-->

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014

Κείμενο στήριξης στον Νίκο Ρωμανό


Λοιπόν: σε ένα κράτος όπου η υποταγμένη στα μνημόνια και τις Τρόικες κυβέρνηση καταπατά κάθε νόμο του Συντάγματος, κάθε ανθρώπινη αξία, ψηφίζει νόμους που εξυπηρετούν εγχώρια και ξένα συμφέροντα, αποφυλακίζει εμπόρους ναρκωτικών και παρέχει χλιδή στους φυλακισμένους Χρυσαυγίτες και στους Τσοχατζόπουλους, ένας νέος ζητά το αυτονόητο. Να εφαρμοστεί ο νόμος.

Το κράτος δικαίου που οι κυβερνώντες επαγγέλλονται, σήμερα εκδικείται ένα νέο παιδί που δεν προδίδει τις ιδέες του και δεν δέχεται πεντακοσάρικα και χειραψίες από δοτούς υπουργούς και βαλσαμωμένους Προέδρους της Δημοκρατίας σε στημένες τελετές. Ο Ρωμανός με ασπίδα τη ζωή του, ζητά να φοιτήσει στο Πανεπιστήμιο, δε ζητά να αποφυλακιστεί, δε ζητά να πέσει στα μαλακά η ποινή του.

Κόντρα στις προκαταλήψεις, στα ταμπού και στην άποψη που διαμορφώνουν τα κυρίαρχα ΜΜΕ, οφείλουμε να αντιδράσουμε και να συμπαραταχθούμε στο δίκαιο και αυτονόητο αίτημα ενός νέου ανθρώπου. Αυτός ο εκβιασμός της κυβέρνησης δεν πρέπει να περάσει. Η κυβέρνηση είναι αυτή που έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη ζωή του.

Ζητάμε να γίνει σεβαστή η επιθυμία των απεργών πείνας και να μην προχωρήσει η υποχρεωτική σίτιση τους, πράξη που συνιστά ιατρικό βασανισμό συμφώνα με τις διεθνείς συνθήκες.

Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση, στήριξη και αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Νίκο Ρωμανό και Γιάννη Μιχαηλίδη και στις οικογένειες τους. Στον δίκαιο αγώνα που δίνουν, είμαστε μαζί τους με όλες μας τις δυνάμεις.

Ελληνοφρένεια Θύμιος Καλαμούκης - Αποστόλης Μπαρμπαγιάννης


Λάκης Λαζόπουλος

Τζίμης Πανούσης

Χριστόφορος Ζαραλίκος

3 σχόλια:

  1. Η άμεση "αντίδραση" και τα αστραπιαία αντανακλαστικά ενός πανίσχυρου συστήματος των ΜΜΕ αλλά και της διανόησης - καλλιτεχνικού κόσμου, μαζί με άλλους "φορείς", ανεξάρτητες ομάδες ή χώρους και φυσικά η "προστασία" συγκεκριμένου ιδεολογικοπολιτικού χώρου και μέρους δικηγόρων σε ακραίες ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου, αναρχικών και μελών του ¨αντάρτικου πόλης" προκαλεί πολλά ερωτηματικά για το σκοπό της σε σημείο καχυποψίας.
    Επειδή προφανώς όλοι οι παραπάνω δεν εκφράζουν το λαό, ούτε ως πλειοψηφία, ούτε ως άποψη, είναι πλέον ανάγκη να γίνει δημοψήφισμα για τον τρόπο αντιμετώπισης κάθε ακραίας ομάδας που προβαίνει σε πράξεις βίας από όπου και αν προέρχεται και αποτελεί καρκίνωμα για τη χώρα τόσα χρόνια τώρα. Σε διαφορετική περίπτωση η κατρακύλα θα συνεχιστεί με άγνωστες συνέπειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. παραπάνω Ανώνυμε: α. Ποια καχυποψία λές; Ο Ρωμανός είναι 21 χρονών, με τα χρόνια μπροστά του με όλη τη ζωή μπροστά του και κάνει απεργία πείνας ως το τέλος, ζητώντας το αυτονόητο: Αξιοπρέπεια και το δικαίωμά του να σπουδάσει! Εσύ τι είναι αυτά που γράφεις;

      β. ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ γιατί ανώνυμε; Σε πειράζει ο καθένας που αντιστέκεται κατά του αστικού κράτους, κατά του κεφαλαίου που μας ξεφτυλίζει τους μισθούς, μας απολύει, κατά της κυβέρνησης που είναι το τσιράκι της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΕ ΠΕΙΡΑΖΕΙ Ο ΔΕΞΙΟΠΑΣΟΚΟΣ ΣΥΡΦΕΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΑ; Δεν σε πειράζουν οι κεφαλαιοκράτες που μας ξεφτιλίζουν τις ζωές κα ισε πειράζει ο Ρωμανός και αυτοί που αγωνίζονται;

      Πολύ επιλεκτικό σε βρίσκω! Εννοείται ότι έχεις τραγικά λάθος και πρέπει να το ψάξεις.

      Διαγραφή
  2. Αγαπητέ «ανώνυμε» φίλε.
    Αν η επιχειρηματολογία για το ζήτημα εξαντλείται στην άποψη ότι στην Ελλάδα υπάρχουν από τη μια μόνο οι ψηφοφόροι ΝΔ – ΠΑΣΟΚ και από την άλλη (ως αντίβαρο) άνθρωποι με Καλάσνικωφ στο χέρι, ή ακόμα χειρότερα σε φράσεις τύπου «μα δε σκότωσε κανέναν, μόνο ληστεία έκανε», τότε φοβάμαι πως τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα από ότι νομίζω.
    Επειδή ακούγονται πολύ ωραία και «γοητευτικά» αυτά που αναφέρεις περί «21χρονου παιδιού που έχει όλη τη ζωή μπροστά του», σου υπενθυμίζω πως μιλάμε για νεαρό σκληροπυρηνικό «αντάρτη πόλης», οπαδό της μηδενιστικής αναρχίας, άτομο προφανώς γεμάτο συμπλέγματα, δογματισμούς, φανατισμό και τυφλό μίσος απέναντι σε «αστική κοινωνία», θεσμούς και κράτος με δομές. Αν ο νεαρός θέλει να είναι κατά του "συστήματος" να βγει στο δρόμο να με προσεγγίσει, να μου πει τι σκέφτεται και εγω θα τον ακούσω. Με το Καλάσνικωφ στο χέρι όμως απορρίπτεται με τη μια. Με την πράξη του, έσωσε μεν τη ζωή του, ηττήθηκε όμως σε όλα τα υπόλοιπα μιας και αποδέχτηκε όλα όσα του πρόσφερε το «σύστημα» που τόσο πολεμάει (περίθαλψη, ειδική νομοθεσία, ένταξη στο εκπαιδευτικό σύστημα).
    Το θέμα μου όπως σου είπα δεν είναι τόσο ο νεαρός όσο η τάση ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας να υποστηρίζει τόσο εξόφθαλμα, άτομα ενός συγκεκριμένου ακραίου ιδεολογικού χώρου. Τάση που ενώ ήταν δειλή και σιωπηρή με την αυγή της τρομοκρατίας το 1975, φαίνεται ότι παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Όλοι αυτοί που φώναζαν για το «δικαίωμα στη μάθηση», αδειάστηκαν από τον ίδιο τον κρατούμενο ο οποίος δεν επικαλέστηκε αυτό το επιχείρημα, αλλά μίλησε για «νίκη του αναρχικού κινήματος».
    Πίστεψε με έχω σκεφτεί και σκέφτομαι πολύ το όλο ζήτημα σε ευρύτερα πλαίσια. Η κουλτούρα «συνειδητής ανομίας» σε όλες τις μορφές (ιδεολογική προπαγάνδα, άσκηση βίας) και η υποστήριξη - κάλυψη ενός ακραίου χώρου μονοδιάστατα δεν προκαλεί μόνο προφανή προβλήματα στην κοινωνία και στο κράτος, αλλά γεννά και «παρενέργειες» και μιλάω για το άλλο καρκίνωμα τη Χ.Α.
    Θέλω να είμαι καλοπροαίρετος και αν όντως ο νεαρός θέλει να σπουδάσει, να σπουδάσει (έστω και να δεν το έκανε αυτό στα 18 του και το θυμήθηκε τώρα στη φυλακή). Αν όμως με την παραμικρή ευκαιρία απoδράσει, τότε προφανώς θα υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί. Δεν είναι έτσι; Δε χρειάζεται να μου απαντήσεις. Θα σου πω εγώ τι θα πουν. Θα μιλήσουν για ανεπάρκεια της αστυνομίας που δεν κατάφερε να τον ελέγξει. Και η παράνοια θα συνεχίζεται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή