-->
Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): “Intercity 62”

Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): “Intercity 62”

Στίχοι – Κείμενα: ΥπεραστικοίΜουσική: Υπεραστικοί – Παυλέας (JazzMatazz)Ηθοποιοί: Τάσος Ράπτης – Σοφία Κ.Ηχοληψία – Μίξη ήχου: Γιωργής Νταβαρίνος – Παυλέας (JazzMatazz)Ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες, βιολιά, ηλεκτρονικά, programming, φωνητικά, αμανές (αντρική φωνή): σύνθεση και εκτέλεση: Παυλέας (JazzMatazz)Τραγουδοποιία, κλασική κιθάρα, φωνή, φωνητικά: ΥπεραστικοίΕυχαριστούμε την Αγγελική

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Cine Λαμπηδόνα: Μ. Πέμπτη στις 8:30 μμ, προβολή της ταινίας "Ο τελευταίος πειρασμός"

Στο κλίμα των ημερών και με διάθεση κριτικής ματιάς στο φαινόμενο γενικά της θρησκείας -εν προκειμένω του χριστιανισμού- ως ομάδα κινηματογραφικών προβολών του Κοινωνικού Πολιτιστικού Κέντρου Βύρωνα, θα προβάλλουμε την ταινία "Ο τελευταίος πειρασμός" (σκηνοθεσία  Μάρτιν Σκορτσέζε). Η προβολή θα γίνει την Πέμπτη 9 Απριλίου (μεγάλη Πέμπτη) στις 8:30 μμ στη Λαμπηδόνα (άλσος Αγ. Τριάδας-Βύρωνας). Μετά μπορούμε να κάνουμε και μια μικρή συζήτηση για την θρησκεία ως κοινωνικό/ιστορικό φαινόμενο.

Λίγα λόγια:  Ο Χριστός μιας ταινίας η οποία μένει πιστή στο μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, είναι ένας Ιουδαίος μαραγκός που φτιάχνει σταυρούς. Το κάλεσμα του Ιούδα να πάρει ενεργό μέρος στον αγώνα κατά των Ρωμαίων πυροδοτεί μια εσωτερική πάλη. Είναι όντως ο εκλεκτός του Θεού ή ένας ακόμα αλλοπαρμένος που ζητά απεγνωσμένα να πλησιάσει το θείο; Ο Ιησούς θα απαρνηθεί τη σάρκα, θα ζήσει τα γεγονότα που περιγράφουν τα ευαγγέλια και θα βρεθεί στο σταυρό. Όμως, την ώρα της κορύφωσης του δράματος, ο Σατανάς τον δελεάζει μια τελευταία φορά. Σε ένα φευγαλέο όραμα ο Χριστός παντρεύεται τη Μαγδαληνή, αποκτά παιδιά με τις αδελφές του Λάζαρου και στα βαθιά του γεράματα κατηγορείται από τους μαθητές του για προδοσία.

Λίγα λόγια από τον Βασίλη Ραφαηλίδη τα οποία και έγραψε πριν χρόνια: Ο Τελευταίος πειρασμός είναι τελευταίος και για τον Σκορσέζε. Τον πρώτο, τον αντιμετώπισε σε ηλικία 16 ετών, όταν έγκλειστος σε καθολικό σχολείο και έτοιμος να περάσει στην ιερατική σχολή για να γίνει παπάς, αντιμετώπισε ανεπιτυχώς τον πειρασμό του … αυνανισμού, όπως λέει ο ίδιος. Για να διαπιστώσει από έφηβος πως ο δρόμος για τον παράδεισο περνάει απ’ την κόλαση (αρχικά του αυνανισμού), σύμφωνα με μια πάγια και πάντα ισχύουσα αρχή του χριστιανισμού, της μόνης θρησκείας που θεωρεί την αμαρτία προϋπόθεση για την αγιότητα. Πλην του Χριστού, κανείς δεν είναι αναμάρτητος. Και τούτο εξαιτίας του προπατορικού αμαρτήματος που κυοφορεί όλα τα άλλα.[…]

 Ο Τελευταίος πειρασμός λοιπόν είναι μια απ’ ευθείας προσέγγιση του μοντέλου, που απ’ την αρχή της καριέρας του έχει μπροστά του ο χριστιανός Σκορσέζε. Αντί να ασχοληθεί και πάλι με αμαρτωλούς που κερδίζουν μια κάποια ισορροπία δια του μαρτυρίου, πάει κατευθείαν στο μαρτυρήσαντα Θεάνθρωπο, την υπέρτατη παραλλαγή του Οργισμένου ειδώλου. (Ο πυγμάχος Τζέικ Λα Μότα πρέπει να συντριβεί για να εξανθρωπιστεί επιτέλους. Και ο Θεός, επίσης, πρέπει να εξευτελιστεί πλήρως γινόμενος άνθρωπος, προκειμένου να δώσει στον εκπεσμένο άνθρωπο τη δυνατότητα να κερδίσει τον χαμένο παράδεισο. Και στο ένα φιλμ και στο άλλο η τελική συντριβή είναι ταυτόχρονα και μια υπέρτατη νίκη).

