέσεις, σας καλεί στην εκδήλωση – συζήτηση μας με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30  (Ιπποκράτους 175 β και Λασκάρεως, Εξάρχεια). Όχι δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά στα πλαίσια παρουσίασης του τελευταίου τεύχους του περιοδικού μας ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ που κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες και θα είναι αφιερωμένο στο θρησκευτικό φαινόμενο, επιλέγουμε να ανοίξουμε την συζήτηση γύρω από την σχέση θρησκείας-εξουσίας στην σύγχρονη Ελλάδα.

Συζητάμε για την σχέση κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα, μια σχέση ιδιαίτερα στενή μιας και από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ο εκκλησιαστικός θεσμός, συγκροτήθηκε ως ένας εθνικοποιητικός-κρατικός θεσμός. Πως φτάσαμε από την «δεξιά του Κυρίου» στις σημερινές τάσεις προσέγγισης της κυβέρνησης με την εκκλησία? Ποιες οι σημερινές πολιτικές προεκτάσεις του ζητήματος? 

Με αφορμή αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα σας καλούμε στην εκδήλωση-συζήτηση μας με ομιλητές: 

• Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας
• Μιχάλης Βουρεκάς, δικηγόρος 

Την Παρασκευή 03/04 στις 22.00 στον χώρο της Λέσχης Αναιρέσεις θα γίνει πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του περιοδικού Αναιρέσεις!

Πολιτική τέχνη σήμερα: Συμβολή στην συζήτηση για την πολιτική τέχνη και την οργανική σύνδεσή της με το κίνημα

Το κείμενο αυτό, αποτελεί την αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην συζήτηση με θέμα «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι», η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο της ημερήσιας πολυ-θεματικής εκδήλωσης της ΤΕΚ στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.

Καταρχήν θα πρέπει να σταθούμε στο ερώτημα αν υπάρχει σήμερα πολιτική τέχνη, ερώτημα το οποίο μας οδηγεί αυτόματα στο ερώτημα περί πολιτικού στη τέχνη. Αν ορίσουμε ως πολιτικό το σύνολο των αξιών με τις οποίες ένας άνθρωπος πορεύεται στη σύγχρονη κοινωνία, αν μιλάμε δηλαδή για το λεγόμενο «τρόπο ζωής» πολιτική τέχνη υπάρχει μαζικά καταρχήν από τους κυρίαρχους (πχ Βανδή, Παντελίδης κλπ.) όπως και από τους «από κάτω», όταν πχ ένα ραπάρισμα ενός πιτσιρικά από τα δυτικά προάστια κρίνει και απορρίπτει τα κυρίαρχα κοινωνικά και πολιτιστικά πρότυπα. Νομίζω όμως ότι τη σημερινή συζήτηση την αφορά το ερώτημα του πολιτικού ως συγκεκριμένης παρέμβασης στα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά ζητήματα της εποχής μας, τις αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις που γεννάνε αυτά και τη τοποθέτηση των ανθρώπων που παράγουν καλλιτεχνικό έργο οποιαδήποτε μορφής και ποιότητας, σε αυτά.

Κάλεσμα σε Κοινή Συνέλευση Πολιτιστικών Εγχειρημάτων

Το Αυτοδιαχειριζομενο Ωδείο καλεί όποια συλλογικότητα, τμήματα αυτών, όλους τους ελευθεριακούς και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους ή μεμονωμένα άτομα που συμφωνούν στα παρακάτω, αλλά και έχουν να προσθέσουν σε αυτά, όλους όσους βλέπουν κομμάτια του εαυτού τους σε αυτό που πιστεύουμε και προτάσσουμε, σε κοινή συνέλευση για τη δημιουργία ενός κοινού δικτύου «μαχητικού καλλιτεχνισμού». Σκοπός μας είναι για αρχή η δημιουργία μιας κοινής συνέλευσης πολιτιστικών εγχειρημάτων, με συχνότητα που θα αποφασιστεί από τους συμμετέχοντες. 

