-->
Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): “Intercity 62”

Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): “Intercity 62”

Στίχοι – Κείμενα: ΥπεραστικοίΜουσική: Υπεραστικοί – Παυλέας (JazzMatazz)Ηθοποιοί: Τάσος Ράπτης – Σοφία Κ.Ηχοληψία – Μίξη ήχου: Γιωργής Νταβαρίνος – Παυλέας (JazzMatazz)Ακουστικές και ηλεκτρικές κιθάρες, βιολιά, ηλεκτρονικά, programming, φωνητικά, αμανές (αντρική φωνή): σύνθεση και εκτέλεση: Παυλέας (JazzMatazz)Τραγουδοποιία, κλασική κιθάρα, φωνή, φωνητικά: ΥπεραστικοίΕυχαριστούμε την Αγγελική

Ανακοίνωση του ΣΕΗ για το Προεδρικό Διάταγμα 85, το οποίο διαλύει περαιτέρω τις εργασιακές κατακτήσεις των καλλιτεχνών

Ανακοίνωση του ΣΕΗ για το Προεδρικό Διάταγμα 85, το οποίο διαλύει περαιτέρω τις εργασιακές κατακτήσεις των καλλιτεχνών

Με πραγματική έκπληξη και τεράστια αγανάκτηση, πληροφορηθήκαμε για την - με υπογραφή της ΠτΔ, Κατερίνας Σακελλαροπούλου - έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος 85 με ημερομηνία 17/12, σύμφωνα με το οποίο ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ οι απόφοιτοι των «ανώτερων» δραματικών σχολών & σχολών χορού και κινηματογράφου κατατάσσονται στην κατηγορία εργαζομένων ΔΕ. Ουσιαστικά αλλά και τυπικά πλέον με την υπογραφή της

Φώντας Λάδης -

Φώντας Λάδης - "Τα τραγούδια του νόμου και της τάξης"

Δελτίο Τύπου: Η Σύγχρονη Εποχή με χαρά παρουσιάζει τη συλλογή ποιημάτων του Φώντα Λάδη με τίτλο "Τα τραγούδια του νόμου και της τάξης". Πρόκειται για ποιήματα που ορισμένα εξ αυτών βλέπουν το φως της δημοσιότητας για πρώτη φορά στη συγκεκριμένη συλλογή, ενώ κάποια άλλα έχουν στο παρελθόν δημοσιευτεί σε διάφορα έντυπα ή έχουν συμπεριληφθεί, μελοποιημένα, σε κάποιο δίσκο. Ποιήματα που είτε

Καταγγελία προς τη Διοίκηση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, για τα γεγονότα της ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ της 6ης Ιουνίου

Καταγγελία προς τη Διοίκηση του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, για τα γεγονότα της ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ της 6ης Ιουνίου

 Συνέλευση Αγωνιζόμενων Ηθοποιών | Προχθές γίναμε μάρτυρες της ισοπέδωσης του ανώτερου αποφασιστικού οργάνου ενός κλάδου, αυτού της γενικής Συνέλευσης. Γίναμε μάρτυρες μιας διαδικασίας που για εμάς κράτησε από τις 5 μέχρι τις 11 το βράδυ, ώρα που αποχωρήσαμε συλλογικά καταγγέλλοντας την διαδικασία. Μέχρι εκείνη την ώρα, με ευθύνες που βαραίνουν την Διοίκηση, δεν έγιναν καν τοποθετήσεις

ΧΡΩΜΑ - Ο στρατιώτης ποιητής (σε ποίηση Μίλτου Σαχτούρη)

ΧΡΩΜΑ - Ο στρατιώτης ποιητής (σε ποίηση Μίλτου Σαχτούρη)

Μουσική: ΧΡΩΜΑ, Ποίηση: Μίλτος Σαχτούρης. Το ποίημα ανήκει στη συλλογή: Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο (1958) Ο στρατιώτης ποιητής -  Δεν έχω γράψει ποιήματα μέσα σε κρότους μέσα σε κρότους κύλησε η ζωή μου Τη μιαν ημέρα έτρεμα την άλλην ανατρίχιαζα μέσα στο φόβο μέσα στο φόβο πέρασε η ζωή μου Δεν έχω γράψει ποιήματα δεν έχω γράψει ποιήματα μόνο σταυρούς σε μνήματα καρφώνωΧΡΩΜΑ:

Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): «Αμερικανοτσολιάδες»

Υπεραστικοί & Παυλέας (JazzMatazz): «Αμερικανοτσολιάδες»

   «Αμερικανοτσολιάδες» Απ’ την Πρεσβεία εντολή και σούζα το Γκουβέρνο,                        την ιστορία θα την πω, το κρίμα όμως δεν παίρνω.                      

