Νίκος Βοσδογάνης
Underground Hero
Ένα μονάχα θα σου πω, αν τύχει και σε ξαναδώ,
πως δε μεγάλωσα ποτέ κι αυτό μ’ έχει γεράσει.
Κι αν είναι κάτι που μισώ δεν είσαι συ, δεν είμαι ‘γω,
είναι το άλλο μου μισό που μ’ έχει ξεπεράσει.
(Νίκος Βοσδογάνης, Πουλιά της νύχτας– Ανέκδοτο τραγούδι)
Γνώρισα το Νίκο το ’87, όταν βρεθήκαμε με μια παρέα μουσικών στην Αγ. Παρασκευή. Έμαθα ότι ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη της θρυλικής punk μπάντας ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ. Έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε στην πρώτη περίοδο της μπάντας (‘82 – ’83). Στη συνέχεια συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα (SHADES, ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ, ΦΕΤΙΧ). Για μεγάλο διάστημα χαθήκαμε και βρεθήκαμε πάλι το ’92. Εκείνη την περίοδο έπαιζε μπάσο στους MAGIC DE SPELL. Η συμμετοχή του στους M.D.S. συνέπεσε σχεδόν με τη στροφή τους στον ελληνικό στίχο. Οι punk επιρροές του ταίριαξαν με τις αναφορές της μπάντας και πυροδότησαν ένα εκρηκτικό μίγμα που είχε ως αποτέλεσμα το δίσκο ορόσημο για την ελληνική ροκ σκηνή, «Διακοπές στο Sarajevo».
Το ακατέργαστο ταπεραμέντο του Νίκου οδήγησε και τον παραγωγό του δίσκου J.J. Burnell (Stranglers), να τον χαρακτηρίσει ως «animal». Το ’95 αποχώρησε από τους MAGIC DE SPELL. Για κάποιο διάστημα έμεινε εκτός πάλκου, αλλά παράλληλα ετοίμαζε πυρετωδώς νέα τραγούδια. Το ’97 ξεκίνησε το επόμενο συγκρότημα με τ’ όνομα ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ στο οποίο και συνεργαστήκαμε σχεδόν για μια δεκαετία. Με το Νίκο στο τιμόνι της μπάντας (τραγουδιστή, κιθαρίστα, συνθέτη και στιχουργό), οι ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ κυκλοφόρησαν δύο δισκογραφικές δουλειές, «Στην Άκρη Του Κόσμου» (1999) και «Μέχρι να έρθει το πρωί» (2003). Το ’07 διαλύθηκαν οι ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ και ο Νίκος συνέχισε στο επόμενο βήμα του, τους Ε–75. Με το σχήμα αυτό πραγματοποίησε εμφανίσεις αλλά δεν πρόλαβε να κάνει δισκογραφική δουλειά.
Η μουσική του Νίκου πάντα ήταν απέριττη έτσι ώστε να αναδεικνύονται οι μελωδικές γραμμές. Οι αναφορές του βρίσκονταν κυρίως στη δεκαετία του ’80 (punk, new wave, dark wave κ.ά). Στους στίχους του απέφευγε τις «λόγιες» εκφράσεις και προτιμούσε τον άμεσο λόγο. Όπου δεν του έφταναν οι αποχρώσεις των λέξεων της ελληνικής γλώσσας, επινοούσε τις δικές του (αξιοθελής, νεροΐνη κ.λπ.) Η ερμηνεία του ήταν χαρακτηριστική και άμεσα αναγνωρίσιμη. Στην παρουσία του στη σκηνή υπήρχε ταυτόχρονα η συστολή και η ορμή, δίνοντας την εντύπωση ότι θα εκραγεί.
Το ακατέργαστο ταπεραμέντο του Νίκου οδήγησε και τον παραγωγό του δίσκου J.J. Burnell (Stranglers), να τον χαρακτηρίσει ως «animal». Το ’95 αποχώρησε από τους MAGIC DE SPELL. Για κάποιο διάστημα έμεινε εκτός πάλκου, αλλά παράλληλα ετοίμαζε πυρετωδώς νέα τραγούδια. Το ’97 ξεκίνησε το επόμενο συγκρότημα με τ’ όνομα ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ στο οποίο και συνεργαστήκαμε σχεδόν για μια δεκαετία. Με το Νίκο στο τιμόνι της μπάντας (τραγουδιστή, κιθαρίστα, συνθέτη και στιχουργό), οι ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ κυκλοφόρησαν δύο δισκογραφικές δουλειές, «Στην Άκρη Του Κόσμου» (1999) και «Μέχρι να έρθει το πρωί» (2003). Το ’07 διαλύθηκαν οι ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ και ο Νίκος συνέχισε στο επόμενο βήμα του, τους Ε–75. Με το σχήμα αυτό πραγματοποίησε εμφανίσεις αλλά δεν πρόλαβε να κάνει δισκογραφική δουλειά.
Η μουσική του Νίκου πάντα ήταν απέριττη έτσι ώστε να αναδεικνύονται οι μελωδικές γραμμές. Οι αναφορές του βρίσκονταν κυρίως στη δεκαετία του ’80 (punk, new wave, dark wave κ.ά). Στους στίχους του απέφευγε τις «λόγιες» εκφράσεις και προτιμούσε τον άμεσο λόγο. Όπου δεν του έφταναν οι αποχρώσεις των λέξεων της ελληνικής γλώσσας, επινοούσε τις δικές του (αξιοθελής, νεροΐνη κ.λπ.) Η ερμηνεία του ήταν χαρακτηριστική και άμεσα αναγνωρίσιμη. Στην παρουσία του στη σκηνή υπήρχε ταυτόχρονα η συστολή και η ορμή, δίνοντας την εντύπωση ότι θα εκραγεί.
Ο Νίκος Βοσδογάνης υπήρξε ένας underground ροκ σταρ. Mε την ιδιαίτερη προσωπικότητά του ενέπνεε τους συνεργάτες του και τους ανθρώπους γύρω του. Οι μικρότεροι πάντα κρέμονταν από τα χείλη του. Οι κουβέντες του ήταν απλές και αφτιασίδωτες αλλά παράλληλα πολύ μεστές και εύστοχες. Η καθημερινότητά του τον βοηθούσε να αναμιγνύει πολλά στοιχεία. Όπως και οι περισσότεροι μουσικοί της ανεξάρτητης σκηνής δε ζούσε αποκλειστικά από τη μουσική του. Ζούσε όμως αποκλειστικά γι’ αυτή, αφού αυτή διακατείχε όλη του την καθημερινότητα, την ώρα που ήταν στη σκαλωσιά, την ώρα που έπαιζε με την κόρη του και φυσικά όταν έφτανε κατάκοπος για πρόβα. Φαινόταν να έχει αστείρευτο δυναμικό και έδειχνε πάντα έτοιμος για μεγάλες θυσίες.
Ο Νίκος Βοσδογάνης «έφυγε» στις 12 Ιουλίου 2009 αφήνοντας πίσω του σημαντικό έργο, πολλούς φίλους και ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Δημήτρης Μποτής
κρίμα, δεν τον γνώριζα αλλά με αυτά που διάβασα για αυτόν στο πολυ καλό σας άρθρο ένα μπορώ να πω .. κρίμα ρε αδερφέ έφυγες νωρίς και ανθρώπους σαν και σένα τους έχουμε ανάγκη.
ΑπάντησηΔιαγραφή