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Θεατρική Παράσταση ''Ο Μάρξ στο Σόχο'' στη Λαμπηδόνα

Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα σας προσκαλεί την Κυριακή 5 Απριλίου στις 9 μμ., στην θεατρική παράσταση ''Ο Μάρξ στο Σόχο'' απο την θεατρική ομάδα "Φάντης Μπαστούνι". Στο επίκαιρο θεατρικό του Zinn ο Μαρξ, απαυδισμένος από τις επιθέσεις που δέχεται μετά θάνατον, ζητάει από τις αρμόδιες αρχές του άλλου κόσμου να επιστρέψει στη ζωή για να αποκαταστήσει την αλήθεια. Φτάνει στο Σόχο και, απευθυνόμενος σε ένα σύγχρονο ακροατήριο, μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για τη ζωή του και υπερασπίζεται την επικαιρότητα των ιδεών του.

Μας προκαλεί, λέγοντας: «Δεν αναρωτιέστε γιατί νιώθουν την ανάγκη να με ανακηρύσσουν νεκρό, ξανά και ξανά;
 

Σημείωμα Συγγραφέα: Έγραψα το έργο αυτό μια εποχή που η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης είχε φέρει μια σχεδόν καθολική εφορία στον παραδοσιακό Τύπο και στους πολιτικούς της χώρας: όχι μόνο είχε εξαφανιστεί ο «εχθρός», αλλά και ο ίδιος ο μαρξισμός είχε απωλέσει το κύρος του. Ο καπιταλισμός και η «ελεύθερη αγορά» είχαν θριαμβεύσει. Ο Μαρξ ήταν στ’ αλήθεια νεκρός. Θεώρησα σημαντικό λοιπόν να κάνω σαφές ότι ούτε η Σοβιετική Ένωση ούτε οι άλλες χώρες που αυτοαποκαλούνταν «μαρξιστικές», ενώ είχαν αυταρχικά καθεστώτα, δεν εκπροσωπούσαν την έννοια του σοσιαλισμού όπως την εννοούσε ο Μαρξ.

Θέλησα να παρουσιάσω τον Μαρξ θυμωμένο με τη διαστρέβλωση των θεωριών του και τη σύνδεσή τους με τις σταλινικές ωμότητες. Έκρινα απαραίτητο να περισώσω τον Μαρξ, όχι μόνο από τους ψευτοσοσιαλιστές που εγκαθίδρυσαν αυταρχικά καθεστώτα σε διάφορα σημεία του κόσμου, αλλά και από όλους εκείνους τους συγγραφείς και πολιτικούς στη Δύση που επιχαίρουν για το θρίαμβο του καπιταλισμού.

Ήθελα να δείξω ότι η κριτική που ασκεί ο Μαρξ στον καπιταλισμό παραμένει στην ουσία της ορθή μέχρι σήμερα. Οι αναλύσεις του επιβεβαιώνονται κάθε μέρα στους τίτλους των εφημερίδων.

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

TEK: Πως μπορούμε να ορίσουμε την σύγχρονη πολιτική τέχνη, πως μπορούμε να συμβάλλουμε στην ανάπτυξή της και στην οργανική σύνδεσή της με το κίνημα;

Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ στην συζήτηση με θέμα «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαρτίου στο πλαίσιο της ημερήσιας πολυθεματικής εκδήλωσης στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.

Καταρχήν, οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε, ότι ως Τέχνη Εν Κινήσει προσεγγίζουμε την πολιτική Τέχνη όχι ως θεωρητικοί τέχνης ή ιστορικοί διότι δεν είμαστε τέτοιοι, ούτε και έχουμε το γνωστικό/ακαδημαϊκό υπόβαθρο για κάτι τέτοιο, αλλά ως εργαζόμενοι-καλλιτέχνες. Ως εργαζόμενοι-καλλιτέχνες λοιπόν, προσπαθούμε να συνδυάσουμε τις εργασιακές/κοινωνικές εμπειρίες και βιώματα που έχουμε, με τις καλλιτεχνικές μας δημιουργίες δένοντας τα, με την επιδίωξη μιας τέχνης οργανικά δεμένης με αυτό που ονομάζουμε λαϊκό, εργατικό, νεολαιίστικο κίνημα, τις ανάγκες, τις στοχεύσεις, τα επίδικα που αναδύονται μέσα από την πάλη και τους αγώνες του.

Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

Η περιπέτεια του απρόβλεπτου

του Δημήτρη Χαλάτση

Εδώ και καιρό οι υπηρέτες των μηχανισμών εξουσίας και οι «μηχανικοί» της άρχουσας ιδεολογίας κατασκευάζουν τον κοινωνικό χώρο και τα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης με τα υλικά των νομοτελειών, της αναγκαιότητας και της προσχεδιασμένης κίνησης, προσπαθώντας πάντα να εξοβελίσουν από την πραγματικότητα το αστάθμητο, έτσι ώστε να καθορίζεται εκ των προτέρων το πολιτικό-κοινωνικό πεδίο αντιπαράθεσης χωρίς «εκπλήξεις».

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Eκδήλωση – συζήτηση με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30

Η λέσχη θεωρίας και πολιτισμού Αναιρέσεις, σας καλεί στην εκδήλωση – συζήτηση μας με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30  (Ιπποκράτους 175 β και Λασκάρεως, Εξάρχεια). Όχι δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά στα πλαίσια παρουσίασης του τελευταίου τεύχους του περιοδικού μας ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ που κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες και θα είναι αφιερωμένο στο θρησκευτικό φαινόμενο, επιλέγουμε να ανοίξουμε την συζήτηση γύρω από την σχέση θρησκείας-εξουσίας στην σύγχρονη Ελλάδα.

Συζητάμε για την σχέση κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα, μια σχέση ιδιαίτερα στενή μιας και από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ο εκκλησιαστικός θεσμός, συγκροτήθηκε ως ένας εθνικοποιητικός-κρατικός θεσμός. Πως φτάσαμε από την «δεξιά του Κυρίου» στις σημερινές τάσεις προσέγγισης της κυβέρνησης με την εκκλησία? Ποιες οι σημερινές πολιτικές προεκτάσεις του ζητήματος? 

Με αφορμή αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα σας καλούμε στην εκδήλωση-συζήτηση μας με ομιλητές: 

  • Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας
  • Μιχάλης Βουρεκάς, δικηγόρος 

Την Παρασκευή 03/04 στις 22.00 στον χώρο της Λέσχης Αναιρέσεις θα γίνει πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του περιοδικού Αναιρέσεις!

Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

Πολιτική τέχνη σήμερα: Συμβολή στην συζήτηση για την πολιτική τέχνη και την οργανική σύνδεσή της με το κίνημα

Το κείμενο αυτό, αποτελεί την αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην συζήτηση με θέμα «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι», η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο της ημερήσιας πολυ-θεματικής εκδήλωσης της ΤΕΚ στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.


Καταρχήν θα πρέπει να σταθούμε στο ερώτημα αν υπάρχει σήμερα πολιτική τέχνη, ερώτημα το οποίο μας οδηγεί αυτόματα στο ερώτημα περί πολιτικού στη τέχνη. Αν ορίσουμε ως πολιτικό το σύνολο των αξιών με τις οποίες ένας άνθρωπος πορεύεται στη σύγχρονη κοινωνία, αν μιλάμε δηλαδή για το λεγόμενο «τρόπο ζωής» πολιτική τέχνη υπάρχει μαζικά καταρχήν από τους κυρίαρχους (πχ Βανδή, Παντελίδης κλπ.) όπως και από τους «από κάτω», όταν πχ ένα ραπάρισμα ενός πιτσιρικά από τα δυτικά προάστια κρίνει και απορρίπτει τα κυρίαρχα κοινωνικά και πολιτιστικά πρότυπα. Νομίζω όμως ότι τη σημερινή συζήτηση την αφορά το ερώτημα του πολιτικού ως συγκεκριμένης παρέμβασης στα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά ζητήματα της εποχής μας, τις αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις που γεννάνε αυτά και τη τοποθέτηση των ανθρώπων που παράγουν καλλιτεχνικό έργο οποιαδήποτε μορφής και ποιότητας, σε αυτά.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2015