Η στρατευμένη περιπλάνηση της ομάδας "Τζίγκα Βέρτοφ"

ΓΑΛΛΙΑ | 1968-1974 | 4 ΔΟΚΙΜΙΑ

 ΠΡΟΒΟΛΕΣ & ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Μετά τον Μάη του ’68, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο αποκορύφωμα της διασημότητάς του και (ήδη από το 1966) σε μια προσπάθεια να δραπετεύσει από το modus operandi του εμπορικού κινηματογράφου, ασκώντας μέσα από τις ταινίες του οξεία κριτική στους κανόνες αναπαράστασης του αστικού θεάματος και διερευνώντας επίμονα τα προβλήματα της μπρεχτικής αισθητικής, έχοντας από το 1967 σκηνοθετήσει ταινίες που αντανακλούν την έντονη μαρξιστική και μαοϊκή επίδραση που είχε δεχτεί από το κίνημα εκείνης της περιόδου στη Γαλλία, παραιτείται από τον ρόλο του «δημιουργού» και υιοθετεί εκείνον του «εργάτη του κινηματογράφου», προσπαθώντας εις το εξής να κάνει ταινίες με συλλογικό τρόπο. 

Ρεπορτάζ από την ημερήσια πολυθεματική εκδήλωση "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων" στο ΕΜΠΡΟΣ

Η χτεσινή μέρα του 3ου αντιφασιστικού φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο ΕΜΠΡΟΣ, ήταν η ημέρα που είχε αναλάβει η ΤΕΚ, με τον γενικό τίτλο "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων". Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν συζήτηση, θεατρικές παραστάσεις και συναυλία πολιτικού τραγουδιού. Λόγω του ότι η συζήτηση η οποία και αποτέλεσε την έναρξη της ημερήσιας δια-θεματικής εκδήλωσης είχε μπει στις 4 μμ., φοβηθήκαμε πως θα αδικούνταν ακριβώς λόγω της ώρας...

Τετάρτη 25 Μαρτίου: "Which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων": Πολυ-θεματική εκδήλωση της ΤΕΚ

Η ΤΕΚ συμμετέχει στο 3ο αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ την Τετάρτη 25 Μαρτίου, με την ημερήσια πολυ-θεματική εκδήλωση "which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων".

4:00 μμ-6:00 μμ Συζήτηση: «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι»

Συντονισμός Συζήτησης: Αγγελική Τόμπρου
Ομιλητές/αρχικοί εισηγητές:
– Μιχάλης Παπαμακάριος (δημοσιογράφος, συγγραφέας)
– Βασίλης Κουκαλάνι (ηθοποιός, σκηνοθέτης, μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Παραστατικών Τεχνών)
– Παύλος Αναστούλης (μέλος της συλλογικότητας Τέχνη Εν Κινήσει)

7:30 μμ-10 μμ, η ακτιβιστική Ομάδα Θέατρο του Καταπιεσμένου παρουσιάζει τη συμμετοχική παράσταση θεάτρου φόρουμ «Πλην Όμως…»

10:30 μμ, Συναυλία σύγχρονου πολιτικού τραγουδιού*. Παίζουν με σειρά εμφάνισης οι:  
- Παυλέας, Μαρία, Νίκος (JazzMatazz)
- Φράξια 
- Magic de Spell & Γιάννης Παλαμίδας
- Mc Yinka

*Στη συναυλία θα παρευρευθούν και θα απευθύνουν χαιρετισμό συνδικαλιστές από πρωτοβάθμια σωματεία, οι οποίοι θα μεταφέρουν τις εμπειρίες τους, από πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους.

Σας περιμένουμε όλους και όλες!

ΤΕΚ: Μια συμβολή στη συζήτηση για το πως μπορεί ο φασισμός να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά*

*Το κείμενο αυτό θα μοιράζεται στο ΕΜΠΡΟΣ την Τετάρτη 25 Μαρτίου. Αποτελεί δε, καταστάλαγμα συζητήσεων και απολογισμών τόσο εντός της ΤΕΚ, όσο και ευρύτερα.

…Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
 
Το 3ο αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών, είναι πραγματικότητα! Πρόκειται για ένα γόνιμο και ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό εγχείρημα/γεγονός το οποίο μπορεί να συμβάλλει με ουσιαστικό και θετικό τρόπο, στο δυνάμωμα του αντιφασιστικού αγώνα. Μπορεί να συμβάλλει στην συνεργασία των καλλιτεχνών που δεν υποτάσσονται στην σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα της οποίας γέννημα είναι και ο φασισμός. Με αυτό το σκεπτικό ως Τέχνη Εν Κινήσει συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ! Παράλληλα καταθέτουμε και την δική μας αντίληψη/πράξη, ως συμβολή γύρω από την κατανόηση του φασισμού και των αιτιών που τον γεννούν. Όσο πιο ολοκληρωμένα κατανοήσουμε το φασιστικό φαινόμενο, τόσο πιο αποτελεσματικά θα το αντιμετωπίσουμε!

Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο του ακροάματος: Ο πολιτισμός της εκμετάλλευσης

Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ είναι ένα από τα γνωστότερα βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα, που αυτοπροβάλλεται ως εναλλακτικό και ως αλυσίδα που προάγει τον πολιτισμό. Τι    κρύβεται όμως πίσω από αυτό το φτιαχτό προσωπείο;

Στην γενικευμένη επίθεση ενάντια στα εργατικά δικαιώματα που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια, με το πρόσχημα της κρίσης,  η εργοδοσία του ΙΑΝΟΥ δεν έμεινε αμέτοχη.  Πήρε θέση επιτιθέμενου. Κι αυτό γιατί η εξασφάλιση του μέγιστου δυνατού κέρδους εις βάρος της αξιοπρέπειας των εργαζομένων, αποτελεί βασικό στοιχείο του «πολιτισμού» των αφεντικών. 

Γιάννης Μακριδάκης: Δεν θέλω να μου κάνει αφιέρωμα ο «Ιανός»

Παντιέρα

«δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα».

Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων ο γνωστός συγγραφέας, βιοκαλλιεργητής και ενεργός αγωνιστής των κινημάτων Γιάννης Μακριδάκης, σε κείμενο που ανάρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα και εξηγεί του λόγους που αρνήθηκε να παραστεί σε αφιέρωμα για το συγγραφικό του έργο από το βιβλιοπωλείο «Ιανός»
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο:

«Μου τηλεφώνησε ο υπεύθυνος του Ιανού και μου είπε ότι θέλουν να μου κάνουν αφιέρωμα. Έχουν κάνει, είπε, αφιερώματα σε πολλούς γνωστούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, μου τους απαρίθμησε κιόλας έναν προς ένα και μία προς μία και κατόπιν με ρώτησε αν θέλω να πάω κι εγώ, και πότε.

Τον ευχαρίστησα τον άνθρωπο που με σκέφτηκε αλλά του απάντησα ότι έχω ιδεολογικό πρόβλημα με τον Ιανό, δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα ότι δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα.

Με ευχαρίστησε κι αυτός και μου είπε ότι αυτήν ακριβώς την απάντηση περίμενε από μένα…
Καλό αυτό.

Το καταγράφω το περιστατικό επειδή όλα αυτά πρέπει να καταγράφονται. Προς γνώση των πάντων. Διότι αυτό που θίγεται όλα αυτά τα χρόνια είναι η αξιοπρέπειά μας και έχουμε χρέος να την υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο αλλά και να στηρίζουμε έμπρακτα όσους την υπερασπίζονται και όσους δέχονται επιθέσεις επ’ αυτής».

Τετάρτη 25 Μαρτίου: "Which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων": Πολυ-θεματική εκδήλωση της ΤΕΚ