Η περιπέτεια του απρόβλεπτου

του Δημήτρη Χαλάτση

Εδώ και καιρό οι υπηρέτες των μηχανισμών εξουσίας και οι «μηχανικοί» της άρχουσας ιδεολογίας κατασκευάζουν τον κοινωνικό χώρο και τα πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης με τα υλικά των νομοτελειών, της αναγκαιότητας και της προσχεδιασμένης κίνησης, προσπαθώντας πάντα να εξοβελίσουν από την πραγματικότητα το αστάθμητο, έτσι ώστε να καθορίζεται εκ των προτέρων το πολιτικό-κοινωνικό πεδίο αντιπαράθεσης χωρίς «εκπλήξεις».

Eκδήλωση – συζήτηση με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30

Η λέσχη θεωρίας και πολιτισμού Αναιρέσεις, σας καλεί στην εκδήλωση – συζήτηση μας με τίτλο ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ, την Τετάρτη 01 Απριλίου στις 19.30  (Ιπποκράτους 175 β και Λασκάρεως, Εξάρχεια). Όχι δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο, αλλά στα πλαίσια παρουσίασης του τελευταίου τεύχους του περιοδικού μας ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ που κυκλοφορεί τις επόμενες μέρες και θα είναι αφιερωμένο στο θρησκευτικό φαινόμενο, επιλέγουμε να ανοίξουμε την συζήτηση γύρω από την σχέση θρησκείας-εξουσίας στην σύγχρονη Ελλάδα.

Συζητάμε για την σχέση κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα, μια σχέση ιδιαίτερα στενή μιας και από την ίδρυση του ελληνικού κράτους ο εκκλησιαστικός θεσμός, συγκροτήθηκε ως ένας εθνικοποιητικός-κρατικός θεσμός. Πως φτάσαμε από την «δεξιά του Κυρίου» στις σημερινές τάσεις προσέγγισης της κυβέρνησης με την εκκλησία? Ποιες οι σημερινές πολιτικές προεκτάσεις του ζητήματος? 

Με αφορμή αυτά και ακόμα περισσότερα ερωτήματα σας καλούμε στην εκδήλωση-συζήτηση μας με ομιλητές: 

• Σάββας Μιχαήλ, συγγραφέας
• Μιχάλης Βουρεκάς, δικηγόρος 

Την Παρασκευή 03/04 στις 22.00 στον χώρο της Λέσχης Αναιρέσεις θα γίνει πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης του περιοδικού Αναιρέσεις!

Πολιτική τέχνη σήμερα: Συμβολή στην συζήτηση για την πολιτική τέχνη και την οργανική σύνδεσή της με το κίνημα

Το κείμενο αυτό, αποτελεί την αρχική τοποθέτηση του Μιχάλη Παπαμακάριου στην συζήτηση με θέμα «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι», η οποία διοργανώθηκε στο πλαίσιο της ημερήσιας πολυ-θεματικής εκδήλωσης της ΤΕΚ στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.

Καταρχήν θα πρέπει να σταθούμε στο ερώτημα αν υπάρχει σήμερα πολιτική τέχνη, ερώτημα το οποίο μας οδηγεί αυτόματα στο ερώτημα περί πολιτικού στη τέχνη. Αν ορίσουμε ως πολιτικό το σύνολο των αξιών με τις οποίες ένας άνθρωπος πορεύεται στη σύγχρονη κοινωνία, αν μιλάμε δηλαδή για το λεγόμενο «τρόπο ζωής» πολιτική τέχνη υπάρχει μαζικά καταρχήν από τους κυρίαρχους (πχ Βανδή, Παντελίδης κλπ.) όπως και από τους «από κάτω», όταν πχ ένα ραπάρισμα ενός πιτσιρικά από τα δυτικά προάστια κρίνει και απορρίπτει τα κυρίαρχα κοινωνικά και πολιτιστικά πρότυπα. Νομίζω όμως ότι τη σημερινή συζήτηση την αφορά το ερώτημα του πολιτικού ως συγκεκριμένης παρέμβασης στα μεγάλα κοινωνικά, πολιτικά και πολιτισμικά ζητήματα της εποχής μας, τις αντιπαραθέσεις και συγκρούσεις που γεννάνε αυτά και τη τοποθέτηση των ανθρώπων που παράγουν καλλιτεχνικό έργο οποιαδήποτε μορφής και ποιότητας, σε αυτά.

