Το κείμενο αυτό αποτέλεσε την αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ στην συζήτηση με θέμα «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 25 Μαρτίου στο πλαίσιο της ημερήσιας πολυθεματικής εκδήλωσης στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.
Καταρχήν, οφείλουμε να αποσαφηνίσουμε, ότι ως Τέχνη Εν Κινήσει προσεγγίζουμε την πολιτική Τέχνη όχι ως θεωρητικοί τέχνης ή ιστορικοί διότι δεν είμαστε τέτοιοι, ούτε και έχουμε το γνωστικό/ακαδημαϊκό υπόβαθρο για κάτι τέτοιο, αλλά ως εργαζόμενοι-καλλιτέχνες. Ως εργαζόμενοι-καλλιτέχνες λοιπόν, προσπαθούμε να συνδυάσουμε τις εργασιακές/κοινωνικές εμπειρίες και βιώματα που έχουμε, με τις καλλιτεχνικές μας δημιουργίες δένοντας τα, με την επιδίωξη μιας τέχνης οργανικά δεμένης με αυτό που ονομάζουμε λαϊκό, εργατικό, νεολαιίστικο κίνημα, τις ανάγκες, τις στοχεύσεις, τα επίδικα που αναδύονται μέσα από την πάλη και τους αγώνες του.









