Αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ στην συζήτηση που διοργάνωσε ο χιπ-χοπ καφενές, στην εργατική λέσχη Περιστερίου.

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου με πρωτοβουλία του χιπ-χοπ καφενέ πραγματοποιήθηκε στην εργατική λέσχη Περιστερίου, εκδήλωση/συζήτηση με θέμα "Το στήσιμο δομών στην τέχνη από τους από κάτω”. Η εκδήλωση είχε πολύ καλή συμμετοχή από θέμα κόσμου και η συζήτηση κράτησε πάνω από 2 ώρες. Στην εκδήλωση συμμετείχαν στο πάνελ η καλλιτεχνική κολλεκτίβα “Θέατρο Δρόμου” και η ΤΕΚ. Αναδημοσιεύουμε την αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ:

Καλησπέρα. Εκπροσωπώντας την ΤΕΚ θα ήθελα να ευχαριστήσω την Εργατική Λέσχη Περιστερίου για την πρόσκληση, την οποία με χαρά αποδεχτήκαμε, καθώς θεωρούμε πως μια τέτοια πρωτοβουλία μας εκφράζει και κινείται στα ίδια μήκη κύματος με τη δική μας πορεία. Βρίσκομαι εδώ για να σας κάνω αφενος γνωστή την ομάδα στην οποία συμμετέχω αλλά και για να σας περιγράψω συνοπτικά τη μορφή και τη δράση της.

Η ΤΕΚ είναι μία συλλογικότητα εργαζομένων/καλλιτεχνών, η δράση της οποίας είχε ως χρονική αφετηρία το 2008 με επίκεντρο το Βύρωνα και τις γειτνιάζουσες προς αυτόν περιοχές, αν και σήμερα εκτείνεται σε όλη την Αθήνα. Στους κόλπους της ομάδας γίνονται δεκτά μέλη τα οποία συμμετέχουν στην καλλιτεχνική παραγωγική διαδικασία, με την προϋπόθεση της ιδεολογικής σύμπνοιας προς έναν ορίζοντα συλλογικής δράσης, ενάντια στη λογική της «αγοράς».  

Εκ του διακηρυκτικού κειμένου αρχών της ΤΕΚ, συνοπτικά σας αναφέρω τις θέσεις μας: 

«Στην καπιταλιστική κοινωνία, παρατηρούμε πως η τέχνη γίνεται εμπόρευμα με σκοπό το κέρδος, ο καλλιτέχνης με τη σειρά του ένας καταπιεσμένος εργαζόμενος, που πολλές φορές, ίσως και ασυναίσθητα, αναπαράγει κυρίαρχες αστικές αντιλήψεις. Δηλητηριασμένος με τη ψευδο-λογική της ανέλιξης και της καταξίωσης καταντά εν τέλει ένας καριερίστας που θα πατήσει επί πτωμάτων ώστε να τύχει αποδοχής, με σκοπό την ένταξή του στο λεγόμενο star system, το οποίο τεχνηέντως καλλιεργείται από τα ΜΜΕ. Με τον τρόπο αυτό, η καλλιτεχνική παραγωγή γίνεται απλά ένα όχημα εισχώρησης σε μία κάστα «αστέρων» αποκομμένη από την κοινωνία (αλλά συντηρούμενη από αυτήν), με μοναδικά θύματα την ίδια την τέχνη -η οποία υποβαθμίζεται με τόσο χυδαίο τρόπο ώστε τελικά να μην μοιάζει καν με τέχνη- αλλά και την ίδια την κοινωνία.

 Με την ύπαρξή μας και με τις δράσεις μας στοχεύουμε στην αφύπνιση της κοινωνίας και στην ανάδειξη του καλλιτέχνη ως οργανικού και αναπόσπαστου μέρους αυτής. Οραματιζόμαστε μία μορφή τέχνης που θα παράγεται από τους «από κάτω», αδιαμεσολάβητα και χωρίς εμπορευματικού χαρακτήρα σκοπιμότητες, με τελικό σκοπό να εμπνεύσει, να συμπαρασταθεί, να επηρεάσει και να εμψυχώσει όλους όσοι μάχονται για τα αναφαίρετα δικαιώματά τους».