Ο Δήμος Αθηναίων κλείνει το θέατρο ΕΜΠΡΟΣ για να το ξεπουλήσει στην τουριστικοποίηση-περεταίρω διάλυση της Αθήνας!

Ο Δήμος Αθηναίων κλείνει το θέατρο ΕΜΠΡΟΣ για να το ξεπουλήσει στην τουριστικοποίηση-περεταίρω διάλυση της Αθήνας!

Διαμαρτυρία ενάντια στην παραχώρηση του κτιρίου του Θεάτρου Εμπρός από την Εταιρία Ακινήτων του Δημοσίου (ΕΤΑΔ) στον Δήμο Αθηναίων διοργανώνει την Δευτέρα 28 Μαρτίου, στις 3 μμ, μπροστά στο Δημαρχείο της Αθήνας, στην πλατεία Κοτζιά, το Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ. Η δημοτική αρχή της Αθήνας (Κώστας Μπακογιάννης) σχεδιάζει την εκκένωση του θεάτρου «στα πλαίσια των σχεδίων επέκτασης

Δελτίο Τύπου - EL Che

Δελτίο Τύπου - EL Che

Σα να μην πέρασε μια μέρα. Από τα πάντα. Από τις αιτίες τις παλιές που προκαλούν τους πολέμους, μας φυλακίζουν με αφορμή την πανδημία και μας πεθαίνουν έξω από τις ΜΕΘ, χωρίς ποιοτική δημόσια και δωρεάν υγεία. Εν τέλει χωρίς μέλλον για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας ειδικά για τη νεολαία. Γι αυτούς τους λόγους.Γιατί ρωτώντας τη νέα γένια ποιός είναι ο Che, ελάχιστοι τον γνωρίζουν.

Νέα κυκλοφορία: db projekt & Κατερίνα Σπυροπούλου – Μισοτελειωμένοι Ξεσηκωμοί

Νέα κυκλοφορία: db projekt & Κατερίνα Σπυροπούλου – Μισοτελειωμένοι Ξεσηκωμοί

Το db projekt είναι το ηλεκτρονικό side project  του Δημήτρη Μποτή από τους Magic de Spell, στο οποίο συνεργάζεται με φίλους/ες. Στη νέα αυτή κυκλοφορία συναντιέται με τη γραφή και την απαγγελία της Κατερίνας Σπυροπούλου.Το μερίδιό της στους Μισοτελειωμένους Ξεσηκωμούς είναι «στίχοι που τους στοιχειώνουν απραγματοποίητες εκδρομές, συντριβές εργασίας, παιδιάστικες συνενοχές, ξύλινες κούνιες,

Δημήτρης Λάγιος, Φώντας Λάδης, Τάκης Κωνσταντακόπουλος-Τα Μαντεμοχώρια (HQ Official Audio Video)

Δημήτρης Λάγιος, Φώντας Λάδης, Τάκης Κωνσταντακόπουλος-Τα Μαντεμοχώρια (HQ Official Audio Video)

Τάκης Κωνσταντακόπουλος: "Τα Μαντεμοχώρια". Μουσική Δημήτρης Λάγιος - Στίχοι Φώντας Λάδης, από την Συλλογή 3. Επιμέλεια ορχήστρας Δημήτρης Παπαγγελίδης. Στην Συλλογή 3 περιέχονται 21 σχετικά άγνωστα τραγούδια σημαντικών δημιουργών, όπως για παράδειγμα ο Μάνος Λοΐζος, ο Δημήτρης Λάγιος, ο Μάνος Ελευθερίου αλλά κι από τους ενεργούς ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Ανδρέας Πρέζας, ο Χρύσανθος Μουζακίτης

