ΟΧΙ: Κείμενο του Μάκη Ζέρβα το οποίο πλαισιώνει τη συλλογή "Μέρες από ατσάλι"

Δυστυχώς δεν έτρεχα γρήγορα, άρχισα να μετανιώνω που ποτέ δεν αθλήθηκα λίγο, αλλά δεν πρόλαβα να το σκεφτώ περισσότερο, ήταν ακριβώς πίσω μου, αισθάνθηκα ένα σπρώξιμο και άρχισα να χάνω την ισορροπία μου, ένιωσα ότι άρχισα να πέφτω, προσπάθησα όμως να κρατηθώ, να μείνω όρθιος, να φύγω, να ξεφύγω. 

Γυρίζω το πρόσωπό μου προς τα πίσω, να τους δω, θέλω ενστικτωδώς να τους δω, αλλά αυτό φέρνει με μία περίεργη κίνηση όλο μου το κορμί προς την άλλη πλευρά, οι ώμοι μου στέκονται ευθεία μπροστά, αλλά τα πόδια μπλέκονται και, αντί να απομακρυνθώ για να τους αποφύγω, βρίσκομαι τώρα λίγα μόνο εκατοστά απέναντί τους, τόσο κοντά τους ώστε θα μπορούσα να νιώσω την ανάσα τους, δεν μπορώ όμως επειδή φοράνε αυτές τις τεράστιες μάσκες που καλύπτουν όλο το πρόσωπό τους, ο αέρας που αναπνέουν περνά μέσα από αυτό το στρογγυλό αλλόκοτο φίλτρο που τους κάνει τρομακτικούς -λες να το έχουν σχεδιάσει επίτηδες για να μας τρομάζει η όψη τους;- και έτσι δεν μπορώ να αισθανθώ τον αέρα που αναπνέουν, όμως είναι κοντά μου, πολύ κοντά μου, (...)

"Τα πρόσωπα της κρίσης": Πίνακες του Μάκη Ζέρβα οι οποίοι περιέχονται στη συλλογή "Μέρες από ατσάλι"!

Στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη 2011 μία απεργία που κράτησε 272 μέρες. Η απεργία αυτή, ίσως η πιο σημαντική για το εργατικό κίνημα από τότε που ξεκίνησε η επίθεση στην εργατική τάξη και όλο τον εργαζόμενο λαό, μετά το ξέσπασμα της τελευταίας καπιταλιστικής κρίσης, έδωσε μια νέα πνοή στις συλλογικές διεκδικήσεις του κόσμου της δουλειάς. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες.Mε αφορμή την πρώτη επέτειο από την έναρξη της ηρωικής απεργίας η Τέχνη Εν Κινήσει παρουσιάζει μια συλλογή από έργα μελών της με τίτλο Μέρες από Ατσάλι.

Επιλέγουμε να δημοσιεύσουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση τους πίνακες του Μάκη Ζέρβα, θεωρώντας πως έχουν και αυτοτελή θέση στη συλλογή!

Μάκης Ζέρβας - Τα πρόσωπα Της Κρίσης (πίνακες)

Συνέντευξη της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 στο Κόκκινο", με αφορμή την έκδοση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι"

Στο πλαίσιο της παρουσίασης της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" αναρτήσαμε τη συνέντευξη μελών της ΤΕΚ στο ρ/σ "105,5 Στο Κόκκινο". Η συνέντευξη δόθηκε στην εκπομπή "δυό γάϊδαροι μαλώναν" στις 12 Ιανουαρίου 2013. Για όσους είναι βιαστικοί βάλτε τον κέρσορα στο 1:02:10. Ακούστε την!

http://stokokkino.gr/ekpompes/dyo-gaidaroi-malonane/2013-01-12.mp3/view

Η Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου (ΘτΚ)

Το θέατρο δεν είναι απλώς ένα συμβάν, 

είναι τρόπος ζωής!

    Είμαστε όλοι ηθοποιοί: το να είσαι πολίτης     

δεν  σημαίνει ότι ζεις σε μια κοινωνία,

σημαίνει ότι την αλλάζεις».

Augusto Boal, (2009)

Η Ακτιβιστική Ομάδα Θεάτρου του Καταπιεσμένου δημιουργήθηκε το Μάιο του 2010 με τη σύγκληση των δύο φορέων, της Διεθνούς Αμνηστίας και της Ώσμωσης, για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Για την ομάδα του ΘτΚ βασικό άξονα και οδηγό αποτελεί το Θέατρο του Καταπιεσμένου του Augusto Boal και τα εργαλεία του. Για το δημιουργό του δεν υπάρχουν θεατές και ηθοποιοί. Κανένας δεν είναι το ένα ή το άλλο, αλλά όλοι είναι και τα δύο μια δεδομένη χρονική στιγμή. Βλέπεις, αλλά συγχρόνως παίζεις γιατί δεν υπάρχει ηθοποιός χωρίς θεατή αφού ο τελευταίος καλείται να γίνει ένα δρων άτομο στη σκηνή".

Διακηρυκτικά: Κείμενο φυσιογνωμίας της ΤΕΚ το οποίο κυκλοφορεί σε τρίπτυχο

Ποιοι είμαστε ; Τι μας ενώνει ; 

Η «Τέχνη Εν Κινήσει» είναι μια καλλιτεχνική συλλογικότητα. Απαρτίζεται από καλλιτέχνες-εργαζόμενους. Η δράση μας άρχισε το καλοκαίρι του 2008 στις γειτονιές Βύρωνα – Παγκρατίου, αλλά σήμερα επεκτείνεται και σε όλη την Αθήνα. Μεμονωμένοι καλλιτέχνες αλλά και συμμετέχοντες σε διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες (μουσικά σχήματα της αθηναϊκής σκηνής, θεατρικές ομάδες κλπ), επιδιώκουμε τη συλλογική δράση, ενάντια στη λογική της «αγοράς». Στην «καλλιτεχνική» μας καθημερινότητα αντιμετωπίζουμε μια σειρά από κοινά προβλήματα: υψηλό κόστος εξοπλισμού, οικονομική αφαίμαξη για τις πρόβες, υποβαθμισμένες υποδομές στους συναυλιακούς χώρους, απαράδεκτες συμπεριφορές από τους ιδιοκτήτες, απώλεια  ελέγχου του καλλιτεχνικού έργου, περιορισμένη προσβασιμότητα στο κοινό, κ.λπ. 

Όλοι σήμερα στο αντιφασιστικό συλαλλητήριο και στη συναυλία!

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου στις 8 μμ, η αντιφασιστική κίνηση στο 7, διοργανώνει αντιφασιστική συναυλία στους Αμπελόκηπους

Η ΤΕΚ στηρίζει και συμμετέχει στην αντιφασιστική συναυλία στο 16ο ΓΕΛ-Γυμνάσιο Πανόρμου. Να είμαστε όλοι εκεί!

MC Yinka - Aθήνα, πόλη Αντιφασιστική

Αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην παρουσίαση της συλλογής "Μέρες από ατσάλι" στη Λέσχη "Αναιρέσεις"

«Στο εργοστάσιο Ασπροπύργου της "Χαλυβουργίας Ελλάδος", ξεκίνησε στις 31 Οκτώβρη 2011 μία απεργία που κράτησε 272 μέρες…. Ο ηρωικός αγώνας των απεργών αλλά και το κύμα αλληλεγγύης που έδειξαν σωματεία εργαζομένων, συλλογικότητες, κοινωνικοί χώροι μα και μεμονωμένα άτομα σε αυτόν, ενέπνευσε και εμάς όχι μόνο ως εργαζόμενους αλλά και ως καλλιτέχνες».

Με αυτά τα λόγια η «Τέχνη εν Κινήσει» παρουσιάζει την συλλογή τραγουδιών Μέρες από Ατσάλι. Η πρωτοβουλία αυτή συνδέει το σήμερα της Ελλάδας της αντίστασης στην εργοδοτική επίθεση και τον εφιάλτη της κρίσης, με ανάλογες στιγμές κοινωνικής και πολιτικής εγρήγορσης τόσο των εργαζομένων όσο και των μουσικών. Κουβαλά στις αποσκευές της, τη παράδοση των τραγουδοποιών των εργατικών αγώνων των αρχών του προηγούμενου αιώνα, του Τζο Χιλ και του Γούντυ Γκάθρι, των συγκροτημάτων του Βρετανικού ροκ που στάθηκαν δίπλα στην ιστορική απεργία των ανθρακωρύχων, φέρνει στην εγχώρια μουσική σκηνή την κουλτούρα του Αμερικάνικου Axis of Justice.
 

Κείμενο της ΤΕΚ για το αντιφασιστικό συλλαλητήριο της 19ης Γενάρη

Ο χειμώνας του 2012-'13 βρίσκει την ελληνική κοινωνία σε διάλυση. Η τεράστια πια ανεργία και η εργασιακή ζούγκλα, το διαλυμένο κοινωνικό κράτος, η τρομερή ανασφάλεια για το αύριο, η αυξανόμενη μετανάστευση -κυρίως της νεολαίας- στο εξωτερικό, ο αποκλεισμός από την κοινωνική ζωή, από τους δημόσιους χώρους, την παιδεία και την τέχνη, η αποξένωση, η λυσσασμένη επίθεση της τριαδικής κυβέρνησης σε δικαιώματα εργαζομένων, λαού και νεολαίας, η αναβάθμιση της κρατικής καταστολής ενάντια στους αγώνες αλλά και σε εστίες αμφισβήτησης, με λίγα λόγια τα κοινωνικά απότοκα της συστημικής καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, συνθέτουν την εικόνα του σήμερα. Είναι αυτό το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον στο οποίο άρχισε να εξαπλώνεται, παίρνοντας πλέον τρομαχτικές διαστάσεις, το αποκρουστικό ναζιστικό-φασιστικό φαινόμενο με κεντρική δύναμη αυτή της εγκληματικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Οι δολοφονικές-συμμορίτικες επιθέσεις σε μετανάστες, σε φοιτητές και αγωνιστές, που αποτελούσαν διαχρονικά τις πρακτικές τους, ακόμα και στα χρόνια που ήταν στο περιθώριο, τείνουν να γίνουν κανόνας σε πολλές περιοχές.