Σχετικά με τις δράσεις μας και με το πώς αξιοποιούμε τα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας μας τα οποία μόλις περιέγραψα, η ΤΕΚ έχει ανά καιρούς οργανώσει πολλών ειδών δράσεις, με αποκορύφωμα αυτών τη διοργάνωση φεστιβάλ με εναλλακτικό - αντιεμπορευματικό χαρακτήρα. Μέσα από αυτά επιδιώκουμε την κατάργηση, στην πράξη, του ανταγωνισμού ανάμεσα στους καλλιτέχνες. Αυτό φαίνετα ξεκάθαρα και από το γεγονός ότι τα φεστιβάλ σχεδιάζονται, στήνονται και υλοποιούνται εξ ολοκλήρου από τους ίδιους τους συμμετέχοντες στη βάση της ισοτιμίας. Σε μια προσπάθεια να αμβλυνθεί η αντίθεση χειρωνακτικής - πνευματικής εργασίας, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες «κατεβαίνουν από το βάθρο τους» και συμμετέχουν σε όλα τα καθήκοντα: κουβαλάνε ηχεία, ενισχυτές, φώτα, τα όργανά τους, και την όρεξή τους για να κάτσουν στο bar, να σφουγγαρίσουν, και να ξεστήσουν όλο το φεστιβάλ.

Αν και προτάσσεται η αυτοοργάνωση δεν έρχεται σε δεύτερη μοίρα η διασφάλιση της ποιότητας των υλικοτεχνικών υποδομών: προσπαθούμε να παρέχουμε στους καλλιτέχνες τα μέσα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα παραγωγής και ανάδειξης της δουλειάς τους, γιατί για εμάς ο σεβασμός στο καλλιτεχνικό έργο δεν αφορά μόνο στο περιεχόμενο αλλά και στη μορφή του.

Όσον αφορά στην οικονομική ενίσχυση της προσπάθειάς μας αυτή λαμβάνει χώρα με τρόπο προαιρετικό. Στα τελευταία φεστιβάλ μας δεν υπήρχε αντίτιμο εισιτηρίου, παρά μόνο προαιρετική οικονομική ενίσχυση, ενώ το ίδιο γίνεται και στο bar, όταν οι συνθήκες το ευνοούν. Προσπαθούμε εν ολίγοις με κάθε δυνατό τρόπο να αποσυνδεθούμε με την κυρίαρχη λογική του «μαγαζιού» και με αυτή το σκεπτικό δεν δεχόμαστε σπόνσορες, διαφημίσεις κλπ.

Αν και όπως σας είπα το φεστιβάλ της ΤΕΚ αποτελεί το κορυφαίο γεγονός, η δράση μας δεν σταματάει εκεί. Προσπαθούμε, όταν είναι εφικτό, να συμμετέχουμε σε πλαίσιο δράσεων γειτονιάς, όταν αυτό εξυπηρετεί την ανάπτυξη μορφών τέχνης από τα κάτω, όπως πχ συναυλίες, θεατρικά, παρουσιάσεις/συζητήσεις κλπ. Ανάλογες εκδηλώσεις έχουμε κάνει στο Βύρωνα (Λαμπηδόνα), στο Περιστέρι (εργατική Λέσχη), στο Μεταξουργείο (αντιφασιστική πρωτοβουλία) κλπ.

Επίσης, αν και δεν είμαστε σωματείο, προσπαθούμε ενίοτε να συμπράττουμε με ορισμένα από αυτά, με σκοπό την άμεση σύνδεσή μας με εργατόκοσμο. Κατά το παρελθόν έχουμε βρεθεί, μέσω καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, δίπλα στο πλευρό απεργών, πχ. στη ΔΕΗ, στην κατάληψη στο υπουργείο Υγείας, στους χαλυβουργούς, κλπ.

Εκτός από εκδηλώσεις, έχουμε στο παρελθόν προβεί σε εκδόσεις καλλιτεχνικών συλλογών, όπως για παράδειγμα της καλλιτεχνικής συλλογής «Μέρες από Ατσάλι» -προς τιμήν του αγώνα των χαλυβουργών- αλλά και της αντιφασιστικής συλλογής «Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισε τον». Επίσης, να σας αναφέρω πως στην παρούσα χρονική περίοδο, ασχολούμαστε με την έκδοση καλλιτεχνικής συλλογής υπέρ του αγώνα του παλαιστινιακού λαού.

Τέλος, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η συλλογικότητά μας, όλες οι αποφάσεις που λαμβάνονται είναι προϊόν της γενικής συνέλευσης των μελών της ΤΕΚ, η οποία λαμβάνει χώρα σε δεκαπενθήμερη, συνήθως, βάση. Η οικονομική μας ενίσχυση γίνεται κυρίως μέσω μηνιαίων συνδρομών που υποχρεούμαστε να καταβάλλουμε, αλλά και μέσω οικονομικής ενίσχυσης που δεχόμαστε από όσους επιθυμούν να βοηθήσουν στον αγώνα μας, ο οποίος οραματίζεται μία τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων. Σας ευχαριστώ πολύ για την προσοχή σας.