db-projekt – Demerol Flow, νέα κυκλοφορία

db-projekt – Demerol Flow, νέα κυκλοφορία

db projekt είναι το ηλεκτρονικό side project του Δημήτρη Μποτή (Magic de Spell) όπου συνεργάζεται με φίλους. Μας πρωτοσυστήθηκε τον Οκτώβρη του 2012 με το «Σύντροφέ μου» στην πρώτη συλλογή της ΤΕΚ «Μέρες από Ατσάλι» ενώ συμμετείχε και με το «Σιωπηλή Συνενοχή» στη δεύτερη συλλογή «…Δεν θα Πεθάνει μόνος, Τσάκισέ τον» (Ιανουάριος 2014).To πρώτο μέρος της νέας του παρουσίας είναι η συνεργασία του με

Σάββατο 24 Ιουλίου:

Σάββατο 24 Ιουλίου: "ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ" - σε μουσική ΛΙΝΟΥ ΚΟΚΟΤΟΥ και ποίηση ΦΩΝΤΑ ΛΑΔΗ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΓΚΡΑΒΑΣ, Ταϋγέτου 60 και Πασσώβ, Αθήνα | Σάββατο 24 Ιουλίου 2021, ώρα 8.30μ.μ.,"ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ" - σε μουσική ΛΙΝΟΥ ΚΟΚΟΤΟΥ και ποίηση ΦΩΝΤΑ ΛΑΔΗΈνα μεγάλο μουσικό πολυθέαμα για την ιστορία του Ελληνικού λαού με άξονα την Επανάσταση του 1821, θα παρουσιαστεί πρώτη φορά φέτος στο Δημοτικό Θέατρο της Γκράβας (Ταϋγέτου 60 και Πασσώβ), το Σάββατο 24 Ιουλίου, στις 8:30 το βράδι. Το

Γιάννης Μίχας Νεονάκης - Απόκρυψη  ευθυνών εν μέσω διχασμών

Γιάννης Μίχας Νεονάκης - Απόκρυψη ευθυνών εν μέσω διχασμών

2 χρόνια διακυβέρνησης της ναζιστικής συμμορίας της ΝΔ, της πιο επικίνδυνης κυβέρνησης απο την μεταπολίτευση ως τώρα, αφού φυσικά της έστρωσε το χαλί ο ΣΥΡΙΖΑ που διέσυρε την πραγματική έννοια της Αριστεράς στη συνείδηση του κόσμου.2 χρόνια διακυβέρνησης μιας κάστας πολιτικών φερέφωνων του Κεφαλαίου, που επέστρεψε να συνεχίσει ό,τι διεκόπη από τον ΣΥΡΙΖΑ μιας και το αστικό κράτος έχει συνέχεια,

Δημόσια επιστολή προς τους καλλιτέχνες από την ανοιχτή Πρωτοβουλία κατοίκων Βύρωνα: Θέατρα Βράχων χωρίς τον Λόφο Κοπανά δεν μπορούν να υπάρξουν

Δημόσια επιστολή προς τους καλλιτέχνες από την ανοιχτή Πρωτοβουλία κατοίκων Βύρωνα: Θέατρα Βράχων χωρίς τον Λόφο Κοπανά δεν μπορούν να υπάρξουν

Φίλες και φίλοι: Σας στέλνουμε τη συγκεκριμένη επιστολή, γιατί θεωρούμε πως η ευαισθησία των καλλιτεχνών μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην οριστική κατοχύρωση των θεάτρων Βράχων στο δημόσιο και στους δήμους. Δημόσιες τοποθετήσεις με στόχο τη μη παραχώρησή τους στους ιδιώτες, έχουν τη δύναμη αφενός να ευαισθητοποιήσουν και να κινητοποιήσουν την κοινωνία για την υπεράσπιση των χώρων

Υπεραστικοί: Συλλογή τραγουδιών με τον τίτλο

Υπεραστικοί: Συλλογή τραγουδιών με τον τίτλο "Προκήρυξη"