Κάλεσμα σε Κοινή Συνέλευση Πολιτιστικών Εγχειρημάτων

Το Αυτοδιαχειριζομενο Ωδείο καλεί όποια συλλογικότητα, τμήματα αυτών, όλους τους ελευθεριακούς και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους ή μεμονωμένα άτομα που συμφωνούν στα παρακάτω, αλλά και έχουν να προσθέσουν σε αυτά, όλους όσους βλέπουν κομμάτια του εαυτού τους σε αυτό που πιστεύουμε και προτάσσουμε, σε κοινή συνέλευση για τη δημιουργία ενός κοινού δικτύου «μαχητικού καλλιτεχνισμού». Σκοπός μας είναι για αρχή η δημιουργία μιας κοινής συνέλευσης πολιτιστικών εγχειρημάτων, με συχνότητα που θα αποφασιστεί από τους συμμετέχοντες. 

Η στρατευμένη περιπλάνηση της ομάδας "Τζίγκα Βέρτοφ"

ΓΑΛΛΙΑ | 1968-1974 | 4 ΔΟΚΙΜΙΑ

 ΠΡΟΒΟΛΕΣ & ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Μετά τον Μάη του ’68, ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ, στο αποκορύφωμα της διασημότητάς του και (ήδη από το 1966) σε μια προσπάθεια να δραπετεύσει από το modus operandi του εμπορικού κινηματογράφου, ασκώντας μέσα από τις ταινίες του οξεία κριτική στους κανόνες αναπαράστασης του αστικού θεάματος και διερευνώντας επίμονα τα προβλήματα της μπρεχτικής αισθητικής, έχοντας από το 1967 σκηνοθετήσει ταινίες που αντανακλούν την έντονη μαρξιστική και μαοϊκή επίδραση που είχε δεχτεί από το κίνημα εκείνης της περιόδου στη Γαλλία, παραιτείται από τον ρόλο του «δημιουργού» και υιοθετεί εκείνον του «εργάτη του κινηματογράφου», προσπαθώντας εις το εξής να κάνει ταινίες με συλλογικό τρόπο. 

Ρεπορτάζ από την ημερήσια πολυθεματική εκδήλωση "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων" στο ΕΜΠΡΟΣ

Η χτεσινή μέρα του 3ου αντιφασιστικού φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο ΕΜΠΡΟΣ, ήταν η ημέρα που είχε αναλάβει η ΤΕΚ, με τον γενικό τίτλο "which side are you on/για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων". Στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιήθηκαν συζήτηση, θεατρικές παραστάσεις και συναυλία πολιτικού τραγουδιού. Λόγω του ότι η συζήτηση η οποία και αποτέλεσε την έναρξη της ημερήσιας δια-θεματικής εκδήλωσης είχε μπει στις 4 μμ., φοβηθήκαμε πως θα αδικούνταν ακριβώς λόγω της ώρας...

Τετάρτη 25 Μαρτίου: "Which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων": Πολυ-θεματική εκδήλωση της ΤΕΚ

Η ΤΕΚ συμμετέχει στο 3ο αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ την Τετάρτη 25 Μαρτίου, με την ημερήσια πολυ-θεματική εκδήλωση "which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων".

