της Νατάσας Κεφαλληνού
«Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με
τους αντάρτες
χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια
κι είναι οι νεκροί, στα ξάγναντα,
πρωτοπανηγυριώτες!»
χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια
κι είναι οι νεκροί, στα ξάγναντα,
πρωτοπανηγυριώτες!»
Άγγελος Σικελιανός
Πολεμάμε και τραγουδάμε ήταν το σύνθημα των ανταρτών του ΕΛΑΣ, πάνω στα βουνά της ελεύθερης Ελλάδας. Τα αντάρτικα τραγούδια που δημιουργήθηκαν και ακούστηκαν στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής εμψύχωσαν και ψυχαγωγούσαν τον λαό και τους αντάρτες, εκφράζοντας το πάθος για την λευτεριά και την ελπίδα για το τέλος του πολέμου, για τη συντριβή των κατακτητών, για τη δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας. Τα τραγούδια αυτά, παραγόμενα πολλές φορές συλλογικά, αποτελούν όψη του λαϊκού πολιτισμού, του πολιτισμού των «από κάτω». Παρακάτω θα δούμε το δεύτερο μέρος (για το Α’ ΜΕΡΟΣ βλ. εδώ) του αφιερώματος στο αντάρτικο τραγούδι, προσπαθώντας να ανιχνεύσουμε τη μουσική και τη θεματολογία τους.