Με συλλογική δουλειά και με μεράκι ετοιμάσαμε τον πρώτο μας δίσκο (cd) με τον τίτλο "Προκήρυξη". Περιλαμβάνει τα τραγούδια που δημοσιεύσαμε κατά την περίοδο 2010-2014. Το cd με το βιβλιαράκι που το συνοδεύει δεν προορίζονται για εμπορική χρήση, και θα κυκλοφορούν με ελεύθερη συνεισφορά. Πέραν των συναυλιών μας, στις οποίες θα διαθέτουμε οι ίδιοι την "Προκήρυξη", επιδίωξή μας είναι να

Υπεραστικοί & Αντώνης Σιδερίδης:

Υπεραστικοί & Αντώνης Σιδερίδης: "Οι πορφυρογέννητοι"

Οι πορφυρογέννητοι Μέσα στο άγριο χάραμα, θεέ μου, τι καψόνι, σαν ο πορφυρογέννητος κοιτάζει απ’ το μπαλκόνι, το Μπάντεν-Μπάντεν δεν θωρεί μήτε και το Παρίσι, το μαύρο τούτο ριζικό ποιός να το τραγουδήσει. Δεν βλέπει Μέλανα Δρυμό και Βυρτεμβέργη-Βάδη, την “Aston Martin” που ζητά, δεν βρίσκει στο σκοτάδι. «Ωρέ, που ξύπνησα, mon Dieu, τι βάσανο με βρήκε», στο Κολωνάκι, κάθιδρος στο ρετιρέ

ΜΙΘΡΙΔΑΤΗΣ - GUEST @ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΒΟΥΡΚΟ [ERT Open - 02/06/21]

ΜΙΘΡΙΔΑΤΗΣ - GUEST @ ΒΟΥΤΗΓΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΒΟΥΡΚΟ [ERT Open - 02/06/21]

Συνέντευξη του Μιθριδάτη στην εκπομπή "Βουτηγμένοι στον βούρκο" της ΕΡΤ Open:

Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Ομαδική Έκθεση “Small Detail-Big Deal?”

ΠΟΤΝΙΑ ΘΗΡΩΝ Στέλιος Καραμανώλης – Ηλίας Καφούρος – Τούλα Πλουμή

ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ Απρίλιος 2009

του Νίκου Νικολούδια

«...Η Τέχνη που παλεύει να είναι κόσμος». Αυτή θα μπορούσε να είναι η φράση-επίλογος της άποψής μου για την έκθεση αυτή. Και ποιός ο λόγος η τελευταία μου φράση να αποτελεί και την εναρκτήρια; Μα, γιατί απλά τόσο ηχηρή ήταν η εντύπωση που αισθητηριακά αποτυπώθηκε μέσα μου. Η εντύπωση ότι η γραφή των τριών εικαστικών ήταν τόσο κοντά στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Τόσο κοντά σ’αυτήν ώστε να θέλουν να απομακρυνθούν απ’αυτή το γρηγορότερο. Όπως όλοι μας, άλλωστε... Η εναρκτήρια φράση δεν μου ανήκει. Είναι τμήμα ενός ποιητικότατου κειμένου του συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη που περιλαμβάνεται στον -πλουσιοπάροχο είναι αλήθεια- κατάλογο που αναφέρεται στην έκθεση. Μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε στο χώρο «Πότνια Θηρών»,στα Εξάρχεια. Ένας χώρος που στεγάζεται σε νεοκλασσικό κτίριο. Κεντρικά της όψης του κτιρίου μια σημαία τοποθετημένη σε ένα μικρό μπαλκόνι με παραπλάνησε προς στιγμή, αφού πίστεψα ότι βρίσκομαι μπροστά σε ένα κτίριο πρεσβείας ή κάποιας άλλης αντίστοιχης υπηρεσίας. Κι όμως. Επρόκειτο για μια σημαία της...έκθεσης. Μια σημαία που πάνω της ήταν γραμμένα τα στοιχεία της έκθεσης...Πολύ πρωτότυπο ως ιδέα. Η κυματισμός της μου έγνεφε να μπω γρήγορα μέσα. Κι αυτό έκανα...