4:00 μμ-6:00 μμ Συζήτηση: «Σύγχρονη πολιτική τέχνη: πώς θα γίνουμε κοινωνικά παρεμβατικοί & πολιτικά επικίνδυνοι»

Συντονισμός Συζήτησης: Αγγελική Τόμπρου
Ομιλητές/αρχικοί εισηγητές:
– Μιχάλης Παπαμακάριος (δημοσιογράφος, συγγραφέας)
– Βασίλης Κουκαλάνι (ηθοποιός, σκηνοθέτης, μέλος της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Παραστατικών Τεχνών)
– Παύλος Αναστούλης (μέλος της συλλογικότητας Τέχνη Εν Κινήσει)

7:30 μμ-10 μμ, η ακτιβιστική Ομάδα Θέατρο του Καταπιεσμένου παρουσιάζει τη συμμετοχική παράσταση θεάτρου φόρουμ «Πλην Όμως…»

10:30 μμ, Συναυλία σύγχρονου πολιτικού τραγουδιού*. Παίζουν με σειρά εμφάνισης οι:  
- Παυλέας, Μαρία, Νίκος (JazzMatazz)
- Φράξια 
- Magic de Spell & Γιάννης Παλαμίδας
- Mc Yinka

*Στη συναυλία θα παρευρευθούν και θα απευθύνουν χαιρετισμό συνδικαλιστές από πρωτοβάθμια σωματεία, οι οποίοι θα μεταφέρουν τις εμπειρίες τους, από πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις των σωματείων τους.

Σας περιμένουμε όλους και όλες!

ΤΕΚ: Μια συμβολή στη συζήτηση για το πως μπορεί ο φασισμός να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά*

*Το κείμενο αυτό θα μοιράζεται στο ΕΜΠΡΟΣ την Τετάρτη 25 Μαρτίου. Αποτελεί δε, καταστάλαγμα συζητήσεων και απολογισμών τόσο εντός της ΤΕΚ, όσο και ευρύτερα.

…Δε θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!
 
Το 3ο αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών, είναι πραγματικότητα! Πρόκειται για ένα γόνιμο και ελπιδοφόρο καλλιτεχνικό εγχείρημα/γεγονός το οποίο μπορεί να συμβάλλει με ουσιαστικό και θετικό τρόπο, στο δυνάμωμα του αντιφασιστικού αγώνα. Μπορεί να συμβάλλει στην συνεργασία των καλλιτεχνών που δεν υποτάσσονται στην σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα της οποίας γέννημα είναι και ο φασισμός. Με αυτό το σκεπτικό ως Τέχνη Εν Κινήσει συμμετέχουμε στις εκδηλώσεις του φεστιβάλ! Παράλληλα καταθέτουμε και την δική μας αντίληψη/πράξη, ως συμβολή γύρω από την κατανόηση του φασισμού και των αιτιών που τον γεννούν. Όσο πιο ολοκληρωμένα κατανοήσουμε το φασιστικό φαινόμενο, τόσο πιο αποτελεσματικά θα το αντιμετωπίσουμε!

Σωματείο βάσης εργαζομένων στο χώρο του ακροάματος: Ο πολιτισμός της εκμετάλλευσης

Το βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ είναι ένα από τα γνωστότερα βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα, που αυτοπροβάλλεται ως εναλλακτικό και ως αλυσίδα που προάγει τον πολιτισμό. Τι    κρύβεται όμως πίσω από αυτό το φτιαχτό προσωπείο;

Στην γενικευμένη επίθεση ενάντια στα εργατικά δικαιώματα που πραγματοποιείται τα τελευταία χρόνια, με το πρόσχημα της κρίσης,  η εργοδοσία του ΙΑΝΟΥ δεν έμεινε αμέτοχη.  Πήρε θέση επιτιθέμενου. Κι αυτό γιατί η εξασφάλιση του μέγιστου δυνατού κέρδους εις βάρος της αξιοπρέπειας των εργαζομένων, αποτελεί βασικό στοιχείο του «πολιτισμού» των αφεντικών. 

Γιάννης Μακριδάκης: Δεν θέλω να μου κάνει αφιέρωμα ο «Ιανός»

Παντιέρα

«δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα».

Αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων ο γνωστός συγγραφέας, βιοκαλλιεργητής και ενεργός αγωνιστής των κινημάτων Γιάννης Μακριδάκης, σε κείμενο που ανάρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα και εξηγεί του λόγους που αρνήθηκε να παραστεί σε αφιέρωμα για το συγγραφικό του έργο από το βιβλιοπωλείο «Ιανός»
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο:

«Μου τηλεφώνησε ο υπεύθυνος του Ιανού και μου είπε ότι θέλουν να μου κάνουν αφιέρωμα. Έχουν κάνει, είπε, αφιερώματα σε πολλούς γνωστούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, μου τους απαρίθμησε κιόλας έναν προς ένα και μία προς μία και κατόπιν με ρώτησε αν θέλω να πάω κι εγώ, και πότε.

Τον ευχαρίστησα τον άνθρωπο που με σκέφτηκε αλλά του απάντησα ότι έχω ιδεολογικό πρόβλημα με τον Ιανό, δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα ότι δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα.

Με ευχαρίστησε κι αυτός και μου είπε ότι αυτήν ακριβώς την απάντηση περίμενε από μένα…
Καλό αυτό.

Το καταγράφω το περιστατικό επειδή όλα αυτά πρέπει να καταγράφονται. Προς γνώση των πάντων. Διότι αυτό που θίγεται όλα αυτά τα χρόνια είναι η αξιοπρέπειά μας και έχουμε χρέος να την υπερασπιζόμαστε με κάθε τρόπο αλλά και να στηρίζουμε έμπρακτα όσους την υπερασπίζονται και όσους δέχονται επιθέσεις επ’ αυτής».

Τετάρτη 25 Μαρτίου: "Which side are you on: Για μια τέχνη αντίστασης στο πλευρό των εργαζομένων": Πολυ-θεματική εκδήλωση της ΤΕΚ

3ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ: ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Tο πρόγραμμα του 3ου Αντιφαστιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών που θα διεξαχθεί από 19 έως 29 Μαρτίου 2015 στο ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ. 

ΠΕΜΠΤΗ 19/3 

18.30 «Η Έξοδος» | Ομάδα Άνιμα 20.00 «Ο κύκλος των «μάταιων» πράξεων» του Σπύρου Τζόκα | Ομάδα Πείρα(γ)μα 21.00 Πολυφωνικό Σύνολο Χαονία (στο φουαγιέ και έξω) 21.00 Milonga από το εργαστηρι χορού Danzarín (πλ. Αγ. αναργύρων, έξω από το ΕΜΠΡΟΣ) 21.30  «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δυο» | Ομάδα ΙΔΕΑ
23.00 Δε Variete των Μάκη Παπαδημητρατου & Αντώνη Τσιοτσιόπουλου + guest Φοίβος Δεληβοριάς 

Συνέντευξη των Lavalanche στο School of Rock

School of Rock

του Γιώργου Μεσσολογγίτη

Παιδιά καταρχάς ευχαριστώ για το ταξιδάκι που μου προσφέρατε. Αν θέλετε συστηθείτε στο κοινό του School of Rock.

 Κι εμείς σας ευχαριστούμε ιδιαιτέρως για τη φιλοξενία και τα καλά σας λόγια! Είμαστε οι Lavalanche, μια τετραμελής μπάντα, με έδρα την Αθήνα. Ο ήχος μας εφάπτεται, σε μια ευρύτερη έννοια, με αυτόν της post metal σκηνής ενώ σαν είδος θα το τοποθετούσαμε σε κάποιο από τα σύνορα της progressive μουσικής.  

Τι σημαίνει το όνομα της μπάντας; Πως προέκυψε; 

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη ιστορία πίσω από το όνομα, είναι η αλήθεια. Προέκυψε ύστερα από αρκετή αναζήτηση, ψάχναμε κάτι εύηχο και νοηματικά εύστοχο, οπότε όταν ακούσαμε τη λέξη avalanche (χιονοστιβάδα) θεωρήσαμε πως ικανοποιούνταν και τα δύο κριτήρια που είχαμε θέσει. Όμως στη συνέχεια μας άρεσε και λέξη lava, ούσα μικρή και …ορμητική. Έτσι, εξετάσαμε το ενδεχόμενο κάποιου συνδυασμού αυτών των δύο και εν τέλει χαρήκαμε αρκετά όταν συνειδητοποιήσαμε ότι απαιτούνταν μία απλή πρόσθεση του ‘l’ στο ‘avalanche’ ώστε να έχουμε και τα δύο!

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ: Ανακοίνωση-κάλεσμα

Σαπφούς 10 – Αθήνα, τηλ.: 210.3213694, 210.3215246, φαξ : 210.3240827

e-mail : pmu@pmu.gr

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΛΕΣΜΑ 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι: Προχθές Τετάρτη 11 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε η Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας με θέμα τον σχεδιασμό της δράσης του Σωματείου για το επόμενο διάστημα. Έγινε πλούσια συζήτηση, ήρθε εμπειρία από τις δυσκολίες που υπάρχουν στους διάφορους χώρους (Μουσικά Σύνολα Δήμων, ΕΡΤ, ελεύθερο επάγγελμα). Από την συζήτηση αναδείχθηκε η θετική εμπειρία από τις μέχρι τώρα παρεμβάσεις του Σωματείου στους εργασιακούς χώρους αλλά και η ανάγκη να απλωθεί η δράση μας, να σταθεροποιηθεί η παρέμβασή μας σε κάθε χώρο που εργάζονται μουσικοί. 

Δημόσια δήλωση: Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους που καταγγέλουν την αλυσίδα "πολιτισμού" ΙΑΝΟΣ

Η ΤΕΚ συνυπογράφει την δημόσια δήλωση αλληλεγγύης στο σωματείο/σύλλογο βιβλιοϋπαλλήλων και τους εργαζόμενους που αντιστέκονται στην βαρβαρότητα της αλυσίδας "πολιτισμού" ΙΑΝΟΣ:

Εμείς οι παρακάτω υπογράφοντες που με τον ένα ή άλλο τρόπο υπηρετούμε τις τέχνες, τις επιστήμες και τον πολιτισμό, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα που δίνουν οι βιβλιοϋπάλληλοι για  εργασία με αξιοπρέπεια και δικαιώματα.

Στεκόμαστε απέναντι στην προσπάθεια σπίλωσης ενός αγώνα και χρήσης εκβιασμών προς υπαλλήλους για υπογραφή δηλώσεων καταδίκης της συνδικαλιστικής δράσης και αποδοχής απώλειας δικαιωμάτων, πόσο μάλλον όταν είναι αποδεδειγμένο ότι η άρνηση υπογραφής αυτών των κειμένων, σηματοδοτεί την είσοδο τους σε "μαύρες λίστες" και τελικά στην απόλυση. Αυτές οι ενέργειες θυμίζουν εποχές που όλοι θα θέλαμε να ξεχάσουμε. Η εφαρμογή τους από μια "αλυσίδα πολιτισμού" δυστυχώς  καμιά σχέση δεν έχει με τον πολιτισμό, αλλά μόνο με τις αλυσίδες.

Οι εκδικητικές απολύσεις, τα scanners που μετατρέπουν τους υπαλλήλους σε μηχανάκια πωλήσεων, η επιβολή ατομικών συμβάσεων, είναι πρακτικές που θα έπρεπε να είχαν εξαλειφθεί από κάθε χώρο εργασίας και πρώτα απ' όλα από χώρους που προωθούν ένα πολιτιστικό αγαθό όπως το βιβλίο.

Σήμερα που σε αρκετές περιπτώσεις η εργασία τείνει να θεωρείται φιλοδώρημα και ονομάζεται πλέον "ευέλικτη απασχόληση", "ωφέλεια", "κατάρτιση", η κατάφορη παραβίαση κάθε έννοιας δικαιώματος και αξιοπρέπειας των υπαλλήλων του Ιανού κάνει αδύνατη την συνεργασία μας με την διεύθυνση του, για όσο διάστημα θα συνεχίζονται αυτές οι πρακτικές. Ο πολιτισμός δεν παράγεται από ανθρώπους με σκυμμένο κεφάλι. Ανάμεσα στα άλλα προϋπόθεση του είναι η αξιοπρέπεια και η κοινωνική αλληλεγγύη.

Φώτης Γιαννικόπουλος: Το Κτήριο*

Το Κτήριο

Nous sommes Charlie, nous sommes Charlie 
αναφώνησε σπασμωδικά το πλήθος 
Nous sommes Charlie, nous sommes Charlie 
προχώρησε 
μιλώντας δυνατά για ήθος 
κρατώντας λευκή μπογιά κι αστάρι 
κραδαίνοντας καθείς κι ένα κοντάρι 
σταμάτησε 
γωνία Πατησίων και Στουρνάρη 
εμέριασε τα πτώματα 
και βάλθηκε να βάφει 
κυλούσε η μπογιά
κοκκίνιζε 
και έφτανε στη Βάθη

______________________

 * με αφορμή τα grafitti στο κτήριο του ΕΜΠ στην Πατησίων

Συμμετοχή της ΤΕΚ σε εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου του Φώντα Λάδη "καθημερινός φασισμός", στην Λαμπηδόνα

Το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα, σας καλεί στην εκδήλωση παρουσίασης του νέου βιβλίου του Φώντα Λάδη "καθημερινός φασισμός", αυτό το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 7:30 μμ στη Λαμπηδόνα (άλσος Αγ. Τριάδας-Βύρωνας).

 26 ποιήματα για τον φασισμό και ένα κείμενο για το πολιτικό τραγούδι συγκροτούν το περιεχόμενο του "καθημερινού φασισμού". Ένα έργο που έρχεται να συμβάλλει στον αγώνα κατά του φασισμού που έχει σηκώσει ξανά κεφάλι τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Μετά την συζήτηση, θα ακολουθήσει μια μικρή προβολή και συναυλία. 

Θα μιλήσουν: 

- Φώντας Λάδης (ποιητής/συγγραφέας)
- Σέργιος Κομπόγιωργας (Τέχνη Εν Κινήσει-ΤΕΚ) 

Είσοδος όπως πάντα ελεύθερη!

Ανακοίνωση/κάλεσμα: 3o Αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών, 19 έως 29 Μαρτίου, στο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ

Το αντιφασιστικό φεστιβάλ παραστατικών τεχνών οργανώνεται από μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών με ισχυρή επιθυμία να δράσουμε ενάντια στα φασιστικά μορφώματα που απειλούν τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και ολόκληρη την Ευρώπη. Αρνούμενοι ότι η τέχνη δεν έχει επαφή με την κοινωνία που την γεννά, στοχεύουμε στο να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα συντονισμού και δράσης ανθρώπων των παραστατικών τεχνών ενάντια στον εκφασισμό των κοινωνιών μας. 

Ένα χρόνο πριν, τον Μάρτιο του 2014, το 1ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών έγινε πράξη στο ελεύθερο, αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ. Με την συμμετοχή 200 καλλιτεχνών και 40 πολιτισμικών ακτιβιστών, 10.000 κόσμου συμμετείχαν σε μια καλλιτεχνική συνάθροιση-γέφυρα προς την κινηματική δράση, με κορύφωση την συμμετοχή στην αντιφασιστική διαδήλωση της 21ης Μαρτίου. 

Τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς έγινε το 2ο τριήμερο φεστιβάλ στα Προσφυγικά της λεωφόρου Αλεξάνδρας, ένα τόπο μνήμης και αντίστασης ο οποίος λόγω της πολυπλοκότητας και της ριζοσπαστικότητας της σημερινής του κατάστασης, είναι περιθωριοποιημένος. Η ενεργοποίηση των ιστορικών κτιρίων των Προσφυγικών ανέδειξε την δυναμική της αντίστασης των κατοίκων τους, αλλά και την ακτιβιστική δράση ως έργο τέχνης, ως ποιητικό συμβάν.

Φέτος οργανώνουμε το 3ο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ στις 19 - 29 Μαρτίου, και καλούμε κάθε άνθρωπο ανεξαρτήτως θρησκείας, εθνικότητας, χρώματος, φύλου ή σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού, ανάπηρο ή μη, να συμμετάσχει σε αυτήν τη μεγάλη γιορτή. Πρέπει να υπερασπιστούμε τον πλούτο της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, να κάνουμε τις γειτονιές μας, τους χώρους πολιτισμού και τις πόλεις μας γέφυρες φιλίας, αλληλεγγύης και αντίστασης στην τρομοκρατία του φασισμού.

Θέση μας είναι ότι η τέχνη είναι πρωτογενής πολιτική ύλη και βασικό εργαλείο ενάντια στις φασιστικές πρακτικές θανάτου, γιατί διαμορφώνει συνειδήσεις και αντιμάχεται την μονολιθικότητα του δογματισμού και της μη διαλεκτικής σκέψης.

Πολιτικό μας πρόταγμα είναι ότι η τέχνη συμβαδίζει με τα κινήματα αλλά δεν πλαισιώνει ατζέντες. Είναι η ίδια μια πολιτική θέση που στέκεται μέσα και έξω από το σύστημα που την απειλεί και αρθρώνει το λόγο της διαλεκτικά: θέτει ερωτήματα και γίνεται εργαλείο για την πολιτική χειραφέτηση χωρίς να χάνει την αυτονομία της ως δημιουργική δύναμη. Έτσι όταν η τέχνη αντανακλά την κοινωνική ανάγκη και την υπηρετεί, αλλά και όταν η κοινωνική ανάγκη εμπνέει την τέχνη και την τροφοδοτεί, τότε υπηρετείται τόσο η ποιότητα της τέχνης όσο και η τέχνη της πολιτικής. 

Ο φασισμός είναι παιδί του καπιταλισμού, του ρατσισμού, του σεξισμού και του εθνικισμού, γεννιέται κάτω από ορισμένες κοινωνικές συνθήκες πρωτογονισμού και βαρβαρότητας και τρέφεται από το φόβο και τη μισαλλοδοξία. Τόσο στη σκηνή όσο και στην πλατεία του θεάτρου και των δρόμων, ενώνουμε τις δυνάμεις μας ενάντια στο σκοτάδι και κάνουμε οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου! Eνάντια στο σκοτάδι του φασισμού ανάβουμε τα φώτα της σκηνής!

Η «Έξοδος» συνεχίζει στη Θεσσαλονίκη και στο Θησείο

Παντιέρα

Η «Έξοδος» συνεχίζει στη Θεσσαλονίκη στο ΘΕΑΤΡΟ ΦΑΡΓΚΑΝΗ 9 ΚΑΙ 10 Μαρτίου & στο ΘΗΣΕΙΟΝ, ένα Θέατρο για τις Τέχνες στις 22, 23, 24 και 25 Μαρτίου 

Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=kyqRJ3h8zMk 

Μια παράσταση που έχει εξελιχθεί σε θέατρο-ντοκουμέντο, όπου πολλές παλιές και νέες αγωνίστριες συναντήθηκαν στο διάστημα που παίχτηκε από τον περασμένο Οκτώβριο έως το τέλος Ιανουαρίου στο Studio Μαυρομιχάλη.  Οι ηρωίδες της παράστασης «ΕΞΟΔΟΣ», η Μόσχω Τζαβέλα, η Ηλέκτρα Αποστόλου, η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, η Λέλα Καραγιάννη, Σουλιώτισσες και Μεσολογγίτισσες, Εργάτριες και Ανώνυμες Αγωνίστριες,  και η ΕΠΟΝίτισσα  Ζωή Πετροπούλου που αφηγείται ζωντανά στη θεατρική σκηνή τη δική της μάχη και ιστορία, θα ξανασυναντηθούν ξανά τόσο στην Θεσσαλονίκη όσο και στην Αθήνα. Την Κυριακή 8 Μαρτίου – μια μέρα πριν απο την πρώτη μας παράσταση στην Θεσσαλονίκη – είναι η γιορτή της γυναίκας. 

Αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ στην συζήτηση που διοργάνωσε ο χιπ-χοπ καφενές, στην εργατική λέσχη Περιστερίου.

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου με πρωτοβουλία του χιπ-χοπ καφενέ πραγματοποιήθηκε στην εργατική λέσχη Περιστερίου, εκδήλωση/συζήτηση με θέμα "Το στήσιμο δομών στην τέχνη από τους από κάτω”. Η εκδήλωση είχε πολύ καλή συμμετοχή από θέμα κόσμου και η συζήτηση κράτησε πάνω από 2 ώρες. Στην εκδήλωση συμμετείχαν στο πάνελ η καλλιτεχνική κολλεκτίβα “Θέατρο Δρόμου” και η ΤΕΚ. Αναδημοσιεύουμε την αρχική τοποθέτηση της ΤΕΚ:

Καλησπέρα. Εκπροσωπώντας την ΤΕΚ θα ήθελα να ευχαριστήσω την Εργατική Λέσχη Περιστερίου για την πρόσκληση, την οποία με χαρά αποδεχτήκαμε, καθώς θεωρούμε πως μια τέτοια πρωτοβουλία μας εκφράζει και κινείται στα ίδια μήκη κύματος με τη δική μας πορεία. Βρίσκομαι εδώ για να σας κάνω αφενος γνωστή την ομάδα στην οποία συμμετέχω αλλά και για να σας περιγράψω συνοπτικά τη μορφή και τη δράση της.

Η Δαμόκλειος σπάθη

του Χρήστου Αλεξόπουλου (culture now.gr)

Συχνά γίνεται λόγος για την άνθηση της σύγχρονης ελληνικής σκηνής. Είναι διαπιστωμένο και ποικιλοτρόπως καταγεγραμμένο ότι το επίπεδο έχει ανέβει κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια, με αποτέλεσμα η σκηνή να προσελκύει το ενδιαφέρον ενός διαρκώς διογκούμενου κοινού. Αν σηκώσουμε το χαλάκι όμως θα δούμε ότι υπάρχουν προβλήματα για τα οποία το κοινό είναι (πολύ φυσιολογικά) ανυποψίαστο. Πραγματικά δεν φαντάζεστε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από μία συναυλία που πήγατε και την ευχαριστηθήκατε. Ή πάλι δεν φαντάζεστε τι μπορεί να έφταιξε που… δεν την ευχαριστηθήκατε. 

Για την κατιούσα της αισθητικής και της πολιτικής κριτικής... Τζίμης Πανούσης vs Social Waste

Σταυρούλα Δομούζη (Το περιοδικό)

Παρακολουθώντας το δημόσιο διάλογο που ξεκίνησε με αφορμή την αμφιλεγόμενη συνεργασία του Τζίμη Πανούση  με τον Γιάννη Αγγελάκα, την Κατερίνα Στανίση και τον Σωκράτη Μάλαμα, παρουσιάζει ενδιαφέρον η σύγκριση της συγκεκριμένης^[i] καλλιτεχνικής παραγωγής του Τζίμη Πανούση με τα τραγούδια του ελληνικού χιπ-χοπ συγκροτήματος «Social Waste», στη βάση ενός, ίσως και μοναδικού, κοινού στοιχείου τους: την άσκηση πολιτικής και κοινωνικής κριτικής μέσω της τέχνης κατά την  περίοδο όξυνσης της κρίσης στην Ελλάδα.