Κάλεσμα σε Κοινή Συνέλευση Πολιτιστικών Εγχειρημάτων

Το Αυτοδιαχειριζομενο Ωδείο καλεί όποια συλλογικότητα, τμήματα αυτών, όλους τους ελευθεριακούς και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους ή μεμονωμένα άτομα που συμφωνούν στα παρακάτω, αλλά και έχουν να προσθέσουν σε αυτά, όλους όσους βλέπουν κομμάτια του εαυτού τους σε αυτό που πιστεύουμε και προτάσσουμε, σε κοινή συνέλευση για τη δημιουργία ενός κοινού δικτύου «μαχητικού καλλιτεχνισμού». Σκοπός μας είναι για αρχή η δημιουργία μιας κοινής συνέλευσης πολιτιστικών εγχειρημάτων, με συχνότητα που θα αποφασιστεί από τους συμμετέχοντες. 

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

Η στρατευμένη περιπλάνηση της ομάδας "Τζίγκα Βέρτοφ"

ΓΑΛΛΙΑ | 1968-1974 | 4 ΔΟΚΙΜΙΑ

 ΠΡΟΒΟΛΕΣ & ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Μετά τον Μάη του ’68, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο αποκορύφωμα της διασημότητάς του και (ήδη από το 1966) σε μια προσπάθεια να δραπετεύσει από το modus operandi του εμπορικού κινηματογράφου, ασκώντας μέσα από τις ταινίες του οξεία κριτική στους κανόνες αναπαράστασης του αστικού θεάματος και διερευνώντας επίμονα τα προβλήματα της μπρεχτικής αισθητικής, έχοντας από το 1967 σκηνοθετήσει ταινίες που αντανακλούν την έντονη μαρξιστική και μαοϊκή επίδραση που είχε δεχτεί από το κίνημα εκείνης της περιόδου στη Γαλλία, παραιτείται από τον ρόλο του «δημιουργού» και υιοθετεί εκείνον του «εργάτη του κινηματογράφου», προσπαθώντας εις το εξής να κάνει ταινίες με συλλογικό τρόπο. 

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Ρεπορτάζ από την ημερήσια πολυθεματική εκδήλωση "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων" στο ΕΜΠΡΟΣ

Η χτεσινή μέρα του 3ου αντιφασιστικού φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο ΕΜΠΡΟΣ, ήταν η ημέρα που είχε αναλάβει η ΤΕΚ, με τον γενικό τίτλο "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων". Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν συζήτηση, θεατρικές παραστάσεις και συναυλία πολιτικού τραγουδιού. Λόγω του ότι η συζήτηση η οποία και αποτέλεσε την έναρξη της ημερήσιας δια-θεματικής εκδήλωσης είχε μπει στις 4 μμ., φοβηθήκαμε πως θα αδικούνταν ακριβώς λόγω της ώρας...

Τρίτη 24 Μαρτίου 2015

Τετάρτη 25 Μαρτίου: "Which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων": Πολυ-θεματική εκδήλωση της ΤΕΚ

Η ΤΕΚ συμμετέχει στο 3ο αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ την Τετάρτη 25 Μαρτίου, με την ημερήσια πολυ-θεματική εκδήλωση "which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων".

4:00 μμ-6:00 μμ Συζήτηση: «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι»

Συντονισμός Συζήτησης: Αγγελική Τόμπρου
Ομιλητές/αρχικοί εισηγητές:
– Μιχάλης Παπαμακάριος (δημοσιογράφος, συγγραφέας)
– Βασίλης Κουκαλάνι (ηθοποιός, σκηνοθέτης, μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Παραστατικών Τεχνών)
– Παύλος Αναστούλης (μέλος της συλλογικότητας Τέχνη Εν Κινήσει)

7:30 μμ-10 μμ, η ακτιβιστική Ομάδα Θέατρο του Καταπιεσμένου παρουσιάζει τη συμμετοχική παράσταση θεάτρου φόρουμ «Πλην Όμως…»

10:30 μμ, Συναυλία σύγχρονου πολιτικού τραγουδιού*. Παίζουν με σειρά εμφάνισης οι:
 
- Παυλέας, Μαρία, Νίκος (JazzMatazz)
- Φράξια 
- Magic de Spell & Γιάννης Παλαμίδας
- Mc Yinka

*Στη συναυλία θα παρευρευθούν και θα απευθύνουν χαιρετισμό συνδικαλιστές από πρωτοβάθμια σωματεία, οι οποίοι θα μεταφέρουν τις εμπειρίες τους, από πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους.

Σας περιμένουμε όλους και όλες!