Η έκθεση ήταν χορταστική σε ό,τι αφορά στον αριθμό των έργων. Δύο όροφοι γεμάτοι από διάφορες μορφές εικαστικής έκφρασης. Κατά κύριο λόγο ζωγραφική, αλλά και γλυπτά, κατασκευές όπως επίσης και κάποια βίντεο. Οι τρεις καλλιτέχνες παρά το γενικό τίτλο «Small detail-Big deal» είχαν δώσει, ο καθένας, τον δικό του υπότιτλο για τη συνολική δουλειά του, παρμένο από ομώνυμα έργα τους. Ο Καραμανώλης έδωσε τον υπότιτλο « I Love You Gloria», ο Καφούρος το «Όταν Τρώμε Δε Μιλάμε» και η Πλουμή το «You Gotta Serve Somebody» δίνοντας έτσι το γενικότερο χαρακτήρα της προσωπικής, εικαστικής τους παρουσίας. Οι τεχνοτροπίες τους διαφορετικές. Ο Καραμανώλης με γραφή ρεαλιστική, συμπυκνωμένη,περιεκτική και γενικά λιτή. Από την άλλη μεριά ο Καφούρος με συνθέσεις ιδιαίτερα πυκνές και με ανεξάντλητο πλούτο αναφορών. Τέλος, η Πλουμή,αν και εκπρόσωπος του «αδύνατου» φύλου, ήταν εκείνη που επίσης μέσα από τη ρεαλιστική ματιά της, έδωσε,κατά τη γνώμη μου, το «in your face» στοιχείο περισσότερο από τους υπόλοιπους. Υπήρχε ωστόσο ένα συνεκτικό στοιχείο που ενοποιούσε τη δουλειά όλων κάτω από την ίδια σημαία..Το περιεχόμενο. Η κεντρική ιδέα. Που δεν ήταν άλλο από την κριτική. Τη δριμύτατη κριτική στα προιόντα της κοινωνίας που ζούμε. Την κριτική στα προιόντα του πολιτισμού της βαρβαρότητας που έχουμε δημιουργήσει.

Κριτική που αντικείμενό της αποτέλεσαν οι έννοιες της εξουσίας, του πολέμου, της καταστολής, της ασφάλειας, της κατανάλωσης, της ενημέρωσης,της θρησκείας,της διαφθοράς, του σεξισμού, της μόδας, της υποκρισίας, του κυνισμού, της ψευδοαμφισβήτησης και εν γένει του αστικού τρόπου ζωής. Κριτική που την είδαμε να εκφράζεται τόσο με σκληρότητα, με ωμότητα όσο και με χιούμορ και σατυρική διάθεση. Πάντα όμως μέσα από τους άξονες της παραστατικής γραφής και κυρίως της αμεσότητας, στοιχείων που κυριάρχησαν στις δουλειές όλων. Πιο συγκεκριμένα. Είδα την απόγνωση της ισοπεδωτικής υποταγής στις εκφράσεις των προσώπων δυο υπηρετριών. Είδα υπερμεγέθη «χαρτονομίσματα» που στη θέση των ιστορικά σημαντικά προσώπων που συνήθως εικονογραφούνται επάνω τους υπήρχαν αιμοδιψείς δημοσιογράφοι, ΜΑΤατζήδες, μοντέλα, αποκαμωμένοι από τις τύψεις πολιτικάντηδες, παπάδες, μπράβοι και τόσα άλλα κοινωνικά πρότυπα. Είδα ένα αταίριαστο, μολονότι σύνηθες για την εποχή μας,ζευγάρι αποτελούμενο από έναν επιτυχημένο μεσήλικα και μια νεαρή bimbo να αλληλοσυμπληρώνουν τα υπαρξιακά κενά τους και να ενσαρκώνουν κάποιους που οι ίδιοι θα ήθελαν να είναι,μα δεν είναι, κι όλα αυτά με φόντο μια εκτόξευση πυραύλου,πίσω τους. «Κάθησα» σε γεύμα σε ένα καλοστολισμένο πλούσιο τραπέζι με μενού αποτελούμενο από πιάτα με περιεχόμενο πρόσωπα ανθρώπινα, φτιαγμένα από τροφές.

Είδα πολεμικούς πυραύλους να εκτοξεύονται για να καταστρέψουν και στην πορεία τους να «υποκειμενοποιούνται» και να ζητούν να αποδράσουν από την, χωρίς νόημα, αποστολή τους. Είδα ιστορικά καταξιωμένες προσωπικότητες της Τέχνης, μέσα από την αναγωγή τους σε προιόντα και την άκρατη αναπαραγωγή τους, να αποκτούν νέα «αξία χρήσης» ως διακοσμητικά στοιχεία και να αναδεικνύουν εμβληματικά, γνωστή πορνοστάρ... Σαν θεατής αυτής της έκθεσης «καθρεφτίστηκα» μέσα στους χαρακτήρες των έργων. Ταπεινώθηκα. Ένιωσα στο πετσί μου την ενοχή για όλα αυτά που έχουμε δημιουργήσει ως «δυτικότροπη», σοβαρή, αιώνιου αναπτυξιακού χαρακτήρα, κοινωνία. Αντίκρυσα την ασυδοσία μας, την αδιαφορία μας, την απώλεια των αξιών μας, την καταναλωτική βουλιμία μας, το ασίγαστο πάθος μας για κέρδος, τον καννιβαλισμό μας. Τελικά τον υποβιβασμό μας στο ζωικό επίπεδο, σ’ αυτό δηλαδή της απλής ικανοποίησης αναγκών. Όχι εκείνων που σχετίζονται με την αυτοσυντήρηση ασφαλώς αλλά πιο «εκλεπτυσμένων». Των επίπλαστων, κατασκευασμένων αναγκών που ολοένα και πιο πολλές απ’αυτές στοχοποιούμε καθημερινά για να ικανοποιήσουμε... Ωστόσο, η έκθεση αυτή δε θα μείνει στη μνήμη μου μόνο για τη συναισθηματική φόρτιση που μου προκάλεσε το περιεχόμενο των έργων.

Πρέπει να αναφερθώ και στη μορφή τους η οποία δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητη. Ως μουσικός που έχω ασχοληθεί με τη Σύνθεση σε αρκετό βάθος ομολογώ ότι ένιωσα πολύ οικεία με τη φόρμα κάποιων έργων. Κάποιων έργων που η αυστηρότητα της δομής τους μου έδωσαν την εντύπωση ότι παρακολουθώ κάποια μουσική δημιουργία στην οποία μπορώ να διακρίνω τα μέρη, τις ενότητές της. Κάποιων έργων που η κατοπτρική συμμετρία τους με μετέφερε συνειρμικά σε έργα, θα τολμούσα να πω, βιβλικής ζωγραφικής. Κάποιων έργων που με προκάλεσαν να χαθώ, να περιπλανηθώ, να ταξιδέψω και να δημιουργήσω τους δικούς μου προσωπικούς αισθητικούς συνδυασμούς, τις δικές μου ερμηνείες, μέσα στο πολυδαίδαλο σύμπαν της πολυαναφορικότητάς τους. Κάποιων έργων στα οποία επίσης «καθρεφτίστηκα» βλέποντας τον τεχνοτροπικό εαυτό μου...

Δε θα ήθελα να κατονομάσω έργα και δημιουργούς για να τεκμηριώσω τα προαναφερθέντα. Θέλω να μείνουν όλα αυτά τα στοιχεία καταγεγραμμένα στη μνήμη μου ως μια αδιαίρετη ενότητα. Μια ενότητα που θα τη διατηρήσω σε πείσμα της, εμφυτευμένης σε όλους μας, τάσης ατομικισμού που διέπει τη σκέψη μας και την οδηγεί στο να κατακερματίζει και να απομονώνει από την ιστορία και την κοινωνία, πρόσωπα και καταστάσεις. Δε γνωρίζω ποιά ήταν η μικρή λεπτομέρεια, η «small detail» που ενοποίησε τις διαφορετικότητες αυτών των τριών τριαντάρηδων και τους έφερε σε κοινωνία εικαστικής έκφρασης και επικοινωνίας με τον κόσμο. Θα προσπαθήσω να την ανακαλύψω κοιτάζοντας ξανά και ξανά τον κατάλογο της έκθεσης. Και φυσικά περιμένοντας την επόμενη κοινή τους δουλειά που έρχεται τον Ιούνιο. Θα είμαι και πάλι εκεί..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου